เพื่อนเมืองผี

หนุ่ม M" เล่าเรื่องขนหัวลุกจากตรอกซุง

สมัยหนุ่มผมอยู่บางรัก ขึ้นชื่อลือชานักเรื่องอาหารการกินสารพัดชนิด ไม่ว่าข้าวขาหมูตรอกซุง,ก๋วนเตี๋ยวแคะ,เป็ดย่างร้านประจักษ์ หรืออย่างอาหารแปลกๆ ที่หากินยาก อย่าง "เหงาหยกหวานต่าน" หรือราดหน้าใส่ไข่ตรอกซุงที่ทะลุไปออกสาทรนั่นแหละครับ

เสน่ห์สุดยอดสำหรับเด็กๆ ในย่านนั้นกลับไม่ใช่เรื่องอาหาร แต่กลับกลายเป็น "ลุงหวัง" ยอดนักเล่านิทานประจำตำบลไปซะฉิบ!

ลุงหวังมีพรสวรรค์ในการเล่าเรื่อง

ไม่ว่าเรื่องบู๊ล้างผลาญ ละเลงเลือดกันยิ่งกว่าในหนังซะด้วยซ้ำ เรื่องชีวิตชาวบ้าน คือเกี่ยวกับหนุ่มสาวรักกัน แอบพลอดรักกัน ไปจนถึงเรื่องเมียหลวงเมียน้อย ผัวเจ้าชู้ชนิดไม่มีตัวจับ เรื่องคอเหล้าระดับขี้เมา มีวิธีพลิกแพลงหาเหล้ากินอย่างแนบเนียน ใครฟังรับรองว่าต้องขำกลิ้งไปตามๆ กัน

โดยเฉพาะเรื่องผีนี่ลุงหวังถนัดที่สุด!

ตอนเย็นๆ โรงเรียนเลิก พวกเรากลับบ้านหาอะไรกินรองท้อง แล้วออกไปโดดน้ำคลองสาทรมั่ง เล่นหยอดหลุมทอยกองมั่ง..เสร็จสรรพก็ไปรุมล้อมลุงหวังอายุ 60 เศษ ผอมกงโก้ ผมหงอกประปราย ชอบนุ่งโสร่งเก่าๆ สวมเสื้อยืดสีขาวแก่ นั่งซดน้ำชาอยู่บนบาทวิถีหน้าบ้าน..ขอให้แกเล่าเรื่องผีให้ฟัง

ตะละเรื่องล้วนแต่น่าขนลุกขนชันทั้งนั้น ผมยังจำได้ติดอกติดใจมาถึงป่านนี้

ตรอกซุงนี่ผีดุที่สุด มีอาซิ้มที่เช่าห้องอยู่หลังตลาดเป็นวัณโรคอาหารหนัก สมัยก่อนเรียกฝีในท้อง ไอเป็นเลือดทีละครึ่งกระโถน ทนไม่ไหวเลยผูกคอตายไป..ไม่กี่วันหลังจากนั้น ชาวบ้านร้านช่องก็แทบนอนไม่หลับไปตามๆ กัน เพราะตกกลางคืนมีเสียงไอโขลกๆ จากห้องแกเป็นประจำ
เจ้าจุกลูกยายพึงขายขนมครกที่ปากซอย ชอบไปโดดน้ำตูมๆ ในคลองสาทร วันดีคืนดีก็จมน้ำตาย กลายเป็นผีเฝ้าคลอง แต่เจ้าจุกดันผ่ามาวิ่งปร๋ออันหัวซอยท้ายซอย เนื้อตัวเปียกโชกเชียว..ใครเห็นเข้าก็ต้องวิ่งหนีกันกระเจิงทุกคนไทย!

ตาล้วนขี้เมาเคยเป็นยามในตลาด แต่แกเมาเสียจนโดนไล่ออก คราวนี้ตาล้วนเลยเมาหนักกว่าเก่า..ค่ำวันหนึ่งแกเดินเลือดโชกเข้ามาในซอย ใครๆ เข้ามารุบล้อมกันยกใหญ่ ตาล้วนบอกว่าโดนรถเมล์เฉี่ยวเอา แกร้องด่าขนขับเสียงแหบเสียงแห้ง แต่มันก็บึ่งหนีไปจนได้..

พอแกซมซานลับตาไปก็มีคนวิ่งมาบอกข่าว

ว่าตาล้วนโดนรถเมล์ชนที่หน้าตลอดบางรัก ตูมเดียวตายคาที..ตอนนี้ศพอยู่โรงพยาบาล!

คิดดูเถอะว่าผีแกดุขนาดไหน?

ตายปุ๊บวิญญาณก็ผลุนผลันมาหลอกหลอนชาวบ้านปั๊บ!!

