พระใหม่เจอดี

เรื่องมันก็มีอยู่ว่าผมได้อาศัยวัดนี้มาหลายปี

พอได้มีโอกาสกลับไปเยี่ยมพระผู้ใหญ่ที่วัด ก็นึกถึงเรื่องนี้ขึ้นมาทันที ในช่วงนั้นผมเรียนอยู่ ปวส. และพักอยู่ที่วัดบริเวณใต้ถุนกุฏิซึ่งแบ่งเป็นห้องเอาไว้ 2 ห้อง พระใหม่ที่บวชจากกรุงเทพฯ หนีความยุ่งวุ่นวายในเมือง มาจำพรรษาที่วัด ครอบครัวหลวงพี่ท่านเป็นคนมีฐานะ

วันหนึ่งช่วงเวลาหัวค่ำ มีโยมเป็นผู้ชายอายุราว 60 ปีเศษ

ขึ้นไปหาหลวงพี่ท่านแล้วก็ขอข้าวหลวงพี่กิน หลวงพี่ท่านก็เดินเข้าไปในกุฏิหยิบอาหารแห้งให้โยมคนนั้นไป เขาบอกหลวงพี่ด้วยว่า หลวงพี่ช่วยเก็บอาหารไว้ให้ผมด้วยมืดๆ ผมจะขึ้นมาเอา หลวงพี่ท่านก็ตอบว่าตกลง จะเก็บเอาไว้ให้ วันที่สองโยมคนนั้นก็มาอีก หลวงพี่ท่านเก็บอาหารใส่ถุงพลาสติกไว้ แล้วก็ยื่นให้โยมท่านนั้นเหมือนเดิม

ระหว่างนั้นพระรุ่นพี่ยืนมองหลวงพี่อย่างงงๆ

พระรูปหนึ่งที่แก่พรรษากว่ายืนมองด้วยความสงสัย ก่อนจะเดินมาหา แล้วถามว่าใครกันเหรอ หลวงพี่ท่านบอกว่าไม่รู้จักเหมือนกัน เห็นโยมแกแก่แล้วคงไม่มีอะไรกิน ผมก็เลยเก็บอาหารที่บิณฑบาตไว้บางส่วนเอาไว้ให้แก พระรุ่นพี่ทำหน้าตาซีดๆ หลวงพี่ตกใจ ถามว่ามีอะไรหรือเปล่า พระรุ่นพี่ก็บอกว่าไม่มีอะไรหรอก

วันต่อมาโยมท่านนี้ก็มาเอาอาหารอีก

แล้วสั่งหลวงพี่ว่าผมมาดึกๆ เกรงใจพระคุณเจ้า หลวงพี่ช่วยเอาอาหารไปแขวนไว้ที่หน้าห้องใต้กุฏิข้างล่างก็ได้ หลวงพี่ได้ฟังก็ไม่คิดอะไร จนประมาณ 1 ทุ่มกว่า ๆ ของอีกวัน ท่านก็เดินลงจากกุฏิ ผมนอนอยู่ในห้อง เห็นมีคนเดินก็ลุกขึ้นดู หลวงพี่เดินถือถุงมาแขวนที่หน้าห้องผม ผมจึงเดินไปขอบคุณหลวงพี่ที่เอาขนมมาให้กิน แต่ท่านบอกว่าไม่ได้เอามาให้ผม แต่เอามาให้คุณลุงคนหนึ่ง เขามาขอ ผมงงอยู่พักหนึ่ง นึกไม่ออกว่าคุณลุงคนไหน

ระหว่างนั้นหลวงพี่อีกรูปท่านก็เดินลงบันไดมา

แล้วถามหลวงพี่ว่าวันนี้โยมคนนั้นมาเหรอเปล่า หลวงพี่ท่านก็บอกว่าโยมเขาให้ผมมาแขวนอาหารไว้หน้าห้องโยมเขาจะมาเอาตอนดึกๆ พระรุ่นพี่ท่านเดินไปไขลูกกุญแจห้องที่อยู่ตรงข้ามกับผม แล้วเรียกหลวงพี่พระใหม่

หลวงพี่พระใหม่เดินไปที่ปากประตู พระรุ่นพี่เปิดประตูห้องนั้นแล้วเปิดไฟ ก่อนชี้ไปในห้องที่ปิดกุญแจมานานเกือบ 4 เดือน ภาพที่หลวงพี่ท่านเห็นเป็นโลงศพ มีรูปชายแก่ตั้งเคียงคู่อยู่ กระถางธูป ถาดมีคราบอาหารและคราบฝุ่นกระจัดกระจาย แก้วน้ำแห้งและเต็มไปด้วยฝุ่น กลิ่นดอกไม้แห้ง

หลวงพี่พระใหม่ตัวสั่นไปทั้งตัว

เพราะภาพที่เห็นคือลุงอางสัปเหร่อของวัดที่โดนงูกัดตายมา 4 เดือนแล้ว หลวงพ่อท่านยังไม่สั่งให้เผาศพเพราะกำลังตามหาญาติอยู่ หลวงพี่ทำอะไรไม่ถูกชั่วขณะ เพราะถุงอาหารที่หลวงพี่ให้มา มันถูกวางอยู่บนฝาโลง ดูท่าทางท่านหวาดกลัวมาก

จนหลวงพี่พระรุ่นพี่ของท่านก็เอ่ยปากว่า

ผมไม่กล้าบอกคุณตั้งแต่วันแรกที่เห็นแก เกรงว่าท่านจะกลัววิญญาณตาอาง แกคงหิวเพราะไม่มีลูกหลานทำบุญให้ แกเลยมาหาคุณ พอตั้งสติได้หลวงพี่ก็ยืนแผ่เมตตาให้ดวงวิญญาณลุงอาง หลังจากนั้นท่านก็เอ่ยปากว่าท่านจะรับเป็นภาระจัดการงานเผาศพให้เอง