ผีทักที่ห้างนา

วันนี้จะเล่าประสบการ์ณตอนไปเที่ยวต่างจังหวัดมั่งครับ

จำไม่ได้แล้วครับว่าเป็นปีไหนแต่ช่วงนั่นข่าวยมบาลกำลังดัง ที่คนแห่กันเอากล้วยไปแขวนไว้หน้าบ้าน แล้วเขียนป้ายติดว่าบ้านนี้ไม่มีคนชื่อนำหน้าด้วยตัว ส รึอะไรไม่แน่ใจ มีแต่ญาติโยมที่มีชื่อนำหน้าเข้าข่ายอันตราย แห่กันไปขอหลวงตาให้ช่วย ไว้จะหาโอกาสมาเล่าให้ฟัง มาเข้าเรื่องนี้ก่อนครับ

ช่วงนั้นผมทำงานแล้วครับ ต้องไปดูงานที่โกดังที่จังหวัดนครสวรรค์โน่น พอดีพี่ผู้จัดการ มีญาติอยู่ที่โน่นพอดีครับ เลยชวนพวกผมไปพักบ้านญาติแกเพื่อจะประหยัดค่าโรงแรม กับค่าอาหาร แต่ดันเอาไปผลาญกะสุรา อิอิ บ้านญาติของผู้จัดการอยู่โกรกพระ ติดกะแม่น้ำเจ้าพระยาเลยครับ หลังบ้านก็เป็นนาข้าวยาวสุดลูกหูลูกตา ตอนไปกำลังเขียวเลย หอมดี ใครเคยเดินผ่านนาข้าวคงเคยได้กลิ่น

ไปถึงไม่พูดพร่ำทำเพลงผมกะพวกพนักงานใหม่ ถอดเสื้อผ้าได้ก็พกลิงตัวเดียวโดดน้ำตูมๆ สนุกสนานดำผุดดำว่ายสบายใจ ขึ้นจากน้ำมาก็มีข้าวปลา(ปลาจริงๆ)กะปลาร้าหลนรอต้อนรับ อร่อยและสนุกเหมือนไปพักร้อนเลยครับ พอกลางคืนก็ตามพวกลุงๆแกไปปักเบ็ดเกี่ยวปลา แต่ผมมันคนขัดลาภ ตามพวกตกปลาทีไรมักทำให้เค้าไม่ได้ปลา เรื่องนี้พวกเพื่อนๆผมมันจะรู้ดี มันจะตกปลากันทีไรมักไม่ยอมชวนผมไป

ลุงแกปักหัวนาก็แล้วท้ายนาก็แล้ว ไม่ติดสักตัว เลยยืนเกาหัวยิกๆแล้วบ่น

วันนี้มันเป็นไรวะตกไม่ได้สักตัว ผมสงสารแกเลยแกล้งบอกแกว่าลุงเดินไปปักคนเดียวนะผมเหนื่อย จะนั่งรอที่ห้างนาลุงปักเสร็จก็มารับผมด้วย แกเลยเดินไปทางท้ายนาคนเดียว ผมก็นั่งอยู่ในห้างคนเดียว กำลังคิดไรเพลินๆ "มาจากไหนละไอ้นู๋" เสียงดังจากข้างหลัง ผมสะดุ้งโหยง! หันขวับไปมอง เป็นคุณตาผมขาวโพลน แต่มองไม่เห็นหน้าเพราะมันมืด

ผมก็ยกมือไหว้ด้วยความเคยชิน รู้จักไม่รู้จักท่าท่านอาวุโสก็ไหว้เถอะครับ เป็นสิริมงคลกะตัวเอง หลวงตาท่านสอนมา แล้วก็บอกท่านว่า มาจากเชียงใหม่โน่นแหนะครับตา มาทำงาน แล้วก็เลยรวดมาพักบ้าน"ตานิว"(ญาติผู้จัดการ) ท่านตอบอ่อๆ แล้วมานั่งทำไรตรงนี้ละไอ้นู๋ ผมก็ตอบท่านว่าผมมานั่งรอ ลุงแกปักเบ็ด เดี๋ยวลุงแกปักเสร็จจะมารับครับ

คุณตาแกก็บอก เอ่อดีๆ ข้าอยากกินไอ้ช่อน(ปลาช่อน)ทอดกรอบๆ

บอกไอ้ "บุญสม"(ลุงผู้จัดการ) ทอดมาให้ข้าตัวนึงนะไอ้นู๋ ผมก็บอกท่าน สงสัยจะอดแล้วครับตา ตั้งกะปักมาทั้งคืนไม่ได้ไรเลย ท่านก็หัวเราะเบาๆ(เสียงเหมือนร้องไห้มากก่า) แล้วบอกผม ได้สิวะ มันได้มา2ตัวเป้งๆแล้วละ ไอ้ช่อนด้วย ผมก็เริ่มสงสัยแล้วครับว่าคุณตาท่านนี้คงจะไม่ใช่คนซะแล้น

ผมก็เลยถามท่านว่าเข้ามาในนี้เมื่อไหร่ทำไมผมไม่ทันเห็น ท่านก็เลยว่า ข้าอยู่ของข้าในนี้ตั้งกะเอ็งยังไม่เข้ามาแล้วไอ้นู๋เอ้ย เห็นเอ็งเข้ามานั่งเลยทักเล่นๆ ไม่ได้คุยกับใครมานานแล้ว คุยกะใครมันก็ไม่เห็นข้าจักคน กรู เอ้ยผมว่าแล้วไม่ใช่คนจริงๆ ผมก็เลยโดดลงจากห้างนา แล้วก็ใส่เกียร์หมาวิ่งป่าราบไปทางท้ายนาตามลุงสมแกไป แกกะลังหิ้วปลาตัวเท่าแขนเดินยิ้มแป้นมาพอดี ผมไปถึงก็ลากแขนแกจ้ำอ้าวกลับบ้าน

แกก็ถามเอ็งจะรีบไปไหนวะ ข้ายังไม่ได้กู้เบ็ดที่หัวนาเลย ผมไม่สนใจลากแกเดินไปถึงบนบ้าน ก็นั่งทำใจอยู่พักนึง แล้วเล่าให้แกฟัง แกก็บอกสงสัยจะเป็นตาแสง แกไหลตายในห้างตอนไปเฝ้าข้าว แล้วก็จัดแจงทำปลาเตรียมทอดใส่บาตรไปให้แก ผมหนีไปนอน ก่อนจะหลับยังได้ยินเสียงแววๆไกลๆ อย่าลืมปลาข้าละไอ้นู๋เอ้ย พอเช้าผมเลยไปร่วมวงใส่บาตร แล้วกรวดน้ำไปให้แก แล้วอฐิษฐานบอกแก อยากกินทีนี้ไปเข้าฝันลูกหลานเอานะตา มาบอกผมงี้ ซี่โครงรวนหมด
__________________


ขอบคุณเรื่องเล่าจากพลังจิตดอทคอม