มะม่วงผีสิง

"ปริญญา" เล่าประสบการณ์ขนหัวลุกในซอยผีดุ

ผมเป็นคนดินแดง กรุงเทพฯ นี่เองครับ บ้านอยู่ในตรอกซอยที่มีทางแยกหลายเลี้ยวค่อนข้างจะคดเคี้ยวยอกย้อนเอาการ ตอนกลางวันมีทั้งผู้คนกับรถราคึกคัก แต่พอตกกลางคืนชักจะบางตา บรรยากาศกลับดูเยือกเย็น น่าวังเวงใจอย่างบอกไม่ถูก

นับวันบ้านช่องก็ยิ่งแน่นหนา ผู้คนก็เพิ่มขึ้นตามสัดส่วน ส่วนมากจะเป็นคนแปลกหน้ามากขึ้นทุกที...ขโมยชุมเหมือนยุง บางทีก็เข้าบ้านกลางวันแสกๆ ตอนกลางคืนมักมีพวกตีนแมวโผล่ออกมาตัดช่องย่องเบาสารพัด

เรื่องผีๆ สางๆ ก็หยอกอยู่เมื่อไหร่!

เขาว่าในซอยผีดุนะครับ มีคนเห็นบ่อยๆ ไม่ว่ากลางวันหรือกลางคืน ทั้งผีโดนฆ่า โดนรถชน รวมทั้งฆ่าตัวตายเพราะอกหัก ไหนจะเจ็บไข้ได้ป่วยอาการหนัก ทนทุกข์ทรมานเหลือหลาย เลยตัดสินใจฆ่าตัวตายให้พ้นทุกข์...ล่าสุดก็มีสาวใช้ที่บ้านกลางซอย เกิดผูกคอตายที่ต้นมะม่วงใหญ่ริมรั้วดื้อๆ สาเหตุเพราะท้องไม่มีพ่อ

ป้าเตือนกับยายล้น คนบ้านใกล้ๆ กับก้นซอยเคยโดนผีหลอกคล้ายๆ กัน คือเดินผ่านบ้านนั้นตอนเย็นๆ ได้ยินเสียงเหมือนอะไรหล่นตุ๊บ เลยหันขวับไปมองอย่างไม่รู้ตัว...

สาวหล้าที่ผูกคอตายเดือนก่อน ทิ้งตัวพรวดพราดลงมาจากกิ่งมะม่วง ห้อยต่องแต่ง ตาถลน ลิ้นจุกปากดำปี๋ เล่นเอาคุณป้ากับคุณยายร้องจ้า...วิ่งไปร้องไปจนหมาเห่าเกรียวกราว ผู้คนแตกตื่นกันทั้งซอย พอรู้สาเหตุก็ขนลุกขนพองไปตามๆ กัน โจษขานเรื่องผีดุสาหัสชนิดน่าขนลุกขนพองไปตั้งหลายวัน

ตอนกลางค่ำกลางคืนแทบไม่มีใครอยากเดินผ่านต้นมะม่วงผีสิงแม้แต่คนเดียว!

เจ้าของบ้านทำบุญเลี้ยงพระแล้วนะครับ แต่วิญญาณเธอก็ไม่ไปผุดไปเกิดเสียที...

ที่หน้าบ้านสาวผูกคอตายมีซุ้มกระดังงากับอัญชันดกสะพรั่ง เลื้อยขึ้นมาคลุมรั้วข้างๆ ประตู ปกติดอกอัญชันจะเป็นสีม่วงเข้มให้เด็กๆ เก็บมาทาคิ้วเล่น แต่อัญชันบ้านนี้มีทั้งดอกม่วงกับดอกขาว เกิดมาก็เพิ่งเคยเห็นนี่แหละ ตอนเย็นๆ มักมีเด็กสาวในซอยวนเวียนมาเด็ดดอกกระดังงากับอัญชันที่ยื่นออกมานอกรั้วแบบถือวิสาสะ แต่เจ้าของบ้านก็ไม่ได้ห้ามหวงอะไร

จนกระทั่งมีสาวใช้ผูกคอตายน่าสยองในรั้วเดียวกัน แถมต้นมะม่วงก็อยู่ใกล้ๆ ซุ้มดอกไม้อีกต่างหาก เดี๋ยวคนนั้นคนนี้โดนผีหลอกน่าขนลุก เด็กสาวๆ ก็เลยไม่กล้ามาข้องแวะแถวนั้นเท่าไหร่ ยกเว้นแต่มากันเป็นพรวนในตอนเย็นๆ ที่มีผู้คนค่อนข้างหนาตา

จุ่ๆ ก็เกิดเรื่องขนหัวลุกโดยไม่นึกฝัน!

