วิญญาณทวงหนี้!?

"หลานจุ๋ม" เล่าประสบการณ์ขนหัวลุกจากห้วยขวาง

เชื่อกันว่า เมื่อคนเราตายแล้ว วิญญาณจะออกจากร่าง ล่องลอยไปสู่ภพภูมิที่ดีหรือร้าย ก็สุดแต่บุญ-กรรมของผู้ตายนั้นๆ

บรรดาญาติมิตรทั้งหลายจึงมักอธิษฐานในวันฌาปนกิจว่า "ขอไปสู่สุคติ" ด้วยเถิด

เมื่อบรรดาวิญญาณต่างๆ ไปสู่สุคติ หรือทุคติตามวิบากกรรมของตนแล้ว จะมีผีสางมาจากไหนล่ะคะ? ดิฉันเคยได้ยินท่านผู้ใหญ่อธิบายให้ฟังดังนี้ค่ะ

วิญญาณที่ยังไม่ได้ไปผุดไปเกิด

คงวนเวียนท่องเที่ยวอยู่ในโลกมนุษย์ ครั้นสบโอกาสก็ปรากฏให้เห็นภาพบ้าง ได้ยินเสียงบ้าง

มีสาเหตุมาจากต้องการแสวงหาแดนเกิด กับมีความผูกพันกับสิ่งของหรือผู้คนเมื่อครั้งที่ตนยังมีชีวิตอยู่

ความผูกพันแบ่งออกเป็น 2 เรื่องใหญ่ๆ คือความรักกับความเกลียดชัง

ความรักเกิดจากความห่วงใยทรัพย์สมบัติ หรือลูกหลาน รวมทั้งญาติสนิทมิตรสหาย ส่วนความชังมักจะเป็นเพราะก่อนตายได้รับความเจ็บปวด

ทนทุกข์ทรมาน จิตใจก็จะพุ่งไปสู่คนที่เป็นต้นเหตุ ต้องการแก้แค้นศัตรูหรือผู้เป็นต้นเหตุให้สาสมกับที่ทำกับตน

ดิฉันประสบกับเหตุการณ์ขนหัวลุก

จากเหตุผลประการที่สอง คือวิญญาณตามอาฆาตอย่างน่าสยดสยองที่สุด!

เมื่อราว 6-7 ปีมาแล้ว ดิฉันเพิ่งเรียนจบและได้ทำงานใหม่ๆ ในบริษัทรับเหมาก่อสร้างแห่งหนึ่งแถวห้วยขวาง

เนื่องจากเป็นคนต่างจังหวัด ต้องเช่าห้องพักมาตลอดตั้งแต่เสมัยเรียนจนถึงมีงานทำ คิดว่าจะพยายามเก็บเงินไว้สร้างอนาคตตัวเองต่อไปเท่าที่จะทำได้

เปิ้ล - เป็นเพื่อนสนิทคนหนึ่ง

ทำงานอยู่ที่เดียวกัน เช่าห้องอยู่แถวสุทธิสาร แต่ความคิดของเราแตกต่างกันเหมือนกลางวันกับกลางคืน!

เปิ้ลเป็นคนภาคเหนือ ทั้งสวยทั้งมีเสน่ห์ ร่าเริงแจ่มใส นิสัยขี้เล่นเจ้าสำราญ แต่ตัวเฉิดฉาย เครื่องประดับเพียบ

เธอมีคติประจำใจคือ "จะถูกจะแพงก็ขอให้แดงๆ ไว้ก่อน

แล้วจะมีความสุขในชีวิต" หมายถึงมีทองหยองแพรวพราวนั่นล่ะค่ะ

เปิ้ลคงจะมีความสุขจริงๆ เพราะเธอควงแฟนแทบไม่ซ้ำหน้า เดินห้างสรรพสินค้าทุกอาทิตย์ มีเสื้อผ้าใหม่ๆ มาอวด

ไหนจะรองเท้ากับกระเป๋าถือแบรนด์เนม ใครพูดถึงหนังดังๆ เรื่องไหน เปิ้ลไปดูมาแล้วทั้งนั้น

หัวหินกับพัทยาเปิ้ลไปเที่ยวมานับครั้งไม่ถ้วน

บางทีก็เปลี่ยนบรรยากาศไปเที่ยวสมุยหรือภูเก็ต

"แฟนเป็นคนจ่ายน่ะซีจ๊ะ" เปิ้ลจีบปากบอกพลางหัวเราะอย่างสนุก "อย่าคบพวกกระจอกกินเงินเดือนจิ๊บจ๊อย

แต่คบพวกเงินหนาไว้ก่อน ขาดเหลือก็ช่วยเราได้ เรื่องอะไรจะปล่อยตัวฟรีๆ โง่เหรอ?"

ชีวิตใครก็ชีวิตมัน! แต่ชีวิตแบบเปิ้ลไม่น่าจะมีปัญหาอะไร

ในเมื่อเจ้าตัวยืนยันว่าไม่เคยถูกหลอก มีแต่จะหลอกคนอื่น! แต่บางครั้งการใช้จ่ายเกินตัวก็ทำให้เธอเดือดร้อน

มาเอ่ยปากกับดิฉันครั้งละ 2-3 พันบาท ไม่ช้าก็นำมาใช้คืนไม่เคยบิดพลิ้ว

จู่ๆ ก็เกิดเรื่องคอขาดบาดตายขึ้นมา!

