ผลบุญอุทิศถึงคนตาย

เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงเกิดขึ้น ณ ป่าช้าวัดแห่งหนึ่งเป็นวัดป่าอยู่แถวหลังมหาวิทยาลัย..... จังหวัดเชียงใหม่

คือทางภาคเหนือล้านนาโดยเฉพาะอย่างยิ่งแถวอำเภอรอบนอก ในแต่ละหมู่บ้านหรือหลายหมู่บ้านจะมีป่าช้าประจำหมู่บ้านเป็นที่เผาศพ เรียกว่าสุสานสาธารณประโยชน์ และเป็นที่สาธารณะที่ทุกฝ่ายต้องร่วมกันดูแลรักษาและพัฒนา แต่ส่วนมากแล้ววัดประจำหมู่บ้านจะอยู่ในฐานะที่ต้องดูแลป่าช้าไปในตัว อย่างในเขตตำบลหนองหารก็มีป่าช้าหมู่บ้านทีชาวบ้านเรียกชื่อตามวัดที่ดูแล เช่นป่าช้าแม่โจ้ ป่าช้าวัดวิเวก ป่าช้าวัดป่าบง ที่นี้หากในป่าช้าเช่นเตาเผาศพชำรุดหรือพัง ศาลาหลบร้อนหลบฝนในป่าช้าพัง หรือม้านั่งในป่าช้าหัก ทางวัดหรือชาวบ้านก็จะปรึกษาหารือกันเพื่อร่วมพัฒนาป่าช้า

ในช่วงเดือนห้าหน้าแล้งประมาณเดือนกุมภา มีนา เมษา ก็จะมีการจัดพิธีเข้าโสสานกรรม

คือนิมนต์พระสงฆ์ในเขตตำบลอำเภอใกล้เคียงให้ไปอยู่จำวัตรปฏิบัติธรรมในป่าช้า กิจกรรมตอนเช้ามีการทำบุญตักบาตร ฟังเทศน์ธรรม ถวายสังฆทาน และที่สำคัญที่สุดทางวัดจะประกาศให้ญาติทราบว่าใครที่เคยมีญาติปู่ย่าตายายพ่อแม่ที่เสียชีวิตไปแล้วเอาศพมาเผาที่ป่าช้าแห่งนี้ให้พากันมาทำบุญอุทิศให้กุศลให้ท่านเหล่านั้น....ญาติพี่น้องก็มาทำบุญมีการเขียนชื่อคนผู้ที่ล่วงลับไปให้พระท่านแล้วเราก็ทำบุญอุทิศให้ เงินทองที่ได้จากการทำบุญก็เอาพัฒนาป่าช้า พระสงฆ์ก็ได้มีโอกาสอยู่ปฏิบัติธรรมในป่าช้า เป็นประโยชน์อย่างยิ่ง

และเรื่องสำคัญตอนนี้คือว่า ลุงผมตายไปนานแล้วตั้งแต่ผมอายุ ๘ ขวบ

ตอนนี้ผมจะสี่สิบแล้ว ผมได้ทราบข่าวที่ป่าช้าเป็นที่เผาศพลุงผมจะมีงานอยู่โสสานกรรมซึ่งทางวัดแจ้งมาให้ทราบ ผมรุ่งเช้าก็ไปทำบุญตรวจน้ำให้ลุงและตอนกลางคืนทางวัดประกาศว่าจะมีการฟังเทศน์กันณ์พิเศษนิมนต์พระนักเทศน์มีชื่อมาเทศนา โดยเชิญชวนญาติโยมมาฟังกันคือฟังในป่าช้า ผมก็ไปฟังเทศน์ขณะที่พระท่านเทศน์อยู่นั้นไฟฟ้าเกิดดับ มืดสนิทไปทั่วป่าช้า คนที่ฟังเทศน์อยู่ทุกคนเหมือนถูกสะกด ไฟฟ้าดับอยู่ประมาณเกือบห้านาทีช่างไฟก็แก้ไข

ขณะที่ไฟฟ้าดับมืดนั้น ที่เชิงตะกอนที่เผาศพซึ่งเป็นเป้าหมายในการจัดงานครั้งนี้

คือคณะกรรมการจะเอารายได้ไปสร้างเชิงตระกอนใหม่อันเก่ามันพังลงแล้วเผาศพไม่ได้แล้ว ที่เชิงตะกอนมีแสงสว่างพุ่งขึ้นเป็นลำเหมือนเอาหลอดไฟสปอร์ตไลท์ไปตั้งไว้ในเชิงตะกอนแล้วส่องขึ้นไปบนฟ้า ญาติโยมทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ตะลึงกันไปทั่วหมด พอช่างไฟแก้ไฟฟ้ามีแสงสว่างแล้วแสงนั้นก็หายไป คืนนั้นผมกลับบ้านแล้วนอนหลับก็ฝันถึงลุงที่ตายไป ในฝันลุงมาหามาขอบอกขอบใจในผลบุญที่ผมทำอุทิศให้แกๆบอกว่า บุญสมบัติครั้งนี้แกได้รับเต็มๆเลย ทุกครั้งหาไม่เจอ ผมทำบุญให้แกตลอดแต่ไม่ได้เขียนชื่อเจาะจงให้แกเวลาเอาของถวายพระแต่ครั้งนี้ผมเขียนชื่อแกแล้วเอามอบให้พระท่านอ่านชื่อแกเป็นการอุทิศแล้วผมก็ตั้งใจกรวดน้ำให้ แกมาหามาโมทนาบุญที่ผมทำให้ผมนึกถึงเหตุการณ์นี้ทีไรก็อิ่มบุญและภูมิใจมาก

จึงอยากฝากเพื่อนผองน้องพี่ว่า หากจะทำบุญอุทิศถึงผู้ตายอย่าลืมเขียนชื่อผู้ตายมอบให้พระแล้วให้พระท่านอ่านอุทิศให้ด้วยจะได้ผลเต็มร้อยเปอร์เซนต์แน่นอน...ในล้านนามีคัมภีร์อยู่คัมภีร์หนึ่งที่พระท่านนิยมใช้เทศนาเวลาเราทำบุญอุทิศ คือธรรมบุพพเปตพลี แสดงอานิสงส์แห่งการทำบุญถึงคนตายครับ


ขอขอบคุณประสบการณ์ดี ๆ จาก
ช็อคเอฟเอ็มออนไลน์