เค้าคือใคร...?

เรื่องนี้มันเกิดมานานมาแล้วคร้บ

ตั้งแต่ผมอายุได้ประมาณ 6-7 ขวบได้ถ้าผมจำผิดนะ คือตอนนั้นครอบครัวของเรายังไม่มีบ้านเป็นของตัวเอง ครอบครัวของผมมีทั้งหมด 4 คนครับ พ่อ แม่ น้องชาย และตัวผม พ่อในฐานะหัวหน้าครอบครัวจึงต้องหาบ้านเช้าอยู่ บ้านเช่าที่เรา 4 คนอยู่กันนั้นเป็นบ้านไม้ อยู่ติดกัน 3 ห้อง มันบอกไม่ถูกของลักษณะของบ้าน มันออกจะเก่าหน่อยตามแบบฉบับบของบ้านเช่าที่เป็นไม้

ส่วนบ้านที่ครอบครัวผมอยู่นั้น

จะอยู่หลังริมสุดด้านขวาถ้าหันหน้าเข้าหาตัวบ้าน ในช่วง 4-5 เดือน ที่เราอยู่นั้นก็ปกติครับ พอเหตุการณ์ที่เกิดนั้นมันเป็นวันที่เข้าพรรษาครับคืนนั้น พ่อและแม่จะออกไปฟังพระสวดในงานศพของคนที่รู้จักกันผมก็จำไม่ได้ว่าเป็นใคร พ่อและแม่บอกให้ผมอยู่เฝ้าบ้านกับน้อง

ตอนนั้นผมอายุประมาณ 6-7 ขวบ

น้องผมก็ประมาณ 5 ปีเห็นจะเป็นได้ตอนที่พ่อและแม่ของผมนั้นได้ออกจากบ้านไปแล้ว ผมก็เล่นอยู่กับน้องตามปกติภาษาเด็กไปเรื่อย ขณะที่ผมเล่นอยู่กับน้องผมก็มานั้งพักอยู่ตรงทางเดินเข้าไปในห้องครัวมันจะเป็นทางยาวเข้าไปในครัวประมาณ 2 เมตรเห็นจะได้

ตอนนั้นไฟในบ้านเราเปิดอยู่ตรงที่บริเวณกลางบ้าน คือ

บริเวณที่ผมเล่นอยู่กับน้องชายแต่ในทางเดินไปในห้องครัวนั้นไม่ได้เปิดไฟและในห้องครัวก็ไม่ได้เปิด ผมมองเข้าไปในครัวมันมืดมากครับนั้งดูอะไรไปเรื่อย แล้วอยู่ครับก็มีผู้ชาย วัยกลางคนถ้าผมจำไม่ผิด จะใส่กางเกงขาสั้นสีเขียว เสื่อไม่ใส่ เดินทะลุผนังห้องนอนของพ่อและแม่ของผมออกมาแล้วก็เดินผ่านห้องครัวนั้นทะลุไปยังบ้านเช้าห้องข้างที่อยู่ติดกันอีกแล้วก็หายไป มันเป็นช่วงเวลาที่นานพอสมควรกับการที่ตัวผมเองได้เห็นมากับตาของผมจริงจริงๆ

หลังจากที่ผมเห็นผมถึงกับอึ้งไปพักใหญ่

แล้วหันไปถามน้องว่าเห็นอย่างที่ผมเห็นหรือเปล่า ผมถามทั้งๆ ที่น้องของผมไม่ได้นั้งอยู่ที่เดียวกับผมเลย คือผมเห็นคนเดียว เพราะผมเริ่มที่จะกลัว แล้วจึงต้องการน้องชายอยู่เป็นเพื่อนใกล้ๆ ผมก็มานั้นกอดเข่าอยู่กับน้องใกล้ๆ กัน รอจนกว่าพ่อและแม่จะกลับมา พอพ่อและแม่กลับมาถึงผมรีบเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง แต่ไม่ใครเชื่อผม บอกว่าผมตาผาดหรือเปล่า

คือนั้นทั้งคือผมก็ต้องนอนกับพ่อและแม่ของผมทั้งคืน

เพราะคาวมกลัวมันยังไม่คลาย ในตอนเช้าตื่นขึ้มมาผมมีอาการเหมือนจะจับไข้ พ่อกับแม่ของเห็นอาการของผมผิดปกติไปจากเดิม จึงนึกถึงเรื่องที่ผมเล่าให้ฟังในเมื่อคื่น พ่อกับแม่จึงพาผมไปอาบน้ำมนตร์ ต่อชะตาที่วัดใกล้ จากนั้นทุกอย่างก็ดีขึ้น