ตายทั้งกลม

"วิมาลา" เล่าประสบการณ์ขนหัวลุกเมื่อวิญญาณมาทวงสัญญา

ดิฉันเป็นผู้หญิงทำงานที่อยู่ตามลำพังในทาวน์เฮาส์แถวพระราม 3 ไม่เคยกลัวผี ไม่ใช่ไม่เชื่อนะคะ

แต่จะกลัวไปทำไมในเมื่อไม่เคยเจอะเจอสักที จนกระทั่งไม่นานมานี้ เด็กเสิร์ฟกาแฟในที่ทำงานของดิฉันเสียชีวิต...เธอตายท้องกลมเสียด้วยสิคะ!

ทาวน์เฮาส์ที่ดิฉันซื้อไว้นั้น ทีแรกก็อยู่สองคนกับพี่สาว

แต่แค่ปีเดียวพี่ก็แต่งงาน แล้วยายไปอยู่กับสามีที่ต่างจังหวัด เธอห่วงดิฉันมากเพราะต้องอยู่เพียงลำพัง แต่ดิฉันบอกไม่ต้องห่วงหรอกน่า

ทาวน์เฮาส์ของเราปลูกเป็นแถวเป็นแนว มีรั้วเตี้ยๆ คั่นเท่านั้น เพื่อนบ้านแถวนี้ก็รู้จักมักคุ้นกับเราดี แถมยังมีแม่ค้ารถเข็นส้มตำ ก๋วยเตี๋ยว อาหารต่างๆ อีกขวักไขว่...

อยู่คนเดียวน่ะสบายซะอีกค่ะ

ดิฉันทำปากเก่งไปอย่างนั้น ใจจริงน่ะคิดถึงพี่สาวแทบตาย แอบนอนร้องไห้ด้วยล่ะ...มันเหงาบอกไม่ถูก

เราสองคนกำพร้าแม่มาตั้งแต่เล็กๆ คุณพ่อก็มีภรรยาและมีลูกๆ ใหม่ตั้ง 3 คน...เรารู้สึกว่าในโลกนี้มีแต่เรา 2 คนเท่านั้น!

การที่พี่สาวแต่งงานและจากไปนั้น ดิฉันรู้สึกดีใจ

กับเธอด้วยซ้ำ เธอมีสามีที่ดี ดูแลปกป้องเธอได้ และอีกหน่อยก็จะมีลูกๆ น่ารัก...เด็กเหล่านี้ไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นหลานของดิฉันแท้ๆ นี่ก็เท่ากับว่าเราไม่ได้มีกันแค่ 2 คนอีกแล้ว...

ถึงพี่สาวจะย้ายออกจากทาวน์เฮาส์ที่น่ารักน่าอบอุ่นของเราไป แต่ดิฉันกับเธอก็ยังมีกันและกันอยู่เสมอ

เมื่อชีวิตต้องดำเนินต่อไป ดิฉันถือคติว่าต้องทำวันนี้ให้ดีที่สุด!

อาจจะด้วยความคิดนี้เอง ที่ทำให้ผู้ใหญ่ในที่ทำงานรักและเมตตา ในขณะเดียวกัน พวกลูกน้องก็เห็นดิฉันเป็นที่พึ่งพิง บางคนมีปัญหาอะไรก็จะมาเล่า...เพียงให้ดิฉันรับฟัง พวกเขาก็บอกว่าสบายใจแล้วค่ะ

ในจำนวนนี้มีเด็กสาวที่ชื่อพิม เป็นเด็กเสิร์ฟกาแฟประจำแผนกของดิฉัน เดิมเธอชื่อทองล้วน แต่เธอไม่ชอบชื่อนี้อย่างแรง พอเข้ามาทำงานในกรุงเทพฯ ก็เลยบอกให้ใครๆ เรียกเธอว่าพิม

ปีนี้พิมอายุ 19 เป็นสาวสวยดูเต่งตึงไปทั้งตัว

แน่ล่ะค่ะ...เธอไม่พ้นที่จะไปพันพัวนัวเนียกับบรรดาผู้ชายที่รายล้อมอยู่รอบๆ ตัวเธอ เราในแผนกรู้พฤติกรรมนี้ดี บางคนก็สมเพช บางคนก็สมน้ำหน้าเด็กพิม...

เธอทำตัวเป็นหญิงหากิน ยอมไปกับคนโน้นทีคนนี้ที และยังได้เงิน ได้ของขวัญเล็กๆ น้อยๆ จากผู้ชายที่เห็นเธอเป็นของเล่นแสนสวยด้วย

ดิฉันอาจจะเป็นเพียงคนเดียวที่เข้าใจในตัวตนของเธอ!

