เค้าวนเวียนอยู่ใต้สะพาน

ไปดูหนังได้ แต่ต้องกลับบ้าน

เรื่องนี้เกิดขึ้นกับพี่สาวที่เป็นลูกป้าเรา เขาชื่อ ปู พี่ปูเล่าให้เราฟังว่า
ตอนแกอยู่ชั้น ม.3ที่บ้านเพื่อนมีงานบุญ เพื่อนแกเลยมารับไปเที่ยวที่บ้าน
ตอนแรกพี่ปูขอป้าไปค้างที่บ้านเพื่อนเพราะจะดูหนังไม่กล้ากลับตอนดึกๆเพราะกลัว
แต่ป้าไม่ให้ค้างบอกว่าดูแล้วก็ให้กลับ และอย่ากลับให้ดึกมากเพราะป้าเป็นห่วง
เพื่อนของเขาก็รับปากว่าจะมาส่ง พี่ปูก็เลยไป

ตอนกลับต้องผ่านดงผีตายโหง

ดูหนังถึงประมาณเที่ยงคืนได้ พี่ปูก็ชวนเพื่อนกลับ
หมู่บ้านนี้ห่างจากบ้านเราประมาณ 5-6 กิโลเห็นจะได้
และจากถนนใหญ่เข้าไปบ้านก็อีก 1 กิโล
ตรงปากทางเข้าหมู่บ้านก็เกิดอุบัติเหตหลายครั้ง
มีคนตายก็หลายคนเป็นผีโหงเฝ้าถนน ใครโชคดีก็จะเจอหลอกหลอนประจำ

เสียงอะไรหล่นจากต้นไม้ที่ใต้สะพาน

คืนนั้นพี่ปูบอกว่าเป็นคืนเดือนหงาย มองเห็นอะไรได้ชัด
พอขับมาถึงปากทางเลี้ยวเข้าหมู่บ้านก็ไม่เห็นมีอะไรเขาก็รู้สึกโล่งใจ
พี่ปูก็ขับมอไซมาถึงสะพาน เขาก็ได้ยินเสียงเหมือนอะไรหล่นมาจากต้นไม้ใหญ่ที่ใกล้สะพาน
พี่ปูกลัวไม่กล้าหันไปมองก็รีบบิดรถ แต่เพื่อนที่ซ้อนอยู่ข้างหลังร้องและบอกให้ขับรถเร็วๆ
จนมาถึงศาลปู่ตาเขาก็บีบแตรแล้วขับไปจนถึงบ้าน

อย่าเหลียวหลัง

พอไปถึงบ้านลงจากรถ ก็เห็นเพื่อนแกหน้าซีดๆและถามว่าเป็นอะไร
เพื่อนเลยเล่าให้แกฟังว่า ตอนที่ได้ยินเสียงเหมือนอะไรหล่นลงมาเพื่อนเขาก็หันกลับไปดู
แล้วก็ต้องตกใจเพราะภาพที่ี่เห็นคือ ผู้หญิงผมยาวใส่ชุดสีขาวแหว่งๆ
ที่มือและขาถูกผูกด้วยโซ่ตตวนเหมือนนักโทษ ดวงตาแดงกล่ำ
ความสยดสยองยังไม่อยุดเท่านี้ แต่น่ากลัวคือ มันวิ่งไล่ตามหลังรถพี่ปูมาติดๆ แต่พอมาถึงศาลปู่ตามันก็หยุดวิ่งตามแต่ได้ยินเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดเสียงโหยหวนทรมานมาก

แล้วคืนนั้นเพื่อนของพี่ปูก็ขอนอนค้างที่บ้านเพราะกลัวไม่กล้ากลับคนเดียว

เค้าปรากฏตนให้เห็นอยู่เรื่อยๆ

ณ จุดนั้น วันดีคืนดีก็มีคนเห็นเธอเล่นน้ำอยู่ใต้สะพาน
นี่ยังโชคดีที่มันไม่วิ่งไล่ และบางครั้งก็ได้ยินเหมือนมีอะไรหล่นลงมาเฉยๆ
แต่ยังมีคนหนึ่งที่ไม่กลัวคือพี่เขยเราเอง เขาเป็นตำรวจเข้าเวรกลับมาดึกๆ
ถ้ามาให้เห็นแกก็เอาปืนยิง แล้วมันก็หายไป ไม่ได้ถูกหลอกเหมือนรายอื่นๆจนต้องจับไข้

ไปสู่สุคติ เถิด

พอมีเสียงล่ำลือความ เฮี้ยนไปถึงหูพระครูที่วัด
แกก็ไปทำพิธีที่ต้นไม้ใหญ่แล้วให้คนตัดไปเผาถ่าน เพราะพระครูท่านบอกว่า
วิญญาณนี้คงถูกกักขังไว้ที่ต้นไม้นี้ต้องตัดเพื่อให้เขาไปผุดไปเกิดเสียที
ตั้งแต่นั้นมาก็ไม่มีใครเห็นอีกเลย