หลังจากนั้นก็มีคนเห็นตาล้วนเดินโซซัดโซเซเข้ามาในตรอกซุง ตกค่ำหมาหอนกันเกรียว ผู้คนส่วนมากรีบปิดประตูหน้าต่างเข้านอนกันเกือบหมด ไม่ค่อยอยากจะออกไปไหนมาไหน เพราะกลัวจะเห็นตาล้วนแกมาเดินโย่งเย่งให้เห็นน่ะซี..มีหวังขนหัวลุก หรือจับไข้หัวโกร๋นเท่านั้นเอง

อะไรก็ไม่เด็ดเท่ากับชาวบ้านร้านตลาดไปทำบุญ ทอดผ้าป่าสามัคคีกันที่จังหวัดกาญจนบุรี!

ขาไปก็ราบรื่นชื่นบานดีหรอก แต่ตอนขากลับเกิดอุบัติเหตุรถพุ่งตกถนนไปชนต้นไม้พังยับเยิน ตายคาที่ 3 คน ไปตายที่โรงพยาบาลอีก 2 คน นอกนั้นก็หัวแตก ขาหัก แขนเดาะ ถลอกปอกเปิกไปตามๆ กัน

ที่ว่าเด็ดมาก็เพราะหลังจากงานศพเสร็จสิ้นไปแค่วันเดียว

ก็มีคนเห็นผู้ตายทั้ง 5 ยกโขยงกันเดินพาเหรดเข้าตรอกซุงมาน่ะซีครับ!

"ข้าเห็นกะตาทีเดียว" ลุงหวังเล่าอย่างสมจริงสมจัง ดูนัยน์ตาแกแล้วเชื่อเลยว่าแกกลัวจริงๆ "ตอนนั้นข้าตั้งวงเหล้ากับเพื่อนๆ อยู่ที่นี่แหละ ราวสามทุ่มได้..หมาหอนโจ๋วขึ้นมาก่อน แล้วอะไรๆ มันก็เงียบไปหมด ข้าหันไปทางปากซอยก็เห็นเงาตะคุ่มๆ เดินเข้ามาเป็นกลุ่ม ใครกันวะ? เพื่อนมันถาม ข้าชักเอะใจชอบกลเพราะดูมันเหมือนกับไม่ใช่เดิน แต่ว่าลอยมาน่ะ.."

"แล้วเพื่อนลุงหวังเห็นหรือเปล่า?" ผมถาม

อ๊ะ! เห็นซีวะ มันป้องหน้ามองใต้แสงไฟรุบหรู่ ข้าบอกเสียงสั่นๆ ว่าไม่ต้องสงสัยหรอก..ที่เขาไปตายเมืองกาญจน์ทั้งห้าคนแหละ ยกโขยงเข้ามาทั้งหมดเลย! เพื่อนข้าบอกไม่เชื่อ แต่เสียงมันสั่นชอบกล..แล้วมันก็ร้องไห้น้ำตาไหลพรากๆ เหมือนเผาเต่า"

ไม่ต้องบอกก็รู้ครับว่ากลัวผีจนร้องไห้! ไม่ใช่เกิดจากเวทนาสงสารอะไรหรอก อีกคนหนึ่งยกมือไหว้ปะหลกๆ ส่วนลุงหวังยอมรับว่าอยากจะวิ่งเหมือนกัน แต่เข้งขามันแข็งจนยกไม่ขึ้น..พอใกล้เข้ามาร่างทั้งห้าก็ค่อยๆ จางหายไป

ต่อจากนั้นก็มีคนเห็นวิญญาณทั้งห้าแถวตลาดมั่ง สาทรกับบางรักมั่ง จนในที่สุดก็ค่อยๆ เงียบหาย..คิดว่าคงไปผุดไปเกิดหมดแล้ว

อีกราว 5-6 ปีต่อมา พวกเรากลายเป็นวัยรุ่น

ลุงหวังก็หัวใจวายตายอย่างสงบ คือเข้านอนแล้วไม่ตื่นอีกเลย..กลายเป็นผีให้พวกเราอกสั่นขวัญหายไปตามๆ กัน มีคนเห็นแกนั่งซดน้ำชาอยู่หน้าบ้านเหมือนตอนเป็นๆ หลายราย ยกเว้นผมที่ยังไม่เคยเจอซักที

แต่มีเพื่อนรุ่นพี่คนหนึ่งชื่อเฮียไฮ้ ได้เห็นภาพประหลาดที่สุด..คือลุงหวังนั่งเล่าเรื่องผีให้เด็กๆ ฟัง มีตัวเองนั่งร่วมวงอยู่ด้วย!

หลังจากเล่าเรื่องนี้ให้พวกเราฟังได้ราว 3-4 วัน เฮียไฮ้ก็ไปมีเรื่องกับพวกนักเลงยานนาวา ถูกแทงลิ้นปี่เลือดตกในไปตายที่โรงพยาบาล..ไม่รู้ว่าลุงหวังแกมาเตือนหรือมาเอาไปเป็นเพื่อนในเมืองผีนะครับ?