พิมเป็นเด็กกำพร้าแม่ พ่อก็ไปมีครอบครัวใหม่คล้ายกรณีของดิฉัน เธออยู่ตัวคนเดียวในโลกกว้าง

ดังนั้น นอกจากจะทำอะไรตามใจตัวเองอย่างไม่ต้องคิดถึงหน้าใครแล้ว...ลึกๆ ลงไปในจิตใจเธอไขว่คว้าหาความอบอุ่นมั่นคง แต่ยิ่งหาเธอก็ยิ่งไม่ได้

พิมต้องการใครสักคนมาดูแลคุ้มครองเธอ

แต่บอกแล้วว่ายิ่งหาก็ยิ่งเปรอะ

ในที่สุด เธอก็ท้องกับชายคนหนึ่ง ที่เธอมั่นใจว่าเขาจะทิ้งลูกเมียเขามาอยู่กินกับเธอ!

การตายของพิมไม่ได้เกิดจากความอับอาย แต่เกิดจากความแค้น อยากจะเอาชนะ เธอกินยาฆ่าหญ้าแล้วโทร.บอกผู้ชายคนนั้นให้มาพาเธอไปหาหมอ...แต่เขาไม่แยแสทั้งเธอและเด็กในท้อง พิมก็เลยตายอย่างน่าสงสารที่สุด

ตลอดเวลาที่มีเรื่อง เธอมาปรับทุกข์กับดิฉัน

ซึ่งก็ได้แต่บอกให้เธอทำใจ มิหนำซ้ำยังชักชวนให้เธอมาอยู่กับดิฉัน เพราะเห็นว่าเธอใจเด็ดดีที่ไม่ไปทำแท้ง...

แต่จริงๆ เธอจะใช้ลูกเป็นสิ่งผูกมัดเขา ซึ่งไม่สำเร็จ!

คำสุดท้ายที่พูดกัน พิมบอกว่า "หนูอยากไปอยู่กับพี่ พี่ต้องไม่หลอกหนูนะ"

หลังการตายของพิม มีคนแถวทาวน์เฮาส์เห็นเด็กสาวท้องโตใส่ชุดสีดำ

มาวนเวียนอยู่หน้าบ้านดิฉันตอนโพล้เพล้ ก่อนดิฉันจะกลับเข้าบ้าน คล้ายกับมารอดิฉัน...พอถามเข้า พวกเขาก็บรรยายลักษณะรูปร่างหน้าตาที่ตรงกับพิมทุกประการ!

มาแบบนี้ดิฉันชักหวาดๆ และแล้ว...อีกไม่กี่วันต่อมา ดิฉันก็รู้สึกเหมือนมีใครมาอยู่ในบ้านด้วย ดิฉันไม่เห็นตัวเขาหรอกค่ะ แต่รู้สึกตลอดเวลา

อย่างตอนที่กำลังอาบน้ำก็จะได้ยินเสียงผู้หญิงมาเล่นกับลูก

เสียงทารกหัวเราะ ร้องไห้ ทีแรกก็คิดว่าเป็นเสียงสะท้อนจากบ้านข้างๆ แต่พวกเขาไม่มีเด็กทารกนี่คะ

เวลานอน บางทีก็มีคนเดินผ่านเตียงวูบไป พอลืมตากลับไม่เห็นใครเลย

ดิฉันค่อนข้างแน่ใจว่า ผู้ไม่มีร่างกายที่มาอยู่ด้วยนั้นคงเป็นพิมแน่ๆ พิมกับลูกที่ไม่มีโอกาสได้ลืมตาดูโลก!

เธอเป็นผีที่ฆ่าตัวตายและยังมีแรงอาฆาตแค้น

แต่สำหรับดิฉัน เธอมาดีค่ะ...แค่มาอยู่ด้วยเฉยๆ ตามที่เคยตกปากรับคำกันไว้เมื่อครั้งยังมีชีวิตอยู่!

ดิฉันกลัวค่ะ...กลัวว่าสักวันจะเหลือบไปเห็นเธอเข้าล่ะแย่เลย! แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่กล้าขับไล่ไสส่งเธอไป

คำว่า "หนูอยากไปอยู่กับพี่ พี่ต้องไม่หลอกหนูนะ" ยังก้องอยู่ในหูตลอดเวลา

เหตุการณ์เป็นแบบนี้อยู่เกือบปี คืนหนึ่ง ดิฉันเห็นพิมในชุดดำ จูงเด็กชายเล็กๆ หน้าตาน่าเอ็นดูมาบอกลา...เธอว่าถึงกำหนดที่ต้องไปชดใช้กรรมที่ทำไว้

ตั้งแต่นั้นมา ดิฉันไม่เคยรู้สึกว่ามีใครมาอยู่ร่วมกันอีกเลย...อย่างไรก็ตาม ดิฉันยังคิดถึงพิมอยู่เสมอ คิดถึงอย่างสงสารและปรารถนาให้เธอไปดีค่ะ!