"นกทะเล" เล่าเรื่องขนหัวลุกจากชายหาดหัวหินครอบครัวดิฉันซื้อคอนโดมิเนียมไว้สำหรับเป็นที่พักตากอากาศ อยู่ที่ชายหาดหัวหิน ค่อนไปทางเขาตะเกียบ สิ่งที่ดิฉันรักมากที่สุดที่ทะเลแห่งนี้ คือคืนที่อ่าวมีพระจันทร์เต็มดวงค่ะ ชายหาดกว้าง ทะเลโล่ง มีดวงจันทร์วันเพ็ญลอยอยู่เหนือขอบทะเล แสงจันทร์จะทอดยาว ทำให้ทุกอย่างมลังเมลืองเหมือนอยู่ในแดนสนธยา
ดิฉันชอบมองออกไปในทะเลกลางแสงจันทร์ บางทีก็ลงมาเดินลุยทะเลไปแค่เข่า มีน้องๆ มาด้วยเพราะกลัวเหมือนกัน! แหม...ก็กลัวทั้งคนทั้งผีละค่ะ!
รู้มั้ยคะ ทะเลตรงนี้เขาว่าผีดุ! มักจะมีคนเจออะไรแปลกๆ ดิฉันชอบคุยกับลุงยาม หรือไม่ก็เดินเสิร์ฟอาหารที่รีสอร์ตใกล้ๆ คอนโดฯ พวกเขาเป็นคนท้องถิ่น เติบโตมากับสถานที่แห่งนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง-ลุงอ่ำที่เป็นยาม
เรื่องที่ดิฉันประทับใจมากที่สุดคือ เรื่องของคนจากทะเล!
เวลาดึกๆ จะเห็นเงาคนดำๆ เดินขึ้นมาจากชายทะเล แล้วก็เดินกลับไปเงียบๆ
ก่อนอื่น ขอบรรยายฉากให้เห็นภาพพจน์สักหน่อยนะคะ
ชายหาดใกล้เขาตะเกียบนี้เรียบโล่ง ไม่ค่อยมีโขดหินเหมือนหน้าโรงแรมโซฟิเทล หาดกว้างสวยมากๆ มองไปเห็นเขาตะเกียบ ร้านอาหารลาแมร์และพระพุทธรูปยืนปางห้ามสมุทรสีทองอร่าม สูงสง่าอยู่ที่หน้าผา
ราวสี่ทุ่มกว่าๆ ไฟสว่างไสวของร้านลาแมร์บนเขาตะเกียบจะปิดพรึ่บ แต่ก็ไม่ถึงกับมืดสนิทนัก เหนือเขาตะเกียบมีเมฆที่สะท้อนแสงจันทร์สวยงาม...
ถ้าดวงจันทร์ลอยอยู่กึ่งกลางท้องฟ้า จะไม่มีเงาสะท้อนลงมาในทะเล ดูๆ ก็สวยไปอีกแบบ ทะเลมืดตึ๊ดตื๋อ ถ้าอากาศดีจะเห็นดวงไฟสีเขียวเรียงรายหลายสิบดวง...นั่นคือเรือจับปลาหมึกค่ะ มีแสงสีขาวๆ จากเรือประมง บางทีพวกเขาก็แล่นไปไกลสุดขอบฟ้า...
ย้อนกลับมาถึงเรื่องที่คนเดินขึ้นมาจากทะเล!
ดิฉันฟังแล้วก็เถียงว่า อาจจะเป็นคนจากเรือหาปลาหมึกละมัง? ลุงอ่ำหัวเราะ...เขาจะขึ้นมาทำไมล่ะคุณ...มาเดินเล่นเรอะ?
