เพราะอู้...ถึงโดน!?

"ผีอำ"

เมื่อเดือน เมษายน ปี 2546 ผมได้ไปบวชเณรฤดูร้อน ที่วัดแห่งหนึ่งในตัวเมือง จังหวัดฉะเชิงเทรา วันหนี่งในตอนที่ทำวัตรเช้ากัน ผมได้ยินเพื่อนที่บวชด้วยกันเล่ากันว่าเขาโดนพี่อำ

ผมก็ไม่ได้สนใจอะไรนักหลอก ซึ่งเพื่อนคนนั้นเขาบอกว่า ห้องนั้นมีรูซึ่งผมก็ได้ยินไม่ถนัด และเวลา 10.00 น. หลวงพ่อได้สั่งให้สามเณรทั้งหมดไปทำความสะอาดลานวัดให้สะอาด

"เสียงเด็ก"

วันนั้นผมทำจนอ่อนเพลียมาก ผมเลยหลบไปพักที่กุฏิ ด้วยความอ่อนเพลียผมจึงหลับ ไม่นานจากนั้นผมได้ยินเสียงเด็กผู้ชายพูดกันว่า ดูสบงของเณรรูปนั้นสิเปิดขาเลย

ผมเห็นดังนั้นจึงนำมือไปจับสบงแต่มือผมขยับไม่ได้ ผมพยายามดึงมือให้ขยับให้ได้ ในใจผมนึกถึง

"หลังคามีรู"

พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ และไม่นานนักผมก็สามารถขยับมือไปได้

เช้าวันรุ่งขึ้นผมเล่าให้เพื่อนฟัง เพื่อนจึงไปที่กุฎิ และได้ดูที่หลังคาและบอกว่ามีรู ซึ่งผมก็ยังงงถึงวันนี้ ผมคิดว่าอาจเป็นเพราะผมอู้งาน ทำให้โดนดี หลังจากนั้นผมเลยไม่กล้าอู้งานอีกเลยครับ