"จุ๋มช่วยเปิ้ลด้วยเถอะ คราวนี้ตายแน่"

เธอบอกเสียงสั่น หน้าตาซีดเซียวปากสั่นระริก "ผียายอ๋อยมันตามทวงหนี้...เปิ้ลไม่รู้จะใช้คืนมันยังไง?"

เรื่องของเรื่องคือเปิ้ลขาดเงินไปขอยืมเพื่อนที่ดิฉันไม่รู้จัก สัญญาว่าจะใช้คืนตอนกลางเดือน

อ๋อยบอกว่าต้องส่งเงินไปให้แม่ที่ต่างจังหวัด

แต่ถึงวันนัดเปิ้ลก็ลืมสนิท พออ๋อยมาทวงก็นึกได้ ขอผัดไปอีกสามวันจะเอาเงินไปให้...

ครั้นถึงกำหนดก็ได้ข่าวว่าอ๋อยผูกคอตายไปแล้ว เขียนจดหมายลาตายถึงแม่ว่ากลุ้มใจที่ไม่มีเงินส่งให้แม่เพราะโดนเพื่อนโกง!

"เงินแค่ห้าพันเองถึงกับฆ่าตัวตาย"

เปิ้ลเล่าเสียงสะอื้น "โธ่! จะเอาดอกเบี้ยอีกห้าพันก็ได้ นี่ไง..หมื่นนึง! เปิ้ลไม่ได้คิดเบี้ยวเพื่อนเลย สาบาน"

ดิฉันเชื่อ แต่สงสัยเรื่องผีทวงหนี้! เปิ้ลก็เล่าว่าตอนกลางคืนได้ยินเสียงเรียกชื่อมาแต่ไกล จำได้แม่นว่าเป็นเสียงอ๋อย...

คืนต่อมาหลับแล้วก็ยังได้ยินเสียงเรียกชื่อจนสะดุ้งตื่น

คราวนี้ใกล้เข้ามา...ใกล้เข้ามาทุกคืน จนเสียงอ๋อยมาดังอยู่หน้าประตูรั้วห้องเช่าแล้ว

เปิ้ลบอกว่าประสาทจะกินตาย กลางค่ำกลางคืนไม่กล้าไปไหน กลัวจะเจออ๋อยมาทวงหนี้

เธออ้อนวอนให้ดิฉันช่วยไปนอนเป็นเพื่อนสัก 2 - 3 คืน

พออุ่นใจ กับยืนยันว่าเธอหูแว่วไปเอง ไม่ใช่ผีสางที่ไหนหรอก

แต่คืนแรกที่ไปค้างกับเพื่อน ดิฉันก็พบเรื่องขนหัวลุกทันที!

ห้องพักของเปิ้ลเป็นอพาร์ตเมนต์อยู่ชั้น 3 รถรากับผู้คนคึกคักเพราะเป็นย่านที่มีอู่รถแท็กซี่ให้เช่าหลายสิบแห่ง ขนาด 30-40 คัน

จนถึงร้อยกว่าคัน...เราซื้ออาหารขึ้นไปกิน

ดูทีวีกันเงียบๆ มือถือของเปิ้ลดังขึ้น 2 - 3 ครั้ง...แฟนๆ ของเธอน่ะค่ะ

ดิฉันครุ่นคิดอยู่แต่ว่า เปิ้ลประสาทหลอน หูแว่วไปเอง หรือว่าวิญญาณที่เจ็บปวดเคียดแค้นของอ๋อยมาเล่นงานจริงๆ

ทันใดนั้นเอง เปิ้ลก็หันขวับมาหา นัยน์ตาเบิกโพลง อ้าปากค้าง พึมพำเสียงสั่นเครือว่า...มันมาแล้ว! ดิฉันเงี่ยหูฟัง..

แต่นอกจากเสียงรถราที่เบาบางลงแล้วก็ไม่มีเสียงอะไรอีก

เปิ้ลกระเถิบเข้ามานั่งเบียดจับแขนเขย่าพลางกระซิบ...ได้ยินมั้ย? ดิฉันส่ายหน้าช้าๆ ก่อนจะตอบอะไรก็พอดีมีเสียงดังแว่วมาเข้าหู...เปิ้ล...เปิ้ล...

ขนลุกซ่า ตัวแข็งทื่อเหมือนรูปปั้น เปิ้ลลุกพรวดขึ้นแบบคนสติแตก วิ่งถลาไปที่หน้าต่าง กระชากม่านออกทันที ดิฉันหันขวับ

เห็นเปิ้ลผงะหน้า ร้องกรี๊ดสุดเสียงก่อน

จะหงายตึงลงมาแบบล้มทั้งยืน ร้องไห้โฮลั่น...ห้องนั้นราวกับนรกอเวจีก็ปานกัน!

รุ่งขึ้น ดิฉันพาเปิ้ลไปถวายสังฆทาน ทำบุญหมดทั้งห้าพันบาท กรวดน้ำอุทิศส่วนกุศลให้อ๋อย...เสียงสยองน่าขนหัวลุกก็หายไปค่ะ