ผีเป็นมิตร

เรื่องนี้เกิดขึ้นที่ห้องที่อยู่ปัจจุบัน

อยู่ที่ชิคาโก้ค่ะระหว่างทางไป กลับโรงเรียน สิ่งที่จะผ่านทุกวันคือสุสานค่ะ คาดว่า วิญญาณดวงนี้ตามเรากลับบ้านเนื่องจากมีวันนึงขณะกำลังขับรถอยู่ เราก็เห็นบ้านสร้างใหม่ค่ะ หันหน้าต่างเข้าหาสุสานกันเป็นแถว ๆ วันนั้นเราก็คุยกับเพื่อนค่ะ ว่ารู้สึกยังไงถ้าต้องซื้อบ้านอยู่แถวนี้ โดยที่ เช้า ๆ เปิดหน้าต่างออกมา ก็เจอวิญญาณนั่งโบกมือทักทาย และตอนเข้านอน ก็เจอโบกมือราตรีสวัสดิ์ ตอนนั้นเรากับเพื่อนแค่หัวเราะค่ะ แล้วก็คุยกันว่าไม่มีวันซื้อบ้านแถวนี้เด็ดขาด พูดจบเราก็ลืม ๆ กันไปค่ะ

แต่คืนวันนั้น กลับมีความรู้สึกแปลก ๆ เกิดขึ้นกับเราค่ะ

เพราะขณะที่กำลังทำการบ้านอยู่นั้น เราเห็นผู้หญิงค่ะ ผู้หญิงผมยาวสีดำ ตัวเล็ก ๆ นั่งไขว่ห้างอยู่บนโต๊ะทำงานของเรา ความรู้สึกที่ได้รับขณะที่มองเห็นเค้า คือ เค้าไม่ได้มาร้ายอะไรค่ะ เราก็ปล่อยไป(เราชอบเห็นวิญญาณค่ะ พวกกุมารทองอะไรเงี้ยด้วย เลยไม่กลัวเท่าไหร่) เราเห็นเค้าบ่อยขึ้นค่ะ สีหน้าโศก ๆ นั่งอยู่บนโต๊ะตัวเดิม บางทีเราไปล้างหน้า ก็เห็นเค้าแวบ ๆ อยู่ผ่านเงากระจก (กระจกในห้องน้ำเรา ส่องเข้าหาโต๊ะทำงานพอดีค่ะ) เป็นอย่างนี้เกือบเดือน จนจากที่เรารู้สึกเฉย ๆ ก็เริ่มมาหลอนแทนค่ะ เพราะทุกครั้งที่ล้างหน้าหรืออาบน้ำ จะไม่กล้าลืมตา แต่เค้าก็อยู่ของเค้าเฉย ๆ นะคะ

จนวันนึงเรื่องก็เกิดขึ้น

วันนั้นเรากลับมาจากไปเที่ยวค่ะ ประมาณ ตี 4-5 ได้ค่ะ กลับมาถึงก็ขึ้นเตียงนอน ไฟก็ไม่ได้เปิดนะคะ แต่พอมีแสงของตอนเช้า ความรู้สึกแรกตอนที่หลังถึงเตียงเนี่ย เรารู้สึกว่ามีคนนอนด้วยค่ะ ก็เลยหันไปมองด้านข้าง เราก็เห็นผู้หญิงคนเนี้ยแหละค่ะ อาจหาญมาก นอนร่วมเตียงกับเราและหันมาจ้องเรา ในระยะห่างกันระหว่างจมูกถึงจมูก 2 นิ้ว หน้าเค้าปกตินะคะ ไม่ได้หน้ากลัว หน้ายังเศร้ายังไงก็เศร้าอย่างนั้น แต่อารมณ์นั้นโกรธมาก ๆ ค่ะ โกรธแบบมือสั่นเลย และเพราะความโกรธเลยทำให้เรา ไล่เค้าออกจากห้องค่ะ ไล่แบบไล่คนออกจากห้องนี่แหละค่ะ แล้วก็สวดชินบัญชร อธิษฐานให้ ห้ามมีสิ่งใดก้าวข้ามพ้นธรณีห้องเข้ามาค่ะ หลังจากนั้นก็ไม่เจอผีตนนี้อีกเลยค่ะ

ตอนที่ไล่เค้าออกจากห้องนะคะ เห็นชัด ๆ เลยว่า เค้าหายออกไปค่ะ ไม่มีสีหน้าเจ็บปวด ไม่มีความรู้สึกหรือโกรธแค้นระหว่างเรากับเค้านะคะ


แหล่งที่มา: บอร์ดรวมเรื่องผี