เย็นนั้น เด็กสาว 3-4 คนเข้ามาเดินเล่น หัวเราะต่อกระซิกจนโดนวัยรุ่นร้องแซวคึกคะนอง แต่พวกเธอไม่แยแส เดินไปที่ซุ้มกระดังงาดอกเหลืองอร่าม อยู่ค่อนข้างสูงเพราะดอกใกล้ๆ มือโดนเด็ดไปจนเกลี้ยงแล้ว ต้องกระโดดขึ้นไปคว้าเอาดื้อๆ ผิดมั่งถูกมั่ง หน้าอกหน้าใจเต้นเป็นวุ้นจนพวกวัยโจ๋ตาค้างไปตามๆ กัน

จู่ๆ ก็มีเสียงวี้ดว้าย ท่ามกลางความตื่นตะลึงของคนอื่นๆ เพราะใบกระดังงาแหวกพรวด ใบหน้าขาววอกของสาวผูกคอตายโผล่ออกมายิ้มแป้น

"ว้ายๆๆ" เสียงร้องแสบแก้วหูดังระงมเพราะเห็นเหมือนกันทุกคน สาววัยรุ่นกลุ่มนั้นผงะหน้าก่อนจะเผ่นกระเจิงเหมือนผึ้งแตกรัง พลางร้องว่า "ช่วยด้วย! ผีหลอกโว้ย!"

คนที่เดินผ่านไปมาวิ่งมาดูแต่ก็ไม่เห็นอะไรผิดปกติ นอกจากยอดมะม่วงไหวซ่าน่ากลัว ทั้งๆ ที่ไม่มีลมพัดแม้แต่น้อยนิด

คืนนั้นเองที่เกิดเรื่องสยองขวัญสุดขีด!

ผู้คนเหน็ดเหนื่อยจากการงานล้วนนอนหลับอย่างสุขารมณ์ ท่ามกลางความเงียบเชียบเยือกเย็นของราตรี...เสียงสายลมพัดลู่ไปตามสุมทุมพุ่มไม้ เคล้ากับเสียงหมาหอนเบาๆ ชวนให้น่าวังเวงใจเหลือประมาณ

ทันใดนั้น เสียงแผดร้องด้วยความเจ็บปวดสุดขีดก็ดังลั่นไปทั้งซอย ผู้คนสะดุ้งตื่น...ไม่ช้าก็ทยอยกันโผล่ออกมาดูเหตุการณ์ แต่ก็ไม่เห็นสิ่งใดผิดปกติ พี่อั๋น-คนข้างบ้านหันมาบอกผมว่า...ลองแหงนหน้าขึ้นไปดูฝั่งโน้นหน่อย ใครขึ้นอยู่บนต้นมะม่วงน่ะ?

พวกเราหันขวับ...เสียงใครร้องเฮ้ย! ผมเองก็ม่านตาพร่าพรายไปถนัดเมื่อมองเห็นภาพนั้นได้เต็มตา

กิ่งมะม่วงอันเคยมีสาวใช้ผูกคอตายนั่นเอง ร่างของชายแปลกหน้าคนหนึ่งห้อยโตงเตงอยู่ที่นั่น! คงเพิ่งจะสิ้นใจไปหยกๆ ไม่มีใครรู้ว่าเขาเป็นใครมาจากไหน? เหตุใดจึงอุตริปีนขึ้นไปผูกคอตายด้วยเชือกป่านที่นั่น?

คิดว่าคงจะเป็นหัวขโมยต่างถิ่น ที่โดนอิทธิฤทธิ์ปีศาจสาวหล้าเล่นงานหนักหน่วง จนถึงแก่ความตายแน่นอน...เจ้าของบ้านทนไม่ไหวต้องขายบ้านหนีก็แล้วกันครับ! บรื๋อออ...



ขอบคุณเรื่องเล่าจากข่าวสด