เสียงสะอื้น

เรื่องมีอยู่ว่า

อุ๊ทำงานอยู่สถานที่ราชการแห่งหนึ่ง วันนั้นหัวหน้าบอกว่าพวกเราจะต้องไปสัมมนาเป็นวิทยากรกัน เป็นจำนวน 2 วัน หากใครจะค้างคืนที่โรงแรงก็ให้เตรียมเสื้อผ้าไป อุ๊กับเพื่อนๆ

หลายคนตัดสินใจว่าเราจะค้างกัน พอถึงที่โรงแรม อุ๊ได้ห้องพักที่นอนรวมกันทั้งหมด 5 คน

พอแยกย้ายกันเก็บสัมภาระ

เพื่อนๆ ก็นึกขึ้นมาว่าอยากเล่นไพ่แก้เหงาก็เลยนั่งเล่นกันเป็นเวลาหลายชั่วโมง เพื่อนๆ ห้องอื่นๆ ก็เข้ามาร่วมด้วยเลยทำให้เสียงค่อนข้างดัง พอเล่นกันได้สักพักอุ๊ก็รู้สึกว่าอยากนอนเพราะเพลียมาก

เลยขอตัวไปอาบน้ำก่อนใครๆ ขณะที่กำลังอาบน้ำก็มีความรู้สึกว่าเหมือนไม่ได้อยู่คนเดียว

เหมือนมีใครอยู่ข้างๆตลอดเวลา

แต่ก็ไม่ได้ตื่นกลัวอะไร อุ๊ก็เลยนั่งเล่นน้ำอยู่ในอ่างอาบน้ำพักใหญ่ สักพักก็ได้ยินเสียงผู้หญิงร้องไห้สะอื้นๆปนมากับเสียงหัวเราะของเพื่อนๆที่อยู่ด้านนอก แต่ก็ย้งไม่ได้เอะใจอะไรเลยเอาฟักบัวจุ่มลงไปในน้ำเพื่อให้ได้ยินชัดเจนมากขึ้น

แต่แล้วเสียงผู้หญิงคนนั้นก็ดังมากขึ้น ๆ ทุกที

จนได้ยินชัดมากกว่าเสียงหัวเราะของเพื่อนซะอีกแต่ก็ตั้งสติแล้วก็อาบน้ำจนเสร็จ พอแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยก็เลยถามเพื่อนๆที่อยู่ข้างนอกว่ามีใครเปิดทีวีที่มีผู้หญิงร้องไห้บ้างเพื่อนก็บอกว่าจะมีได้ไงเพราะเปิดช่องที่มีมิวสิควีดีโอเพลงอยู่

แล้วก็ถามต่อว่ามีใครได้ยินเสียงผู้หญิงร้องไห้บ้างไหม

ทุกคนก็เงียบแล้วพูดเหมือนกันว่าไม่ได้ยิน คืนนั้นก็เลยไม่มีใครอาบน้ำกันเลยสักคน ส่วนตัวอุ๊เองก็นอนหลับๆตื่นๆ พอสักพักเพื่อนก็แยกย้ายกันเข้าห้องใครห้องมัน อุ๊ก็รู้สึกว่ามีเสียงคนมาบอกว่า "อุ๊ไหว้พระหรือยัง"

อุ๊ก็เลยลุกขึ้นมาไหว้พระก่อนนอน

พอเช้าอุ๊ขอบใจเพื่อนที่เตือนให้ไหว้พระ แล้วเป็นไงรู้ไหมค่ะ เพื่อน ๆ ทุกคนบอกว่า เขาไม่ได้พูดเลย (แล้วมันจะเป็นเสียงใคร) อุ๊ก็เลยรู้สึกหวิวๆ ช่วงเช้าหลักจากทานข้าวเช้าแล้ว ทุกคนก็ปฏิบัติงานตามปกติ แต่เชื่อไหมว่าอุ๊ยังได้ยินเสียงผู้หญิงคนนี้ร้องไห้อยู่ตลอดเวลา

ร้องไห้สะอื้นๆอยู่ที่ข้างๆหู

แล้วมันก็ดังมากขึ้นทุกที ๆ จนทนไม่ไหวเลยบอกรุ่นพี่ที่ทำงานว่าหนูจะทำยังไงดี เพราะตอนนั้นรู้สึกกลัวมากๆ (รุ่นพี่คนนี้เป็นคนที่ดีมากๆ บวชเรียนมาแล้วปฏิบัติตนอยู่ในกฎของพระภิกษุมาตลอด) รุ่นพี่เขาก็เลยบอกว่า เขาคงจะสื่อผ่านใครไม่ได้

ก็เลยสื่อทางเราเพื่ออาจต้องการส่วนบุญ

แล้วให้อุ๊บอกเขาไปว่าพรุ่งนี้หนูจะทำบุญไปให้อย่าตามมาหลอน แบบนี้เลยหนูกลัว เชื่อไหมว่าหลักจากพูดไปแล้ว เสียงนั้นก็หายไปไม่ได้ยินอีกเลย พอเช้าอุ๊ก็ทำบุญอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลไปให้ตามที่พูด มันก็ทำให้สบายใจ

แล้วต่อมาพอหนูนึกถึงผู้หญิงคนนั้น

หนูก็กลับได้โชคลาภก้อนใหญ่ ซึ่งไม่คิดมาก่อนว่าจะได้ หนูก็เลยกล่าวขอบคุณเขาไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ตามหนูก็ขอขอบคุณที่ให้โชคลาภหนูก้อนนี้ด้วยน่ะค่ะ