เสียงฝีเท้าใครกันในคืนนั้น

ในปี 2002 ผม อาศัยอยู่ที่แดนจิงโจ้ หลังจากมาอยู่ได้ไม่นาน น้องสาวผมก็เรียนจบโทคุณแม่และหลานตัวน้อย (ลูกสาวของพี่ชายวัย5ขวบ ชื่อน้องแพร) ก็บินข้ามน้ำข้ามทะเลมารับปริญญา (ผมกับน้องสาวอยู่คนละเมืองกัน) ทางคุณแม่ของผม จึงเรียกให้ไปค้างที่บ้านน้องสาวตอนเช้าจะได้ออกพร้อมๆกัน

พอไปถึงห้องมันเล็กนอนแทบไม่ได้ น้องผมบอกว่า มีห้องข้างๆว่างไม่มีคนอยู่ให้ไปนอนได้(น้องผมเปลี่ยนบ้านที่เช่าได้2วัน) ผมก็เลยไปนอนที่ห้องนั้น ผมสนุกสนานกับการอ่านหนังสือที่คุณแม่ผมขนมาให้จากประเทศไทย

จนถึงตี3 ท่ามกลางความเงียบสงัดรู้สึกง่วงนิดหน่อยตัดสินใจนอนเพราะว่า ต้องตื่นแต่7โมงเช้า พอผมปิดไฟ ผมก็ได้ยินเสียงคนเดินไปมากลางบ้าน และเสียงประตูเปิดปิด ตอนแรกผมก็ไม่คิดอะไรคิดว่าคนที่เช่าบ้านด้วยกัน ตื่นมาเข้าห้องน้ำ แต่ผมก็ได้ยินเสียงคนเดินอยู่20นาทีไม่หยุด พร้อมประตูเปิดปิดมากกว่า14ครั้ง ผมเริ่มเอ๊ะใจ ว่าทำไมก่อนหน้านั้นไม่เข้าเลย แล้วทำไมเข้าทีนานมาก ผมเลยเปิดไฟ เสียงคนเดินหยุดทันที ผมเลยยืนตรงหน้า switch ไฟ แล้วก็ปิดไฟ คนก็เดินใหญ่เลย 2นาทีผมเปิดเสียงคนเดินก็หยุด ผมทำแบบนั้นอยู่1 ชม ก็เลยคิดว่าช่างมันนอนดีกว่า พอล้มตัวลงนอนก็ได้ยินจนนอนไม่หลับ (บ้านไม้ครับ) ...

ทางแก้คือ ผมเปิดไฟแล้วตัดสินใจเปิดประตูห้องเดินออกไปนอนกับน้องสาวและคุณแม่แล้วก็หลาน แต่แล้วอีก2วันหลังจากนั้นแม่ผมก็โทรมาเล่าให้ฟังว่า ประตูเปิดเองหลายรอบ หลานตัวน้อยของผม ตะโกนถามว่าใครก็ไม่มีคนตอบ และไฟในห้องน้ำชอบเปิดเองตอนกลางวัน ทั้งๆที่ไม่มีคน และได้ยินเสียงคนเปิดฝักบัวพอเดินไปดู ก็เห็นแต่พื้นก็เปียกเหมือนมีคนอาบกับหลอดไฟที่เปิดอยู่ ทั้งๆที่ก่อนถึงประตูก็ได้ยินเสียงน้ำอยู่เลย...

คุณคิดว่าไง เคยเจอกับเหตุการณ์แบบนี้ไหม ถ้ายังคืนนี้ก่อนนอนคอยฟังเสียงคนเดินให้ดีสิหรือ เสียงน้ำจากห้องน้ำ......