หลอน..! "..วิณญานพเนจร.."

ครั้งหนึ่งสมัยที่ยายของผมยังมีชีวิตอยู่

ยายกับตาของผมได้เดินทางไปเยี่ยมแม่ของตาที่จังหวัด อ่างทอง แถวบ้านย่าทวดของผมยังเป็นสวนมะม่วง มะปราง

และมีต้นไม้ใหญ่เต็มไปหมด ยายกับตาได้นอนค้างหนึ่งคืน

ในคืนนั้นย่าทวดได้พายายกับตาไปเที่ยวบ้านเพื่อนบ้านแถวนั้น

แต่ บ้านแถวบ้านไม่ได้อยู่ติดกัน ต้องเดินผ่านสวนต้นไม้ใหญ่ และก็มืดไปหมด ในการเดินทางไป นั้นไม่มีอะไรเกิดขึ้น

แต่ตอนทางกลับมาบ้านย่าทวด ยายของผมเป็นคนเดินข้างหลังสุด ยายรู้สึก หนาว ๆ ยังไงไม่รู้

และได้ยินเหมือนมีเสียงผู้ชายเรียกชื่อยาย

(ยายผมชื่อ พร ครับ) ยายขานรับ หันไปมอง แต่ก็ไม่เห็นใคร และยายก็ยังไม่ได้เล่าเรื่องนี้ให้ใครฟัง อีกวันยายกับตาก็เดินทางกลับ จากบ้านย่าทวด ก็ยังไม่มีอะไรผิดปกติเกิดขึ้น

แต่ในคืนนั้น ราวประมาณตี 2 ตี 3 ยายได้ลุกขึ้น

มาเข้าห้องน้ำ ตาตื่นตามมาและเตรียมจะออกไปหาน้ำดื่ม ก็เห็นยายเดินกำลังจะเข้าประตูห้องนอน พอดี แต่ท่าทางยายผิดปกติ

เดินตัวทื่อ ๆ และตาแข็ง ๆ และแล้วยายก็ส่งเสียงหัวเราะ และร้องกรี๊ด ๆ

เสียงแหลมเหมือน ไม่ใช่เสียงยาย

แต่ตาก็ยังไม่ทันคิดอะไร ก็ยังขำยายนึกว่ายายล้อเล่น แกยัง พูดว่า ยายพรเล่นอะไรบ้า ๆ ดึก ๆ ดื่นเดี่ยวลูกตกใจตื่นหมด แต่ยายก็ยังไม่หยุด

ยังร้องกรี๊ดอยู่อีก ตาเริ่มรู้สึกผิดปกติว่ายายคงไม่ได้ล้อเล่นเสียแล้ว พวกน้า ๆ ของผมตื่นมากันหมด

ตาเลยบอกน้า ให้เอาสร้อยพระมาคล้องคอยาย

พอเอาพระคล้องคอยายก็เป็นลมแน่นิ่งไปเลย พอยายฟื้นขึ้นมา แกก็งงว่าเกิดอะไรขึ้น ตาก็เลยถามว่าเมื่อกี้เธอเป็นอะไร ยายก็บอกว่าไม่รู้

รู้แต่ว่าพอออกจากห้องน้ำ จะเดินเข้าประตูห้องนอน ก็มีเงาอะไรไม่รู้สวนชนตัวยายออกมา

และยายก็เหมือนรู้สึกตัวแต่ก็บังคับ

ตัวเองไม่ได้ แล้วยายก็เลยเล่าให้ตาฟังเรื่องที่ได้ยินเสียงผู้ชายเรียกชื่อ เมื่อตอนไปบ้านย่าทวดให้ฟัง ตาก็เลยบอกว่าเขาคงตามเรามาจากที่นั่น

ยายอาจจะดวงตกแล้วไปเดินทางผ่านที่ที่วิณญาน นั้นพเนจรอยู่

ทุกคนในบ้านต่างกลัวกันใหญ่ไม่มีใครกล้าตื่นมาเข้าห้องน้ำคนเดียว

คืนต่อมา ตาของ ผมก็เลยสวดภาณยักษ์ไล่วิณญาน (ลืมบอกไปครับ ว่าตาของผมแกเป็นมหาเก่า) ผมก็ไม่ค่อยรู้จักหรอก มหาเป็นอย่างไร

แต่แม่ผมบอกว่าตาผมบวชเป็นพระมานาน

จบประโยคหก เลยได้เป็นมหา ยังไม่จบ ครับในขณะที่ตาสวดภาณยักษ์สุนัขแถวบ้านก็ส่งเสียงหอนกันเกรียวจากหน้าบ้านตาจนถึงปากซอยบ้าน และทุก ๆ คนก็ได้ยิน

นึกแล้วผมก็ยังกลัวทุกวันเลย

ไม่กล้าเข้าห้องน้ำคนเดียว และตอนนี้ยายผมก็เสีย ชีวิตแล้วด้วยผมยิ่งกลัวใหญ่เลย

แต่ขอบอกจริง ๆ ก็ได้ว่าตอนที่เกิดเรื่องที่ผมเล่านั้นผมก็ยังเด็กมาก ไม่รู้เรื่องอะไรหรอก