เสียงเปรต..บุญเดือนสิบ

เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อ 5 ปีที่แล้ว

ดิฉันตืนขึ้นกลางดึกเพราะแอร์ไม่ทำงาน คิดว่าไฟคงดับเพราะตามธรรมดาก็ดับเป็นประจำ จึงไปกดเปิดใหม่ แอร์เริ่มทำงานดิฉันจึงเดินไปเข้าห้องน้ำ ตอนนั้นเองที่หูได้ยินเสียงประหลาดดังมากๆ เสียงคลายลูกหมูร้องแต่ดังมาก

และที่สังเกตได้อย่างหนึ่งก็คือ

เสียงนั้นเหมือนมาจากที่สูงแล้วดังรอบ ๆ บ้านพักที่เป็นทาวเฮาส์ จนดิฉันกลับเข้าห้องนอนเสียงนั้นยังคงดังอยู่จนอยากจะเปิดม่านดูแต่ก็กลัวเพราะในใจเริ่มคิดคำนึงว่าเสียงนั้น คือเสียงของเปรตแต่ยังคงนอนฟัง

สามีของดิฉันก็นอนหลับสนิท

สักพักเสียงนั้นก็ร้องห่างออกไปความดังเสียงก็ค่อยๆลดลง ขณะที่เสียงแหลมนั้นดังอยู่สุนัขก็หอนกันเกลียว เช้าขึ้นก็พูดคุยกันกับเพื่อนข้างบ้านว่าเมื่อคืนได้ยินเสียงประหลาดนั้นหรือไม่

น้องข้างบ้านได้เล่าว่า

เธอยังรีดผ้าอยู่แล้วไฟก็ดับลงพร้อมกับเกิดเสียงประหลาดนั้น ซึ่งก็ตรงกับที่ดิฉันตื่นขึ้นพอดี ส่วนข้างบ้านอีกหลังหนึ่งก็ได้ยินเขารีบเปิดรถเพื่อเอาปืนที่เก็บอยู่เข้ามาไว้ในบ้าน แต่ความรู้สึกของเขา(เขาเป็นร่างทรงด้วยแต่ไม่ได้ทรงแบบมีสำนักเพราะฐานะเขาดีมากอยู่แล้ว)กลัวว่าวิญญาณจะมาเข้าจึงรีบเข้าบ้านในทันที

ดิฉันเองเป็นคนช่างสงสัยว่าทำไมหากเป็นเปรต

ทำไมจึงต้องมาบริเวณนั้นด้วยเพื่ออะไร ดิฉันนึกขึ้นได้ถึงเมื่อวานซึ่งทางใต้เรียกว่าวันรับและส่งตายาย ด้วยความเชื่อของคนทางใต้ว่าญาติที่ตายไปบางคนทำไม่ดีไว้ต้องตายเป็นเปรตในปีหนึ่งๆญาติพี่น้องที่ยังมีชีวิตอยู่จะต้องทำบุญไปให้ตามพิธีทางภาคใต้ คือรับไปทำบุญที่วัดโดยถ้าใครเอาเถ้ากระดูกไว้บ้านก็ต้องนำไปวัด

แต่ถ้าใครไม่ทำบุญให้ผู้ล่วงลับในวันนี้

ผู้ล่วงลับที่เป็นเปรตจะอดกินและร้องไห้จากไปพร้อมกับขบวนวิญญาณของคืนนั้น ซึ่งวันที่ญาติของสามีทำบุญดิฉันก็ไปร่วมงานด้วยได้เห็นประเพณีที่ดีเพราะถือว่าเป็นการแสดงออกซึ่งความกตัญญูกตเวทีต่อผู้มีพระคุณ และหลังจากไปวัดทั้งเช้าและบ่ายเพราะต้องทำบุญกระดูกถึง 2 วัด ก็กลับบ้านและได้คุยกับพี่ข้างบ้านถึงการได้ไปทำบุญเพราะเรา 2 คนไม่ใช่คนในพื้นที่

และดิฉันจึงถามพี่ข้างบ้านว่าไปทำบุญมาหรือเปล่า

พี่ก็บอกว่าไม่ได้ไปเพราะสามีไม่อยู่ และที่บ้านก็เก็บกระดูกของแม่และน้าสามีไว้ แต่ดิฉันก็ไม่ใส่ใจอะไร จนกระทั่งคนทางนั้นเขาเล่าว่าน่าจะมีลูกหลานที่ไม่ได้ทำบุญไปให้เปรตที่เป็นญาติจึงมาร้องบอกให้ได้ยิน เพื่อปีหน้าจะได้ไม่ลืมพวกเขา

ดังนั้นดิฉันและเพื่อนบ้านจึงร่วมกันซื้อของที่ใช้เซ่นไหว้ในประเพณีบุญเดือนสิบ

ทำบุญไปให้เจ้าของเสียงแหลมเล็กและโหยหวน มากมายหลายเสียงนั้น และท่านที่อ่านอยู่นี้ขอเตือนใจให้ท่านหมั่นทำความดีละเว้นความชั่วอย่างน้อยผลของมันก็คือ จะได้ไม่ทำให้ใครเดือดร้อนเหมือนความรู้สึกของเราที่ไม่ต้องการความเดือดร้อนเช่นกันและถ้ามีเวลาควรไปทำบุญให้ญาติผู้ล่วงลับไปแล้วด้วยค่ะ