เสียงน้ำและเงาที่บ้านเพื่อน

ผมได้มีโอกาศไปค้างบ้านเพื่อนแถวบางแค ไปกัน 5 คน รวมเจ้าของบ้านอีกเป็น 6

เค้าเล่าให้ผมฟังว่า "เนี่ย แขกที่มาค้างบ้านข้าหน่ะ เจอกันทุกคนหวะ ไอ้ห้องที่จะให้พวกมืงค้างเนี้ยแหละ" ผมจึงถามว่า "อ่าวจริงหรอวะ ข้ายิ่งกลัวๆอยู่" (ผมเป็นคนกลัวผีมากครับ กลัวขึ้นสมองจริงๆ แต่ก็ชอบฟัง ชอบอ่านนะ) เพื่อนผมก็อธิบายว่า "ส่วนมากที่ก็เจอที่เป็นชุดไทยเนี่ยแหละ ญาติคนนึงเจอแบบ เค้าลอยผ่านห้อง อีกคนเจอแบบ เค้ามายืนตรงมุมห้องหน่ะ พวกแกจะมานอนก็ทำใจหน่อยแล้วกันนะ"

ขออธิบายลักษณะบ้านเค้าซักหน่อยนะครับ เพื่อนผมคนนี้รวยมีฐานะมาก

บ้านเค้าหลังใหญ่ แต่คนอยู่น้อย มันเลยวังเวงๆ และที่ทางเดินผ่านหน้าห้องที่พวกผมนอน ก็จะมีเป็นตู้กระจกขนาบไปกับทางเดิน ภายในตู้นั้นก็จะมีพวกตุ๊กตาของผู้หญิง เยอะแยะมากมาย ส่วนพื้นนี้จะเป็นพื้นไม้ เวลาเดินก็จะเสียงดัง (ดังขนาดนั่งอยู่อีกห้องได้ยินนะครับ) พอตกกลางคืน ก็มีคนนึงในกลุ่มชวน แบ่งปันเรื่องผี (อยากลองตามประสาวัยรุ่นน่ะครับ) ก็ผลัดกันเล่าประสบการณ์ที่เจอมากับตัวเอง ส่วนผมก็มีอยู่เรื่องหนึ่งคือ... (นี่คือเรื่องที่ผมเล่าให้เพื่อนฟังนะครับ) ช่วงนั้นเป็นช่วงบอลโลก และผมเข้านอนดึก มีอยู่คืนหนึ่งพอหลับตานอน มันก็รู้สึกเสียววู๊บวาบ ไปทั้งตัว พอผมลืมตาขึ้น... ผมก็เห็นเป็นเงา ผุดๆโผล่ๆ อยู่ข้างตัว ไม่รุ้จะทำยังไง จึงรวบรวมความกล้า ลุกทั้งๆที่ยังลืมตา ขึ้นมาเปิดไฟหัวเตียง.. เงาพวกนั้นจึงหายไป

กลับเข้าเรื่องที่บ้านเพื่อนนะครับ... พอเล่าเรื่องผีกันจบ... ก็มีคนหนึ่งพูดขึ้นมาว่า

"ข้าไม่เชื่อพวกแกอ่ะ มีก็ขอดูหน่อยสิ" พวกเราก็เอะมันว่า อย่าท้านะ จากนั้นก็มีอีกคนนึงในกลุ่มอยากเข้าห้องน้ำขึ้นมา... เค้าก็บอกผมว่า "เอ๊ย ข้ากลัวว่ะ แกออกไปเป็นเพื่อนข้าหน่อยสิ" ขออธิบายเพิ่มเติม บ้านเพื่อนคนนี้ กลางคืนเค้าจะไม่เปิดไฟโคมหรืออะไรนอกห้องซักดวงนะครับ มีก็แต่แสงจากหน้าต่าง ห่างไปประมาน 10กว่าเมตรได้ แล้วตรงฝั่งซ้ายห้องของเพื่อนก็จะเป็นห้องน้ำ (ห้องน้ำไม่ได้อยู่ในตัวห้องของเพื่อน) ส่วนทางขวาก็จะเป็นโถงยาวไปต่อกับบันไดลงชั้น 1 และห้องพ่อแม่ของเค้าก็อยู่ห่างไปอีกฝาก ส่วนตรงข้ามห้องเพื่อนผม ก็จะเป็นของพี่สาว กับ พี่ชาย ตรงข้ามกันแค่ 1 เมตร (ระยะคั่นระหว่างห้องเพื่อน ทางเดิน และห้องพี่)

กลับเข้าเรื่อง ผมจึงพาเพื่อนไปเข้าห้องน้ำ... พอมันบิดลูกบิด.. ล็อคครับ..

