สยองเก็บของเก่า

"มาหาของเหรอ..."

ผมกับเพื่อนออกหาของเก่าตามถังขยะ และตามหน้าบ้านของหมู่บ้านต่างๆ อยู่เป็นประจำ ช่วงที่เวลาผมหาของเก่าเหล่านี้ก็จะเป็นช่วงเย็นลงไปจนถึงดึก เพราะผมต้องเรียนหนังสือ

ผมกับเพื่อนอีกคนเอารถซาเล้งสามล้อถีบออกตระเวนหาข้าวของที่สามารถจะไปขายได้

มีอยู่วันหนึ่งช่วงเวลาสักประมาณเกือบเที่ยงคืนผมกับเพื่อนถีบซาเล้งเข้าไปหาของเก่าที่หมู่บ้านย่านเกษตร หาของไปทั่ว โดยเฉพาะขยะที่คนในหมู่บ้านเขาทิ้งเอาไว้หน้าบ้านพบเอาไปขายได้ก็ใส่รถ จนมาที่หน้าบ้านหลังหนึ่ง ซึ่งบ้านบริเวณใกล้เคียงบางบ้านก็นอนพักผ่อนไปแล้ว บางบ้านก็ยังนั่งดูหนัง หรือบางบ้านก็ล้างรถอยู่หน้าบ้าน ส่วนหน้าบ้านที่ผมอยู่นั้นมันเงียบมากๆ และบ้านหลังนี้ก็ปิดไฟทั้งในบ้านและหน้าบ้าน ที่หน้าบ้านนั้นก็มีขวดและของที่ทิ้งเอาไว้ที่ปากประตู

ผมกับเพื่อนก็ช่วยกันเก็บ ในช่วงที่เราก้มหัวเก็บของก็มีเสียงทักเราว่า มาหาของเหรอผมกับเพื่อนตกใจมากก็รีบเงยหน้าดูด้วยความตกใจเพราะเกรงว่าเขาคิดว่าเราเป็นขโมย

"ป้ารอลูกชาย"

สิ่งที่ผมกับเพื่อนเห็นเป็นคุณป้าท่านหนึ่งที่แกมายืนอยู่ในรั้วบ้านของแก

ผมงงเพราะในบ้านนั้นไม่ได้เปิดไฟอะไรแล้วเสียงฝีเท้าคนเดินเราเองก็ไม่ได้ยิน แต่เราคิดว่าแกคงเดินถอดรองเท้าออกมา

ผมก็ถามแกว่าคุณป้าครับขวดกับของนี่คุณปาทิ้งแล้วใช่ไหมครับ แกก็บอกว่าป้าทิ้งแล้วเอาไปเถอะ

ด้วยความที่เห็นว่าแกเป็นผู้ใหญ่ใจดีก็ถามแกว่าคุณป้ายังไม่นอนเหรอ...??

แกตอบว่ายังหรอกป้ารอลูกชายป้า นี่เขาไม่มาหาป้าเลยไม่รู้เขาไปไหน ป้าคิดถึงเขามาก ผมฟังเสียงแกเหมือนแกจะร้องไห้ก็บอกแกว่าเดี๋ยวพี่เขาก็มามั้งครับ คุณป้าอย่าคิดมากดูแลสุขภาพดีๆ

"มาหาใครเหรอ"

ป้าแกก็เอ่ยปากบอกผมว่าพรุ่งนี้มาใหม่สิป้ามีของเก่าเยอะเลย ผมเองก็ดีใจที่แกจะเอาของให้ก็ยิ้มกับเพื่อนแล้วก็พยักหน้าให้กัน

ผมเก็บของหน้าบ้านแกเสร็จก็ยกมือไหว้ ขอบคุณแกแล้วก็บอกว่าพรุ่งนี้ผมจะมาหานะครับ

แล้วผมกับเพื่อนก็ถีบรถกันออกมา และนัดเพื่อนว่าพรุ่งนี้เรามาหาป้าแกก่อนแล้วกันเผื่อแกมีของเยอะ

ตกเย็นวันรุ่งขึ้น ผมกับเพื่อนก็มาหาแก ช่วงนั้นเป็นเวลาสัก 5 โมงเย็นผมเห็นบ้านแกปิดเงียบก็ตะโกนเรียกอยู่ครู่หนึ่งไม่มีใครเปิดประตูออกมา

จนมีคุณน้าข้างบ้านแกเดินมาหาเรา 2 คนแล้วถามเราว่า มาหาใครกันเหรอ....?? ผมบอกน้าแกว่ามาหาคุณป้าที่แกนัดผมเอาไว้

เฮ้ย! "แกตายไปเดือนนึงแล้ว"

น้าแกกลับถามผมว่าป้าไหน...?

ก็ป้าที่แกอยู่บ้านหลังนี้

เฮ้ย...แกตายไปได้ 1 เดือนแล้ว

ฮะ เมื่อคืนแกนัดผมให้มาเอาของกับแกอยู่เลย

แกตายในบ้านนั่นแหละน้องแกป่วยตายบ้านก็ไม่มีใครมาอยู่เกือบเดือนแล้ว

ลูกชายแกก็จะมาดูแลแล้วก็กลับไม่ได้อยู่ค้าง

เอ่ยเมื่อคืนแกบ่นว่าแกรอลูกชายแกอยู่เลย ก็ลูกชายแกไม่มาดูแลแกเลยและแกก็ป่วยคงน้อยใจลูกก็ล้มเจ็บและก็ตายไป ตายได้ 2 วันถึงรู้ว่าแกตายในบ้าน

ผมกับเพื่อนขนหัวลุกเข็นรถซาเล้งออกที่หมู่บ้านนั้นทันที ทุกวันนี้ผมกับเพื่อนไม่กล้าออกไปเก็บของเก่าในเวลากลาง

แหล่งข้อมูล : ฟอร์ดเวิร์ดเมล์