เพื่อนรัก

ประสบการณ์จริงที่เกิดขึ้น ๆ จากความผูกพันธ์ ระหว่างเพื่อนบ้านผมอยู่ในสวนแห่งหนึ่ง ทางฝั่งธนฯ

เมื่อก่อน เปลี่ยวและมืดมาก โดยผมอาศัยอยู่ใน ซอยเล็กๆ แห่งหนึ่งแถวบ้านผม มันก็ มีหลายซอย ซะด้วยซิ เลยมีเรื่อง ประสา เด็กๆ อะประเภท จิ๊กโก๋ คุมซอย มีเรื่องตีกันประจํา มีเรื่องเจ็บตัวให้เห็นอยู่บ่อยครั้งมาก เลยจนอยู่มาคืนนั้น คืนวันศุกร์ ที่ผมต้องกลับจาก รร. ค่อนข้างมืดแล้ว เพราะเรียนรอบบ่ายก็กลับราวๆ สัก 4 - 5 ทุ่มได้ เพราะวันรุ่งขึ้นเป็นวันหยุด วันนี้จึงมีการนัดสังสรรกันในหมู่เพื่อนที่อยู่ร่วมซอยเดียวกันเป็นกิจวัตรที่ทํากันมาแบบไม่ต้องนัดกันล่ะ ที่นัดพบก็เป็นที่สวน ท้ายซอยมีเก้าอี้ม้ายาวที่ทํากันไว้ ใต้ต้นหูกวางร่มครึ้ม น่าพักมากครับ ผมแวะซื้อ เหล้าติดมือเข้าบ้านไปหนึ่งกลม ระหว่างทางก็เงียบแต่มันเป็นเรื่องปรกติที่ผมต้องเข้าออกทุกวัน แต่วันนี้มันเงียบผิดปกติจริงๆ "ช่างมัน" ผมนึกในใจผมเดินไปสุดท้ายซอย เลี้ยวลงข้างทาง เล็กๆ ตรงไปสู่ที่หมาย อ้า.....มีคนจุด ตะเกียงโคม รออยู่ที่นั้น เพื่อนๆ คงอยู่ที่นั้นผมก็ ก้าว เท้า เร็ว ยิ่งขึ้น เพื่อให้ถึงจุดนั้น แต่กลับต้องพบ กับ ความว่างปล่าวไม่มีคนครับมีแต่ตะเกียงตั้งอยู่

....แต่อย่างน้อย ก็ รู้แล้วล่ะว่ามีคนมาก่อนหน้าแล้วแน่นอน

ผมเลยเดินไปปลดทุกข์ตรงท้องร่องข้างๆ พอเสร็จก็เดินขึ้นมา จึ๋ย .... ไอ้ อุ๋ย มาตอนไหนก็ไม่รู้มานั่งอยู่ที่ม้ายาวตรงนั้น ผมเลยด่าซะหนึ่งยก "ไอ้ ห่... มายังกะ ผี ..ู หัวใจวายจะว่ายังไง " มันก็หันมายิ้มให้บอกว่า "มึงไม่ตาย ง่ายๆ หรอกกูรู้ " ผมก็ได้แต่หัวเราะแล้วผมก็นั่งกินเหล้าที่ซื้อมา ก็รินให้อุ๋ยแก้วหนึ่งแล้วก็บ่นว่าเพื่อนๆ ทําไมยังไม่มาก็ไม่รู้ มันก็บอกว่าเค้ามากันแล้วไปกันหมดแล้ว คงไม่มาหรอกคืนนี้

"กู กลัวมึงเหงาเลยมารอ " มัน พูดแล้วก็ ยิ้มๆ

"อ้าวก็ไม่สนุก แล้วซิ" ผมว่าแล้วพวกมันไปไหนกัน ล่ะ ...อุ๋ย บอกว่าเห็นว่ามันไปธุระด่วน "เหรอ"ผมก็เลยคุยกับอุ๋ยต่อไป อุ๋ยเล่าให้ฟังว่าวันนี้มีเรื่องกับซอย ตรงกันข้าม ดีว่าเขาหนีมาทันเพราะ ฝ่ายนั้นมันใช้มีดไล่แทงผมก็ว่าเดี๋ยวพรุ่งนี้จะไปแก้ คืนกัน กะรวมพลวันพรุ่งนี้จนราว ตี 1 เห็น จะได้ เหล้าหมดไปเกิน ครึ่งขวด ผมบอกว่ากลับก่อนแล้วเมาวะ แล้วก็ยกเหล้าให้มันไป อุ๋ยบอกว่าไม่เอาหรอก ให้ผมเอากลับบ้านผมเลยแยกทางกลับบ้านนอน ระหว่างเดินกลับบ้าน หมาหอนตามมาเลยผมเลยด่าหมาไปซะ .....................แต่มันไม่หยุดครับ มันก็หอนไปทางบ้าน ไอ้อุ๋ยเพื่อนผม ผมก็เลยเออ....มึงโดนแหง๋ อิ อิยังอด นึกภาพ ไอ้อุ๋ย วิ่งตูดชี้กลับบ้าน เพราะกลัวเสียงหมาหอน ก็มันกลัวผียิ่งกว่าอะไรดี

8.30 ของตอนเช้าวันเสาร์ผมได้ยินเสียงกดกริ่งหน้าบ้าน

สักพักแม่ก็มาเรียกว่าเพื่อนมาหา ผมได้แต่บ่น อุบอิบ อยู่ ๆ จะมาทำไมกัน ตั้งแต่ เช้าโผล่ไปหน้า บ้านเพื่อนมารอ อยู่ 2-3 คน ผมก็เลยบอกว่า "อะไรว่ะ จะไปเอาคืนกันตั้งแต่เช้าเลยเหรอ" เพื่อนๆ ก็ ได้แต่มองหน้ากัน แบบว่า งง งง เพื่อนคนแรกก็ถามผมว่า "เฮ้ย มึงรู้ได้ยังไง" " อ้าวววก็ ไอ้อุ๋ย มันบอกเมื่อคืนแล้วพวกมึงหายหัวไปไหนกันมา" เพื่อนๆ ผม งี้ ซีดๆๆๆ ไปหมดทุกคนเลยครับ "มึงๆๆ ว่าเจอไอ้อุ๋ย เมื่อคืน เหรอ !!!" "เออ........ยังนั่งกินเหล้า กันอยู่เลย "ไอ้เ..ี้ย.......ไอ้อุ๋ย มันถูกแทง ไปตายที่โรงพยาบาลเมื่อคืน พวกกูก็อยู่ที่นั้น "เฮ้ย ....อย่า มาล้อเล่น กูคุยกับมันจนตีหนึ่งถึงกลับบ้านนอน""ไม่เชื่อมึงไปกะกูศพอยู่ที่วัดตอนนี้

"ผมนะใจแป้วเลยครับ พอไปถึงวัดผมได้แต่ทําใจ เพราะอุ๋ยยังนอนอยู่ข้างนอกโลงผมเลยไปยืน ข้างๆ แล้วบอกกับอุ๋ยว่า ไอ้ ห่า ตายแล้วก็ไม่บอก หลงให้กูคุยอยู่ได้ ตั้งนาน ไปดีเถอะเพื่อน............