เรื่องจริงหรือความฝัน ??


เรื่องจริงหรือความฝัน ??

ที่จะเล่าต่อไปนี้ เป็นเหตุการณ์ในความฝันของผม

ซึ่งส่วนตัวแล้ว ผมคิดว่ามันไม่น่าจะใช่ฝันร้ายธรรมดาๆ
อาจเป็นลางบอกเหตุอะไรนั่นก็ได้ จะอ่านไหมครับ ถ้าจะอ่าน อ่านต่อเลยครับ อิอิ





ช่วงบ่ายวันหนึ่ง ผมเดินอยู่ที่ทางเดินหน้าห้องของคอนโดที่ผมอยู่

ตอนนั้นคิดว่าจะเดินไปที่ลิฟต์
ห้องที่ผมพักนั้นอยู่ด้านในสุด จะเดินไปลิฟต์ทีต้องเดินไกลหน่อย เดินไปได้สักพักก็เห็นชายคนหนึ่งยืนพิงฝาผนังอยู่
ผมไม่ได้สนใจ แต่เพียงแค่เดินผ่านตัวชายคนนั้น เขาก็คว้ามือผมพลางกุมมือผมไว้ แล้วมองเหมือนกับพิจรณามือของผม
มือของเขาช่างเย็นยะเยือก ชายคนนั้นมองมือผมอยู่นาน จากนั้นก็มองไล่มาจากมือมาแขน
มองเรื่อยๆมาถึงหัวไหล่ คอ และสุดท้าย หยุดที่สบตากันกับผม ด้วยความงงผมจึงถามไปว่า
ทำไมเหรอครับ? มีอะไรเหรอ? ใครนี่? ผมไม่เคยเห็นคนหน้าตาแบบนี้มาก่อนครับ ไม่ใช่เพื่อนกันแน่ๆ
อายุน่าจะประมาณสิบเจ็ดสิบแปดมั้ง เขามองตาผมพลางแสยะยิ้ม
พอเห็นรอยยิ้มนั่น ผมรู้สึกขนลุกไปหมดทั้งตัว ตัวผมชาไปทั้งตัว ในหัวก็ขาวโพลนไปหมด ช่างเป็นยิ้มที่น่ากลัวพิลึก





ชายคนนั้นสบตาผมได้ครู่หนึ่ง ก็ออกเดินพร้อมกับจูงมือผมให้เดินตามมา
ผมไม่ได้ขัดขืนอะไรก็เดินตามไป ดูจากการแต่งตัวคงไม่ใช่นักเลงที่มีคนสั่งมาสั่งสอนผมหรอกนะ กางเกงยีนซีดๆ เสื้อยืดสีขาวหมองๆ เก่าๆ ไม่มีอาวุธเหน็บมาแต่อย่างใด
หลังจากเดินตามพร้อมกับคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย ก็รู้สึกแปลกๆ ว่าทำไมไม่ถึงลิฟท์สักที
ทางเดินทำไมมันทอดยาวออกไปไกลนัก มองไปเป็นประตูห้องหลายๆห้องเรียงกัน
ไฟบนเพดานทางเดินเรียงกันทอดยาวตามทางเดิน เดินตามไปสักครู่ ผมเริ่มคิดจะไม่เดินต่อ
จะสะบัดมือหลุดแล้ววิ่งกลับไปที่ห้อง พลางคิดในใจว่า โดนอะไรเข้าแน่
แต่ตอนนั้นที่คิดจะหนีนั้น ผมควบคุมร่างกายไม่ได้เลยครับ ประมาณว่ากลัวมากจนทำอะไรไม่ถูก


เดินไปสักพัก ชายคนที่เดินจูงผมก็พูดออกมา

พูดออกมาเรื่อยๆ เหมือนกับบ่นๆอะไรสักอย่าง จับใจความไม่ได้เลย
เหมือนเป็นภาษาไทย แต่พูดคำสลับไปสลับมาไม่เป็นประโยค รู้สึกมีคำว่า ค้อนหิน หัวเข่า เข้า-ออก ที่ผมพอจะจำได้
ผมเดินตามทางไปกับชายคนนั้นสักพัก ชายคนนั้นก็หยุดแล้วเปิดประตูห้องห้องหนึ่ง
ดูหมายเลขห้องแล้ว เหมือนเป็นห้องไกล้กันครับ ถ้านับถัดจากเบอร์ห้องผม ไม่ขอบอกนะครับว่าเบอร์อะไร เหอๆ
ชายคนนั้นจูงมือผมเข้าไปในห้อง แล้วสิ่งที่ผมเห็นในห้องนี่น่ากลัวมากครับ