ไม่มีเหตุผลเลยเรา! เป็นอันว่าอธิบายไม่ได้ แต่ก็ยังคิดว่าอาจเป็นพวกที่มาเล่นน้ำ แต่เด็กเสิร์ฟที่รีสอร์ตเล่าว่า คนลึกลับพวกนั้นขึ้นมาฉี่บนบกแล้วก็ลงไป...โอ๊ย! ยิ่งตลกกันใหญ่ ใครจะทำอะไรพิสดารปานนั้น ถ้าเราเล่นทะเลอยู่แล้วเกิดปวดชิ้งฉ่องก็คงปล่อยในน้ำนั่นแหละ
ฉะนั้นคนที่เดินขึ้นมาจากทะเลนี่ดูจะทำอะไรไม่ปกติ
ยิ่งกว่านั้น มีคนกรุงเทพฯ บางคนเคยไปพักโรงแรมแถวนั้น แล้วมานั่งเล่นดึกๆ เขาเล่าว่าเห็นเงาคนดำๆ คลานขึ้นมา นัยน์ตาทั้งคู่เป็นแสงแดง พอเห็นว่ามีคนนั่งอยู่ก็คลานกลับลงทะเลไป คิดๆ แล้วอยากเจอบ้าง จังเลย
เชื่อไหมคะว่าเมื่อต้นเดือนเมษายนดิฉันก็ได้เจอ!
ตอนนั้นอากาศสงบมาก ทะเลราบเรียบแทบไม่มีฟองคลื่นขาวๆ ซัดฝั่ง น้ำทะเลกระเพื่อมขึ้นมาบนหาดเงียบๆ เบาๆ ไม่ซัดซ่าเป็นฟองขาว ดิฉันเดินเลาะชายหาดไปขอนั่งเล่นที่โต๊ะอาหารของรีสอร์ต เราคุ้นเคยกันค่ะ ตอนนั้นราวสามทุ่ม ไม่ค่อยมีแขกมากินอาหาร
ดิฉันนั่งเล่นกับน้องสาว รู้สึกว่ามีเงาวูบวาบคล้ายกับมีคนราวๆ สิบกว่าคนเดินมารอบๆ ตัวเรา น้องสาวก็รู้สึก เธอเหลียวซ้ายแลขวา บอกว่าเห็นทางหางตาว่ามีคนเดินขึ้นบันไดเขื่อนมา แต่ก็ไม่มีใคร...ดิฉันก็เห็นแบบเดียวกัน
เราไม่กลัวแต่ก็เอ่ยกับลุงยามเรื่องนี้ ลุงอ่ำบอกว่านี่ละพวกเขา! ที่เดินกันขวักไขว่บางทีเราก็เห็น บางทีก็ไม่เห็น มีทั้งผู้หญิงผู้ชาย เด็กและผู้ใหญ่
พวกเขาและเธอเหมือนอยู่ในมิติที่ซ้อนกับมิติโลกเรา แต่ถ้าคิดว่าเป็นวิญญาณก็เป็นไปได้ทีเดียว เพราะประวัติของสถานที่นี้มีคนมาตั้งชุมชนมาทำมาหากิน อยู่อาศัยมานานแล้ว
...ตรงตะเกียบ หรือบ้านตะเกียบนี้ สมัยรัชกาลที่ 3 มีคนเพชรบุรีหนีความแห้งแล้งมาตั้งหมู่บ้านแล้วก็เริ่มทำประมง ต่อมาก็มีคนจากปักษ์ใต้ขึ้นมาสมทบ ขยายกลุ่มชนขึ้นทุกที
ลุงอ่ำเล่าว่า เคยเห็นผู้ชายตัวสูงใหญ่มาก นุ่งโจงกระเบนเขียวเดินมาคนเดียวจากคอนโดฯ ที่ดิฉันอยู่ มาถึงรีสอร์ตแล้วเดินไปทางเขาตะเกียบ ลุงอ่ำทักทายและคุยกับชายคนนั้น อย่างคนปกติ มีเลือดมีเนื้อ พูดจากันได้ แต่เขาผู้นั้นบอกว่าตนเป็นผู้อยู่ที่นี่มานับร้อยๆ ปีแล้ว
ลุงอ่ำบอกว่าท่าทางเขาใจดีมาก คงจะเป็นเจ้าที่เจ้าทาง...
เรื่องคนตัวดำๆ ตามีแสงแดงๆ ที่มีคนเคยเห็นขึ้นมาจากทะเลบ่อยๆ บางคนก็ว่าเป็นผี บางคนบอกว่าสมัยสงครามโลก พวกญี่ปุ่นหรือชาติมหาอำนาจสมัยนั้นได้ทดลองทางการทหาร ทำให้เกิดมีมนุษย์ผ่าเหล่าที่อาศัยอยู่กลางทะเลและแถวนี้ นานๆ ก็จะขึ้นมาดูบนบก ฟังดูแปลกดีค่ะ จนป่านนี้ยังไม่รู้ว่าเป็นอะไรกันแน่
ขอสรุปว่าวิญญาณ หรือสิ่งมีชีวิตต่างมิติในบริเวณนี้มีหลากหลาย ใครกลัวและอยากรู้ว่าเป็นอย่างไรก็ลองมานั่งแถวนี้ตอนดึกๆ ดูซิคะ รับรองว่าไม่ผิดหวังแน่นอนค่ะ!
