หลอน...ในวัด!?

"วัดป่า"

ตอนนั้นประมาณ ม.4 ดิฉันและเพื่อนๆไปเข้าค่ายคุณธรรมที่วัดแห่งหนึ่งในจ.สงขลา เป็นวัดที่สงบมากเลย ขนาดฝรั่งยังมาบวชที่นี่เลย ขออธิบายลักษณะวัดก่อนนะ

เป็นวัดที่อยู่ในป่า เวลาคนตายเค้าก็จะมาฝังไว้บริเวณวัดมีเครื่องหมายแค่ไม้ปักไว้กับกระป๋องไว้ปักก้านธูปบางที่ก็ดีหน่อยมีที่ใส่กระดูกให้เรียบร้อย เวลาเดินในวัดนี้ต้องถาดรองเท้านะ

"ป่าช้า"

เค้าห้ามใส่รองเท้ากันจะใส่ได้เฉพาะตอนเดินทางกลับเท่านั้น เล่าเลยนะ มาถึงตอนเช้าก็ต้องตักบาตร เดินจงกลม สวดมนต์ แล้วก็ทำกิจกรรมต่างๆ จนถึงค่ำ สวดมนต์

นั่งสมาธิตอนนั้นรู้สึกว่านั่งนานมากเหมือนจะเป็นชั่วโมง จากนั้นก้เดินจงกลม โดยที่จะเดินเข้าไปทางป่าที่มีมหลุมฝังศพ แล้วในป่านั้นจะมีไฟจุดเอาไว้ตรงทางแยกเท่านั้น

"ศาลาเชิงตะกอน"

ก็คือเค้าจะทำทางเป็นแบบเขาวงกตนะ ถ้าเดินดีดีหน่อยก็จะผ่านทางเชิงตะกอนด้วย เพื่อนบางคนเดินสะดุดไม้ปักหลุมศพบ้างบางคนก็เกือบเตะกระถางธูปบ้างเดินหลายมากเลยแต่เราดีหน่อยที่เดินตามหลังพระ

แต่พระก็พาเดินผ่านทุกทางเลย พอครบรอบ ก็ไปรวมตัวกันที่ศาลาโรงธรรม แล้วอาจารย์ ก็บอกว่าคืนนี้นักเรียนม.ปลายให้ไปนอนที่ศาลาเชิงตะกอน จากนั้นก็แยกย้ายกันไป

"นอนกลด"

โดยแยกฝั่งหญิงชายแต่มันก็ติดกันอยู่ดี เราได้ที่ที่ดีมากเลยข้างขวาเป็นทางเดินแล้วก็ต้นไผ่ ข้างบนก็ที่ตั้งโลงศพ มีโลงศพอยู่ด้วยพร้อมด้วยพระพุทธรูป 1 องศ์ ทางซ้ายคือเพื่อน

แล้วทางด้านล่างก็คือเพื่อน เริ่มนอนกันแล้วคืนแรกอาจารย์ให้นอนกลด(ที่พระนำไปเดินธุดง)ล่ะ2คน คื่นนี้อาจารย์ให้สมาทานศีลห้ามพูดจนกว่าจะทำวัตรเช้าเสร็จ คืนแรกไม่มีอะไร

"เสียงเพื่อน"

ตอนเช้าตื่นมาทำภาระกิจทุกอย่างเหมือนวันแรก พอตกดึกอาจารย์บอกว่าคืนนี้ให้นอนคนเดียวก็ได้เรานอนที่เดิมเมื่อทุกคนหลับกันหมดแล้ว เราก็หลับแต่ตกดึกเกือบเที่ยงคืนมั้ง

เราได้ยินเสี่ยงเพื่อนที่ชื่อจอยเรียกชื่อพื่อนอีกคนนึงว่า ฝ้าย ฝ้าย ฝ้าย แต่ก็เปลกนะที่เราก็ไม่ได้ถามออกไปนะว่าจะเรียกกันทำไมเพราะสมาทานศีลอยู่นิเก็บไว้ถามพรุ่งนี้ดีกว่า

"ไม่ได้เรียก"

พอตอนเช้าก็ถามจอยว่าเมื่อคืนเรียกฝ้ายทำไมเหรอเค้าไม่ให้พูดไม่ไช่เหรอ แต่จอยบอกว่าไม่ได้พูด แลวเสียงที่เราได้ยินล่ะเสียงใครกันที่เพื่อนมันนนอนกันนะมันก็นอนอยู่ข้างเรานะ

เรียกตั้ง 3 ครั้งน่ะไม่ใช่ครั้งเดียว แล้วมีเพื่อนผู้ชายอีกคนก็โดนเหมือนกัน แต่ในห้องน้ำชาย มันมีอยู่ว่า ตอนเช้าจะไปทำภารกิจส่วนตัวกันที่ห้องน้ำแต่เนื่องจากมีจำนวนห้องประมาณ 10 ห้อง

"รออยู่"

แต่มันก็ไม่พอกับจำนวนนักเรียนอยุ่ดี แล้วเพื่อนคนนี้มันกับเพื่อนอีกคนนึงเหลือสุดท้าย มันก็บอกว่ารอหน่อยแล้วกัน แล้วก็เข้าห้องน้ำไปพร้อมกัน แล้วเสียงอาจารย์ก็บอกสัญญาณให้เข้าสวดมนต์กัน

เเต่มันยังไม่เสร็จเลยสักพักเพื่อนก็ออกจากห้องน้ำ มันก็ตะโกนบอกให้เพื่อนรอด้วย เพื่อนมันก็บอกว่า เออ กูรออยู่ มันก็ส่งเสียงบอกให้เพื่อนรออยู่เรื่อยๆแล้วก็มีเสียงตอบอยู่เรื่อยๆเหมือนกัน

"ไม่มีใคร"

พอมันออกจากห้องน้ำ มันก้ยังเพื่อนมันว่าเสร็จยัง เพราะเมื่อมันออกมาจากห้องน้ำก็ไม่เจอเพื่อนก็คงจะอยู่ในห้องน้ำ มันก็พูดกับเพื่อนไปเรื่อยๆ จนอาจารย์เตือนครั้งสุดท้าย

มันก็เลยเรียกเพื่อนแต่ตอนนี้เพื่อนมันดันไม่ตอบว่ะ มันก็เรียกแล้วเรียกอีก ทีนี้มันก็เปิดประตูห้องน้ำทุกห้องเลยแต่ไม่มีใครสักคนเลย มันก็เลยวิ่งไปที่ศาลาเลย แล้วก็ไปเจอกับเพื่อนคนนี้

"เสียงใคร"

ที่นั้นด้วยมันก็ถามว่ามาตั้งแต่เมื่อไหร่ว่ะ บอกให้รอทำไมไม่รอเลย เพื่อนคนนี้มันก็บอกว่า มาตั้งแต่ครั้งแรกที่อาจารย์เรียกแล้ว พอออกจากห้องนำก็ไม่เห็นแก ในห้องน้ำก็ไม่มี

ฉันก็เลยมาที่ศาลาเลย แล้วที่ฉันคุยด้วยน่ะใครว่ะ เพื่อนมันก็ถามว่าแล้วแกไปอยู่ไหนมา ก็ในห้องน้ำไง มันก็นั่งเถียงกัน สรุปก็ยังไม่รู้เลยว่ามันคุยกับใคร แต่ที่แน่ๆมันขนลุกทุกครั้งที่เล่าเรื่องนี้