อยู่ในลิฟท์

ทรงชัยเรียนจบ ปวส.แล้ว แต่ว่ายังตกงานอยู่

มาวันหนึ่งเพื่อนของเขาขวนให้ไปเที่ยวที่คอนโดซึ่งย้ายไปอยู่ใหม่
กว่าทรงชัยจะหาเจอก็ปาเข้าไปเกือบเที่ยงคืน เข้ากดลิฟท์ขึ้นไปชั้น ๑๑ พอถึงชั้น
๙ ลิฟท์ก็เปิดออกเอง ทำยังไงก็ไม่ปิด จนเขาเริ่มอารมณ์เสีย
มองเห็นว่ามีบันไดอยู่ข้างลิฟท์ก็เลยเดินขึ้นไปเอง
ก่อนจะขึ้นไปนั้นเขาได้กลิ่นอับ ๆ โชยมาจากลิฟท์แต่ก็ไม่ได้คิดอะไร
เขารีบวิ่งขึ้นไปชั้น ๑๑ พอดีกับลิฟท์ที่ทำท่าว่าจะเสียก็เปิดออกมา

มีหญิงสาวคนหนึ่งเดินออกมาจากในนั้น แต่เขาก็ไม่ได้สนใจ
เพราะกำลังคิดว่าห้องของเพื่อนอยู่ทางไหน จะไปทางซ้ายหรือขวาดี ก็ได้ยินเสียงใส
ๆ ทว่าเยือกเย็นดังขึ้นว่า "ทางซ้ายห้องริมสุดค่ะ"
เป็นเสียงมาจากสาวคนนั้นนั่นเอง
แต่เมื่อพูดจบหล่อนก็เดินกลับไปในลิฟท์เหมือนเดิม"

ทรงชัยลองเดินไปตามที่เธอบอกก็พบว่า ห้อง ๑๑๙
ที่เพื่อนเขาอยู่นั้นอยู่ริมสุดจริง ๆ
เขาได้แต่เก็บความสงสัยนั้นไว้ในใจคนเดียว แต่ก็หายไปในที่สุดเมื่อนึกว่า
เธอคงเคยเห็นเพื่อนของเขาแต่ทรงชัยลืมนึกไปว่าทำไมเธอคนนั้นรู้ว่าเขาจะไปที่ไหน

จนอีกหลายวันต่อมา เขามีธุระที่จะต้องไปที่นั่นอีก
คราวนี้ก็มีเขาคนเดียวอีกตามเคยที่ขึ้นลิฟท์นั่นเนื่องจากดึกมากแล้วแต่ยังไม่ทันที่จะเปิด
ลิฟท์ก็เปิดออกมาเอง ทรงชัยกำลังนึกแปลกใจ ไฟที่ลิฟท์ก็ติดที่ชั้น ๑๑
ทันทีทั้งที่เขาไม่ได้กด
เขารู้สึกผิดปกติในใจและเมื่อลิฟท์เปิดอีกทีทรงชัยเดินออกมาแต่ก็พบว่านั่นคือขึ้น
๙ เขาเดินเข้าไปใหม่ ลิฟท์จึงขึ้นไปถึงขั้น ๑๑
พอเดินออกมาเขาก็เจอเจ้าหล่อนคนเดิม ในชุดเดิมหล่อนบอกกับเขาว่า

"เพื่อนคุณเพิ่งออกไปเมื่อกี้เอง"
แล้วหล่อนก็เดินนำเขามาที่ห้องกุญแจก็ปิดอยู่จริง
"อีกสักพักเขาก็กลับมา คุณจะรอเขาไหมคะ"
ทรงชัยพยักหน้า หล่อนจึงบอกต่อว่า "งั้นฉันจะรอเป็นเพื่อนคุณเอง"
แล้วเธอก็นำเขาไปที่ดาดฟ้า ทรงชัยเดินตามไปพร้อมกับนึกดีใจที่จะได้มีเพื่อนคุย
"อีก ๕ วันคุณก็จะได้งานทำแล้ว คุณกับฉันก็จะไมได้เจอกันอีก"
เขาได้แต่งง กำลังจะถามว่าเธอรู้ได้อย่างไร เจ้าหล่อนคนนั้นก็พูดสวนขึ้นมาว่า
"เพื่อนของคุณกลับมาแล้วล่ะ เราลงไปข้างล่างกันเถอะ"
แล้วเธอก็เดินล่วงหน้าไปโดยไม่รอฟังคำตอบ เขาเดินตามลงมา
และถ้าทรงชัยคิดว่าตาเขาไม่ฝาด เขาเห็นขาเธอลอยเหนือกว่าพื้น
ใจเริ่มแป้วลงเพราะขนาดเขาใส่รองเท้าแตะยังมีเสียงดัง
แต่เธอใส่ส้นสูงกลับไม่เสียงเลยราวกับเธอจะอ่านใจเขาออก
เธอหันมายิ้มแล้วบอกว่า "ไปก่อนนะคะ" แล้วเธอก็ลงบันไดไปอย่างรวดเร็ว
ถ้าตาไม่ฝาดอีกครั้ง เขาว่าหล่อนหายเข้าไปในลิฟท์
ทรงชัยรีบตรงไปยังห้องเพื่อนก็พบว่าเพื่อนกลับมาแล้วจริง ๆ อย่างที่เธอบอก
ใจเขาเต้นแรง

และเมื่อเล่าเรื่องเธอคนนั้นให้เพื่อนฟังแล้ว เพื่อนคนนั้นกลับหัวเราะและบอกว่า
"ข้ายังไม่เคยเห็นผู้หญิงคนนั้นเลยว่ะ สงสัยจะเป็นผีล่ะมั้ง
สิ้นเดือนนี้ข้าก็จะย้ายไปภูเก็ตแล้ว ว่าง ๆ เอ็งไปเยี่ยมมั่งแล้วกัน"
จากนั้นอีก ๕ วัน โรงงานยาสูบก็เรียกตัวทรงชัยเข้าทำงานในตำแหน่งช่างไฟฟ้า
เขายังคิดถึงสาวลึกลับคนนั้นอยู่
และยังหาคำตอบให้กับตัวเองไม่ได้ว่าหล่อนเป็นใครเพราะเมื่อเพื่อนเขาย้าย
ทรงชัยก็ไม่ได้ไปที่นั่นอีกเลย.
แต่สิ่งหนึ่งที่เขาแน่ใจคือหล่อนอยู่ในลิฟท์


ขอขอบคุณเรื่องเล่าจาก
บล็อคแก๊งดอทคอม