หลอน..มันหายไปไหน

เรื่องที่จะเล่าให้ฟังเป็นประสบการณ์ตรงครับ

ผมพักอยู่แถวพระราม2ครับ คือวันนั้นกลับจากมหาลัยประมาณ 4ทุ่มกว่าๆจะ5ทุ่มแล้วครับ

แต่ผมเข้าห้องพักไม่ได้ครับเพราะลืมเอากุญแจออกมาด้วย เลยไปนั่งรอเพื่อนที่ป้ายรถเมย์

ตรงที่เลยศาลเจ้าแม่งูมาหนึ่งป้ายน่ะครับ

ใครเคยผ่านคงจะทราบว่ามันมีป่าต้นกกบริเวณนั้นด้วยครับและเปลี่ยวมากๆครับ แต่ผมเป็นคนที่ไม่ได้กลัวเรื่องนี้ไงครับ ผมก็เลยนั่งรอเพื่อนอยู่ตรงนั้น

เวลาประมาณ 5 จะเที่ยงคืน

มีผู้ชายคนหนึ่งมานั่งตรงป้ายรถเมย์ ตรงที่ผมนั่งน่ะครับแต่เค้าจะนั่งห่างจากผมมากครับ ผมก็หันไปมองแต่ไม่ได้สนใจมาก สภาพเค้าคือผมยุ่งใส่เสื้อขาดๆ มอซอครับ

ผมไม่ได้สนใจอ่านหนังสือต่อ สักพัก

มีกลิ่นเหม็นๆน่ะครับ โชยมาตามลมสักพักเค้าก็ร้องให้คือเค้าจะก้มหน้าตลอดเลยน่ะครับ ผมก็พยายามสำรวจว่าเค้าเป็นอะไร สักพักเพื่อนผมโทรเข้าเครื่องผมเลยรับโทรศัพย์

แต่พอหันไปอีกที่คือไม่เห็นแล้ว

ตอนนั้นไม่ได้กลัวเลยครับ คิดว่าเค้าคงเดินไประว่างที่ผมคุยก่ะเพือน จนเพื่อนผมมา