ดิฉันชอบมองออกไปในทะเลกลางแสงจันทร์ บางทีก็ลงมาเดินลุยทะเลไปแค่เข่า มีน้องๆ มาด้วยเพราะกลัวเหมือนกัน! แหม...ก็กลัวทั้งคนทั้งผีละค่ะ!
รู้มั้ยคะ ทะเลตรงนี้เขาว่าผีดุ! มักจะมีคนเจออะไรแปลกๆ ดิฉันชอบคุยกับลุงยาม หรือไม่ก็เดินเสิร์ฟอาหารที่รีสอร์ตใกล้ๆ คอนโดฯ พวกเขาเป็นคนท้องถิ่น เติบโตมากับสถานที่แห่งนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง-ลุงอ่ำที่เป็นยาม
เรื่องที่ดิฉันประทับใจมากที่สุดคือ เรื่องของคนจากทะเล!
เวลาดึกๆ จะเห็นเงาคนดำๆ เดินขึ้นมาจากชายทะเล แล้วก็เดินกลับไปเงียบๆ
ก่อนอื่น ขอบรรยายฉากให้เห็นภาพพจน์สักหน่อยนะคะ
ชายหาดใกล้เขาตะเกียบนี้เรียบโล่ง ไม่ค่อยมีโขดหินเหมือนหน้าโรงแรมโซฟิเทล หาดกว้างสวยมากๆ มองไปเห็นเขาตะเกียบ ร้านอาหารลาแมร์และพระพุทธรูปยืนปางห้ามสมุทรสีทองอร่าม สูงสง่าอยู่ที่หน้าผา
ราวสี่ทุ่มกว่าๆ ไฟสว่างไสวของร้านลาแมร์บนเขาตะเกียบจะปิดพรึ่บ แต่ก็ไม่ถึงกับมืดสนิทนัก เหนือเขาตะเกียบมีเมฆที่สะท้อนแสงจันทร์สวยงาม...
ถ้าดวงจันทร์ลอยอยู่กึ่งกลางท้องฟ้า จะไม่มีเงาสะท้อนลงมาในทะเล ดูๆ ก็สวยไปอีกแบบ ทะเลมืดตึ๊ดตื๋อ ถ้าอากาศดีจะเห็นดวงไฟสีเขียวเรียงรายหลายสิบดวง...นั่นคือเรือจับปลาหมึกค่ะ มีแสงสีขาวๆ จากเรือประมง บางทีพวกเขาก็แล่นไปไกลสุดขอบฟ้า...
ย้อนกลับมาถึงเรื่องที่คนเดินขึ้นมาจากทะเล!
ดิฉันฟังแล้วก็เถียงว่า อาจจะเป็นคนจากเรือหาปลาหมึกละมัง? ลุงอ่ำหัวเราะ...เขาจะขึ้นมาทำไมล่ะคุณ...มาเดินเล่นเรอะ?
ไม่มีเหตุผลเลยเรา! เป็นอันว่าอธิบายไม่ได้ แต่ก็ยังคิดว่าอาจเป็นพวกที่มาเล่นน้ำ แต่เด็กเสิร์ฟที่รีสอร์ตเล่าว่า คนลึกลับพวกนั้นขึ้นมาฉี่บนบกแล้วก็ลงไป...โอ๊ย! ยิ่งตลกกันใหญ่ ใครจะทำอะไรพิสดารปานนั้น ถ้าเราเล่นทะเลอยู่แล้วเกิดปวดชิ้งฉ่องก็คงปล่อยในน้ำนั่นแหละ
ฉะนั้นคนที่เดินขึ้นมาจากทะเลนี่ดูจะทำอะไรไม่ปกติ
ยิ่งกว่านั้น มีคนกรุงเทพฯ บางคนเคยไปพักโรงแรมแถวนั้น แล้วมานั่งเล่นดึกๆ เขาเล่าว่าเห็นเงาคนดำๆ คลานขึ้นมา นัยน์ตาทั้งคู่เป็นแสงแดง พอเห็นว่ามีคนนั่งอยู่ก็คลานกลับลงทะเลไป คิดๆ แล้วอยากเจอบ้าง จังเลย
เชื่อไหมคะว่าเมื่อต้นเดือนเมษายนดิฉันก็ได้เจอ!
