เล่าสนุกๆๆ............

เห็นแต่ละคนเล่ามาก็เลยพยายามนึกว่าเราเคยประสบอะไรบ้าง

ก็นึกได้มาเรื่องหนึ่ง ตอนนั้นเริ่มรู้จักการสวดมนต์ไหว้พระ นังสมาธิ แบบจริงจังประมาณปี2544 ผมเป็นเซลขายของ ได้มีโอกาศไปประชุมของบริษัทที่อุดรธานี
ผมไปทีหลัง หัวหน้าผมไปนอนอยู่ก่อนแล้ว1คืน เป็นโรงแรมกลางเมืองอุดรไม่ใหญ่มาก ผมไปถึงก็เกือบหัวค่ำ หัวหน้าผม พาผมไปนั่งทานอาหาร คุยเล่นๆๆกัน จนเริ่มดึก ผมก็ขึ้นห้องพักเพราะเหนื่อย แต่หัวหน้าผมไปเที่ยวต่อ พอผมาถึงห้องพักก็ได้อาบน้ำ พอเสร็จ ก็สวดมนต์ไหว้พระ พอถึงบทสวดคาถาชินบัญญชร ผมก็ได้ยินเสียง คล้ายเสียงกรีดร้อง ผมก็ คิดว่าหูฝาด ก็สวดมนต์ต่อ แล้วก็นั่งสมาธิ พอผมจะนอน หัวหน้าผมก็ยังไม่มา อผมใกล้จะหลับถึงเห็นว่าหัวหน้าเข้ามาที่ห้องแล้ว ผมง่วงเลยไม่ทักกลับไป

เพราะว่าตอน6โมงผมจะลุกไปตักบาตรกับหลวงตามหาบัว ต้องรีบนอน

พอตื่นนอนมาห้องสว่างจ้าผ้าม่านเปิดอยู่ ผมเห็นหัวหน้ายังนอนอยู่ เลยปิดผ้าม่านลงจนมืดแล้วก็ออกไปตักบาตรที่วัดป่าบ้านตาด พอเสร็จก็กลับมา โดนหัวหน้าบอกว่าปิดผ้าม่านทำไม อุตสาห์หลับดีมาทั้งคืน หัวหน้าก็เล่าให้ฟังว่าพอผมออกไปแล้วปิดผ่าม่าน แกโดนผี หลอกอีกแล้ว โดนมานอนที่ข้างๆๆแก รู้สึกได้เลย แต่แกก็เลยนอนเฉยๆๆไปเรื่อยๆๆๆจนไม่ไหวเลยรีบลุกมาเปิดผ้าม่าน พอเปิดผ้าม่านก็เลยตื่นเลยไม่นอนอีก หัวหน้าเล่าว่า คืนก่อนตอนที่ผมยังไม่มาแกก็เจอ ถึงต้องเปิดผ้าม่านทิ้งไว้ เพราะชอบมาตอนใกล้เช้า ผมเลยเล่าให้ฟังว่าเมื่อคืนผมสวดมนต์ก็เหมือนได้ยินเสียงกรีดร้องของผู้หญิง โชคดีเราไม่ได้นอนที่นี้ต่อ เพราะต้องกลับกันตอนค่ำๆๆ หัวหน้าผมแกก็ไม่ยอมนอนแน่ๆๆๆเพราะชวนผมขับรถกลับกรุงเทพคืนนั้นเลย

เรื่องแสงทำไมถึงผีกลัว .............ผมเก็บความสงสัยนี้ไว้จนเจอหลวงพี่เล็ก

ท่านก็อธิบายให้ฟังว่า ผีไม่ได้กลัวแสง แต่ที่ผีไม่สามารถปรากฎร่างหรือทำอะไรได้ในตอนมีแสง เพราะ อนูของแสง ไม่ว่าแสงแดด หรือหลอดไฟ จะขวางอนูของร่างกายของผีไม่ให้รวมร่างหรือพลังงานของผีเหล่านั้นได้ แต่แสงไม่ได้เผาหรือทำลายผีนะครับ เพียงแสงขวางอนูร่างกายของผีเหล่านั้นไม่ให้แสดงอะไรได้เท่านั้น

พลังจิตดอทคอม