มันก็ถาม "ใครอยู่ในนั้นอ่ะ" ไม่มีเสียงตอบกลับครับ.. พวกผมจึงเดินกลับมาบอกเพ่อนคนอื่นๆในห้องโดยที่แง้มๆประตูไว้ (ห้องน้ำอยู่ห่างไปไม่ถึง 1 เมตร) ผมจึงคุยกับคนอื่นๆว่า "เออ เนี่ย ใครเข้าอยู่วะ ข้าก็ปวดเหมือนกัน เรียกก็ไม่มีคนตอบ" แค่นั้นแหละครับ คุยกันได้ประมาณ ไม่ถึง 10วิ พอเปิดออกไปใหม่... ห้องน้ำเปิดโล่ง... จำได้ไหมครับ ที่ผมพูดเรื่องพื้นไม้... ถ้าใครเดินก็ต้องได้ยินเสียง ถึงจะไม่ดังก็ต้องมีแรงสะท้านที่พื้น คือยังไงก็ต้องรู้ว่ามีคนเดิน... แล้วอีกอย่าง ผมก็เอะใจที่ว่า ผมก็ไม่ได้ปิดประตูเลย แค่แง้มๆไว้ แถมแค่แง้มไม่ถึง 10 วิ ถ้าพี่ๆเค้าใช้ ก็ต้องได้ยินเสียงลูกบิดประตู หรือเห็นตัวเค้า หรือเสียงเท้าแล้ว... ห้องพ่อแม่เค้าอยู่ไกลมาก เค้าก็มีห้องน้ำของเค้า เค้าก็ไม่มาใช้หรอก พอคิดได้แค่นั้นแหละ...พวกเราจึง แข็งทื่อเลยครับ... จากนั้นก็ทำใจกันอยู่ประมาณ 40นาที จึงตัดสินใจ กลับลงไปที่ห้องนอน... (รู้งี้ไม่น่ามานั่งห้องนี้แต่แรกเลย) ห้องนอนเค้าอยู่ ชั้นล่าง... จึงต้องเดินลงไปอีกครับ...

พวกผม 6 คนก็เลยเกาะๆ ผลักๆ กันลงไปจนถึงข้างล่าง

พอถึงตรงแถวๆตู้กระจกที่ไว้ตุ๊กตา เพื่อนผมคนนึงก็แข็งทื่อ ดวงตาเหลือก แล้วอีกคนก็เหมือนจะเห็นอะไรที่เพือ่นคนนั้นเห็น.. (ผมไม่เห็นเพราะมัวแต่เกาะหลังอีกคนอยู่) พวกเค้าสองคนมองหน้ากัน คนหนึ่งทีเป็นผู้หญิงก็ ร้องไห้ ส่วนคนที่เป็นผู้ชายก็ลงไปกองกับพื้น กุมศีรษะตัวเองไว้... มันพูดออกมาว่า " โถ่... เอ๊ย ไม่น่าเห็นเลย" เสียงมันสั่นมากๆครับ" ส่วนอีกคนก็ร้องไห้อยู่ พวกผมตกใจมาก.. จึงช่วยๆพยุงพวกเค้าขึ้นแล้วรีบเดินเข้าห้องนอน จากนั้นก็ไม่มีใครออกมาอีกจนถึงเช้า.... พอตอนเช้า พวกผมก็ถามพี่ๆเค้าว่า ใครเค้าห้องน้ำหน่ะ คำตอบที่ได้กลับมา ก็คงจะพอเดาออกแล้วนะครับ.... ไม่มีเลย

แล้วเสียงห้องน้ำนั่นหล่ะ? แล้วเงาสีขาวๆที่ เพื่อนผม 2คนเห็นพร้อมกัน? มันคืออะไรกันแน่ครับ


พลังจิตดอทคอม