ตอนนั้นอากาศสงบมาก ทะเลราบเรียบแทบไม่มีฟองคลื่นขาวๆ ซัดฝั่ง น้ำทะเลกระเพื่อมขึ้นมาบนหาดเงียบๆ เบาๆ ไม่ซัดซ่าเป็นฟองขาว ดิฉันเดินเลาะชายหาดไปขอนั่งเล่นที่โต๊ะอาหารของรีสอร์ต เราคุ้นเคยกันค่ะ ตอนนั้นราวสามทุ่ม ไม่ค่อยมีแขกมากินอาหาร
ดิฉันนั่งเล่นกับน้องสาว รู้สึกว่ามีเงาวูบวาบคล้ายกับมีคนราวๆ สิบกว่าคนเดินมารอบๆ ตัวเรา น้องสาวก็รู้สึก เธอเหลียวซ้ายแลขวา บอกว่าเห็นทางหางตาว่ามีคนเดินขึ้นบันไดเขื่อนมา แต่ก็ไม่มีใคร...ดิฉันก็เห็นแบบเดียวกัน
เราไม่กลัวแต่ก็เอ่ยกับลุงยามเรื่องนี้ ลุงอ่ำบอกว่านี่ละพวกเขา! ที่เดินกันขวักไขว่บางทีเราก็เห็น บางทีก็ไม่เห็น มีทั้งผู้หญิงผู้ชาย เด็กและผู้ใหญ่
พวกเขาและเธอเหมือนอยู่ในมิติที่ซ้อนกับมิติโลกเรา แต่ถ้าคิดว่าเป็นวิญญาณก็เป็นไปได้ทีเดียว เพราะประวัติของสถานที่นี้มีคนมาตั้งชุมชนมาทำมาหากิน อยู่อาศัยมานานแล้ว
...ตรงตะเกียบ หรือบ้านตะเกียบนี้ สมัยรัชกาลที่ 3 มีคนเพชรบุรีหนีความแห้งแล้งมาตั้งหมู่บ้านแล้วก็เริ่มทำประมง ต่อมาก็มีคนจากปักษ์ใต้ขึ้นมาสมทบ ขยายกลุ่มชนขึ้นทุกที
ลุงอ่ำเล่าว่า เคยเห็นผู้ชายตัวสูงใหญ่มาก นุ่งโจงกระเบนเขียวเดินมาคนเดียวจากคอนโดฯ ที่ดิฉันอยู่ มาถึงรีสอร์ตแล้วเดินไปทางเขาตะเกียบ ลุงอ่ำทักทายและคุยกับชายคนนั้น อย่างคนปกติ มีเลือดมีเนื้อ พูดจากันได้ แต่เขาผู้นั้นบอกว่าตนเป็นผู้อยู่ที่นี่มานับร้อยๆ ปีแล้ว
ลุงอ่ำบอกว่าท่าทางเขาใจดีมาก คงจะเป็นเจ้าที่เจ้าทาง...
เรื่องคนตัวดำๆ ตามีแสงแดงๆ ที่มีคนเคยเห็นขึ้นมาจากทะเลบ่อยๆ บางคนก็ว่าเป็นผี บางคนบอกว่าสมัยสงครามโลก พวกญี่ปุ่นหรือชาติมหาอำนาจสมัยนั้นได้ทดลองทางการทหาร ทำให้เกิดมีมนุษย์ผ่าเหล่าที่อาศัยอยู่กลางทะเลและแถวนี้ นานๆ ก็จะขึ้นมาดูบนบก ฟังดูแปลกดีค่ะ จนป่านนี้ยังไม่รู้ว่าเป็นอะไรกันแน่
ขอสรุปว่าวิญญาณ หรือสิ่งมีชีวิตต่างมิติในบริเวณนี้มีหลากหลาย ใครกลัวและอยากรู้ว่าเป็นอย่างไรก็ลองมานั่งแถวนี้ตอนดึกๆ ดูซิคะ รับรองว่าไม่ผิดหวังแน่นอนค่ะ!
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