สิ่งที่ผมเห็นคือ สิ่งมีชีวิตคล้ายๆมนุษย์ ตัวค่อนข้างยาว นั่งกอดเข่างอตัว ตัวเขาใหญ่มากครับ
ขนาดนั่งกอดเข่าหัวยังเกือบชนเพดาน ลำตัวซีดขาว แต่ดูแล้วเนื้อตัวช้ำ ๆ
คล้ายกับโดนนวดด้วยของแข็งอย่างแรงหลายๆที่ ทั้งขา แขน โดนพันธนาการด้วยโซ่ตรวนขึ้นสนิม
ลูกตาที่ใหญ่ และแทบจะถลนออกมานอกเบ้ามองมาที่ผม
จ้องผมพลางแลบลิ้นที่เป็นเส้นเล็กๆ จากปากเล็กๆ ออกมาชี้เด่มาที่หน้าผม


ผมยืนอยู่ห่างๆด้วยความกลัวสุดขีด

ลืมเล่าบรรยากาศในห้องครับ มันเป็นห้องเก่าๆ ผนังเป็นอิฐสีแดง เก่าๆ
ตามผนังมีร่องรอยอะไรหลายๆอย่างเปรอะไปหมด มีตะไคร่น้ำเกาะอยู่เต็มไปหมด
และมีน้ำไหลออกมาจากบนเพดานเป็นทางยาวตามกำแพง ได้กลิ่นเหม็นคล้ายน้ำเสียจากตามบ้าน
ผมยืนตะลึง ทำอะไรไม่ถูก จะหันหน้าหนียังทำไม่ได้





สักครู่หนึ่งครับ ชายคนนั้นที่เดินจูงมือผมมานั้นได้เริ่มร้องกลอนบทหนึ่ง

เป็นกลอนแปดครับ ยืนยันครับ
ร้องเป็นทำนองเสนาะเสียด้วยสิ เนื้อหาที่จับใจความได้เป็นแบบนี้ครับ ประมาณว่า คนที่ตัวยาวๆ ขดตัวอยู่นี่
เมื่อก่อนไม่เคยรู้จักคำว่าสงสาร เมตตา แต่มาในตอนนี้กับโหยหามันมาหลายชั่วอายุคน (มีประโยคว่า แปดปู่ แปดย่า)
ชายคนนี้ต้องคอยเอาลิ้นตวัดกินเศษข้าวเศษน้ำจากน้ำที่หยดจากเพดานมาตลอด
และทุกๆ 7 วันจะมีกลุ่มคนมาทุบ มาตี จับใจความได้อย่างนี้ครับ นอกนั้นฟังแล้ว งง ๆ





เมื่อฟังแล้วผมยืนอยู่อย่างนั้น น้ำตาไหลออกมาไม่รู้ตัวเลย

และในขณะนั้น เจ้าตัวยาวที่ขดอยู่นั่นก็ยืดคอแหย่ลิ้นไปที่เพดาน
ตวัดเลียน้ำที่ไหลออกมาจากเพดานกิน ดูแล้วช่างน่าหดหู่ใจ สักพักก็รู้สึกเหมือนชายคนที่จูงมือผมมาจับผมเขย่าตัวจากด้านหลัง
แล้วผมก็ตื่นขึ้นมาจากฝัน ทั้งหมดก็มีแค่นี้แหละครับ ใครอ่านก็ขอขอบคุณครับ ติชมกันมาครับ อ่านที่ผมเล่าอาจไม่น่ากลัวครับ
แต่หากฝันอะไรแบบนั้นจริงๆละก็...คงต้องมีคิดกันบ้างแหละ..จริงไหมครับ ?
ส่วนตัวผมนั้นหดหู่ กังวล ไม่สบายใจไปหลายวันครับ





แหล่งที่มา: บอร์ดรวมเรื่องผี


เครดิต :

ข่าวดารา ข่าวในกระแส บน Facebook อัพเดตไว เร็วทันใจ คลิกที่นี่!!
กระทู้เด็ดน่าแชร์