ศพตายท้องกลม

ในหมู่บ้านมีผู้หญิงคนหนึ่งมีอาชีพหาปลาขาย

ชื่อน้าน้อเป็นผู้หญิง อายุประมาณ 40 ปี แกรู้จักชอบพอกับครอบครัวของผมเป็นอย่างดี เวลาแกเอาปลามาขาย แกมักพายเรือตามคลองมาชนกับเสาเรือนผมที่อยู่ติดคลอง ถ้าได้ยินเสียงเสาเรือนดังก็แสดงว่าน้าน้อมา ผมยังจำได้ว่าเห็นน้าน้อครั้งสุดท้ายตอนน้าน้อท้อง 5 เดือนแฟนน้าน้อเป็นคนเจ้าชู้มาก จนในที่สุดน้าน้อก็จับได้ ความเสียใจทำให้น้าน้อฆ่าตัวตาย โดยใช้เขมขัดนาคโบราณรัดคอตัวเองแขวนกับต้นก้ามปู เป็นภาพที่สยองมาก แล้วที่ๆ แกตายก็อยู่ห่างจากบ้านผมไม่ไกลนัก

วันที่แก่ตายผมก็ไปดูด้วย

แกแขวนคอกับต้นก้ามปู นัยน์ตาเหลือกโพลน ลิ้นจุกปากมีเลือดออกมาด้วย เป็นภาพที่ติดตาผู้พบเห็นมาก ทุกคนที่เห็นแทบจะไม่กล้านำศพแกลงมาจากต้นก้ามปู ขนาดสัปเหร่อของหมู่บ้านยังไม่กล้าขึ้นไปนำศพลงมาคนเดียว ต้องพึ่งบริการของตาฉ่ำขี้เมาประจำหมู่บ้านให้มาช่วย พอถึงวันเผาศพซึ่งตามบ้านนอกไม่มีเมรุ จึงต้องใช้เผาแบบเชิงตะกอน ก่อนเผาเป็นประเพณีที่ต้องให้ญาติพี่น้องไปล้างหน้าศพด้วยน้ำมะพร้าว ด้วยความอยากรู้อยากเห็น ผมจึงไปดู ศพของน้าน้อหน้าเขียว
คล้ำ มีเลือดผุดขึ้นมาจากปาก ลิ้นยังจุกปากอยู่ เพราะว่าห่างไกลจากความเจริญจึงไม่ได้ฉีดยากันเน่า

เวลาผ่านไป 3 วัน บรรยากาศภายในหมู่บ้านเต็มไปด้วยความโศกเศร้า

วันนั้นเวลาประมาณตี 5 ครึ่ง ปกติผมเป็นคนตื่นเช้าเพื่อมาหุงข้าว สักพักก็ได้ยิงเสียงคนจอดเรือชนกับเสาเรือนดัง โครม พร้อมกับมีเสียงร้องแว่วมาว่า "เอาปลามั้ย" ผมตกใจมาก รีบวิ่งเข้าไปหาพ่อกับแม่ในห้องแล้วเล่าเหตุการณ์ให้ฟัง แม่บอกว่าน้าน้อคงยังไม่รู้ว่าตัวเองตายไปแล้ว พอเรื่องนี้เงียบไปสักพัก มีแม่ของเพื่อนผมคนหนึ่งชื่อยายทอง วันนั้นแกไปตกปลาตรงบ่อริมครองใกล้ๆกับต้นก้ามปูที่น้าน้อผูกคอตาย จู่ๆก็เห็นผู้หญิงคนหนึ่งใช้ผ้าคลุมหน้าสวมงอบ ตามธรรมดาของ
ชาวบ้านนอกเพื่อกันแดด ผู้หญิงคนนั้นพายเรือมาแล้วถามว่า "ยายๆแถวนี้มีหมอตำแยไหม" ยาทองรีบตอบว่า "เดี๋ยวนี้เขาไม่มีหมอตำแยแล้ว มีแต่สถานีอนามัย อยู่ในหมู่บ้านโน่นแน่ะ" แล้วก็ชี้บอก.......แต่พอหันกลับมาอีกครั้งก็ไม่เห็นผู้หญิงคนนั้นแล้ว......


ขอขอบคุณเรื่องเล่าจาก
พลังจิตดอทคอม