ผู้หญิงในผ้าห่อศพ

เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อปีที่แล้ว ตอนนั้นเราพักอยู่ที่แมนชั่นแห่งนึงย่านลาดพร้าว

เจอเรื่องแปลกๆทุกคืนเลย คือเราชอบโดนผีอำ หนักบ้างเบาบ้าง แต่ก็ชินนะเพราะว่าเป็นคนที่เจอเรื่องแบบนี้มาตั้งแต่เด็กๆแล้วล่ะ คือเราคิดว่าเป็นเพราะเวรกรรมที่เราเคยทำตอนเป็นเด็กน่ะ ตอนนั้นไม่รู้หรอกว่าอะไรผิดอะไรถูก รู้แค่ว่าอะไรชอบ อะไรเกลียดแค่นั้น เราเป็นคนเกลียดแมว เกลียดมากเลย ตอนเป็นเด็กวันนึงมีลูกแมวหลงเข้ามาที่หลังบ้าน ด้วยความเกลียดเลยจับแมวตัวนั้นใส่ถุงพลาสติกแล้วก็เอามันวนในน้ำจนพอใจ เสร็จแล้วโยนออกนอกบ้าน ไกลมากนะ แต่ไม่รู้ว่ามีแรงได้ไงเหมือนกัน เพราะทุกวันนี้พอกลับไปที่บ้านหลังนั้นก็ลองขว้างถุงอะไรออกไปนอกรั้ว แต่ก็ไม่เคยพ้นสักที สงสัยแรงมันมาจากความเกลียดมาก

ทุกวันนี้นะเรื่องนี้วนอยู่ในหัวเราว่า เราทำไปอย่างนั้นได้อย่างไร บาปมากๆ

แต่เรากลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้ เชื่อมั๊ยเราเป็นคนที่นอนหลับยากมากๆ บางครั้งกำลังจะหลับ แบบว่าไม่ถึงนาที เอาแล้วมาอีกแล้ว แต่มันชิน มันแค่รู้สึกเหมือนมีภาพอะไรรางๆ เบลอๆ ที่ทำให้เราอึดอัดอยากขยับตัวแต่ก็ทำไม่ได้สักที แต่มันก็จะแค่แว่บเดียวเท่านั้น แต่ที่ทำให้เราจำฝังใจจนขนหัวลุกซู่ น้ำหูน้ำตาไหล ก็คือครั้งนี้ คืนนั้นเหมือนเดิมอย่างที่เป็นประจำอยู่ทุกคืน ที่เคยเจอ แต่ภาพลางๆเบลอๆที่เข้ามาเพียงแว่บเดียวมันไม่ลางไม่เบลอ มันไม่ใช่ภาพอะไรที่เราคิดไปเองอย่างทุกครั้ง ครั้งนี้ทุกอย่างบอกกับเราว่ากูแย่แน่ ภาพประตูห้องนอนค่อยๆเปิดออก พร้อมเงาดำๆที่กำลังจะเข้ามา โอ้พระเจ้า อยากให้มันหยุดอยู่แค่ที่เงาดำๆจัง แต่เงาดำมันกลับกลายเป็นภาพผู้หญิงหน้าซีดที่มีผ้าเก่าๆสีขาวสกปรกห่ออยู่ ในความคิดเราคือผ้าห่อศพ ค่อยๆเดินเข้ามาในห้องและเดินมาที่เตียงที่เรานอนอยู่ใจสั่นเหมือนคนกำลังจะขาดใจตาย

เราหลับตาอยู่ มองเห็นสภาพทุกอย่างในห้องหมด มองเห็นแฟนที่นอนอยู่ข้างๆซึ่งเขายังไม่หลับ

เราพยายามจะร้องตะโกน พยายามจะขยับตัว เพื่อให้เขารู้เขาจะได้ช่วยขยับตัวเรา เพราะวิธีนี้ช่วยเรามาหลายครั้งแล้วครั้งนี้ก็เช่นกัน เขาเห็นเราหน้าเบ้ เหงื่อออก เขารู้แล้วว่าเราเจออยู่แน่ๆ โชคดีเป็นของเรา เรื่องมันจบอยู่แค่นี้ก็คงไม่น่าคิดอะไรมาก แต่เรื่องมันน่ากลัวที่สุดก็คือคืนถัดมา ทุกอย่างเหมือนเดิม เหมือนเมื่อคืนก่อน ตั้งแต่ประตูเปิด จนถึงผู้หญิงในผ้าห่อศพจะเดินเข้ามาหาเราที่เตียง แต่มันไม่หยุดอยู่แค่นั้น แล้วก็โชคไม่ดีที่แฟนเราหลับ เขาไม่รู้เลยว่าเรากำลังนอนตัวเกร็ง เขาไม่รู้ว่ากำลังน้ำตาไหลเพราะความกลัว ผู้หญิงในผ้าห่อศพคนเดิมเดินเข้ามาหาเรา ใกล้เข้ามา จนถึงเตียงที่เรานอน จนขึ้นมาบนเตียง จนถึงตัวเรา ไม่ไหวแล้วกลัวจนมีเสียงออกมาจากปากได้เอง แฟนเราตกใจตื่นรีบขยับตัวเรา แต่เราก็ยังลืมตาไม่ได้ ในความรู้สึกเรามันนานมาก เราได้ยินเสียงแฟนเราพยายามเรียกให้เราตื่น เรียกดังมาก นานมาก แล้วอยู่ดีๆเราก็ลืมตาและขยับตัวได้ เราร้องไห้ด้วยความกลัว ตัวสั่นไม่หยุด แฟนเองจากที่ไม่กลัวไม่เชื่อเรื่องผี คิดแต่ว่าเรานอนทับเส้น ก็ขนลุกไม่หยุด แล้วก็ไม่นอนจนเช้าทั้งคู่

สุดท้ายตกลงย้ายที่อยู่ กลัวไม่อยากอยู่แล้ว

โชคดีที่ทุกวันนี้ ไม่เคยเจออะไรแบบนั้นอีก รวมทั้งผีอำด้วย เพราะหลังจากเหตุการณ์ครั้งนั้นเราก็ไปทำบุญอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลให้เจ้ากรรมนายเวรเพื่อขออโหสิเวรกรรมทั้งหมดที่เราทำ เรื่องแบบนี้ไม่เชื่ออย่าลบหลู่เป็นดีที่สุด เจอกับตัวเมื่อไรจำได้ไม่ลืมไปตลอดชีวิตแน่นอน


ขอบคุณเรื่องเล่าจาก
พลังจิตดอทคอม