วิญาณแม่ลูก

วิญญาณแม่ลูก

เป็นเรื่องที่พี่ชายผมเจอมาครับ ช่วงประมาณปี2542พี่ผมเค้าไปบวชที่วัดป่าแห่งหนึ่งที่ ยโสธร วัดนี้พอมืดมาจะเงียบมากและไฟก้อไม่มี กฏิจะอยู่ห่างกันมาก

วันหนึ่งพระพี่เลี้ยงเล่าให้พี่ผมฟังว่า

ที่วัดมีต้นกล้วยอยู่ที่แถวหลังวัด ถ้าอยากเจออะไรดีๆก็ลองไปลูบที่ต้นกล้วยดู พี่ผมเค้าเป็นคนไม่กลัวผีเค้าก็อยากรู้ว่ามันคืออะไร ก็ลองไปลูบที่ต้นกล้วยดู พอดีว่ามีต้นกล้วยอยู่หลายต้นก็ลูบไปตั้งหลายต้นเลยครับ

วันนั้นพี่ผมก็หลับไปมาตื่นตอนซักประมาณตี 2

มีเสียงเคาะที่หน้าต่าง ที่น่าแปลกก็คือหน้าต่างกุฏิอยู่ที่ชั้นสองแล้วใครจะมาเคาะหละ แล้วเสียงเคาะก็มาดังที่ประตูพี่ผมจึงลุกมาเปิดประตู ปรากฏว่ามีผู้หญิงใส่ชุดไทยมายืนอยู่ที่ลานหน้ากุฏิอยู่หลายคน และมองมาที่พี่ผม

พี่ผมเป็นคนที่ไม่กลัวผีอยู่แล้วเป็นทุนเดิมจึงปิดประตูเข้านอนต่อ

หลังจากนั้นตอนเช้าก็เล่าให้พระพี่เลี้ยงฟังแก่ก็หัวเราะแล้วก็ไม่พูดอะไรอีก หลายวันต่อมาแก่ก็ยังเจอเด็กนั่งอยู่บนกำแพงซึ้งเป็นกำแพงที่สูงมากเด็กที่พี่ผมเห็นไม่น่าจะปีนขึ้นไปได้ และเด็กที่ไหนจะมานั่งเล่นกันตอนตี2ตี3 และแก่ก็ยังเจออยู่เรื่อยๆจนพี่แก่สึกออกมา