คอนโดฯสยอง!!

"ลักษมณ" เล่าประสบการณ์ขนหัวลุกจากคอนโดฯ ชานกรุง

ดิฉันกับสามีซื้อคอนโดฯ อยู่แถวพระราม 3 ทั้งที่ตอนแต่งงานใหม่ๆ เราอยู่กันที่บ้านคุณพ่อคุณแม่ เราย้ายมาเมื่อดิฉันตั้งครรภ์ ด้วยเหตุผลว่าบ้านเดิมคนอยู่เยอะ หลายครอบครัวเลยไม่มีความเป็นส่วนตัวเท่าไหร่

เมื่อมาอยู่ตามลำพัง ดิฉันรู้สึกสบายขึ้น ถึงแม้ว่าต้องทำงานบ้านเองทุกอย่างก็ตาม เหนื่อยกายแต่ไม่เหนื่อยใจค่ะ แม่เป็นห่วงมาก เห็นว่าดิฉันใกล้คลอด แถมเป็นมือใหม่เสียด้วย

ท่านกลัวว่าดิฉันจะเลี้ยงลูกไม่เป็นค่ะ!

เมื่อใกล้คลอดเต็มทีดิฉันก็ลาออกจากงาน สามีเห็นด้วยที่จะให้เป็นแม่บ้านเต็มตัว เขาว่าเขาทำงานคนเดียวก็มีรายได้พอสำหรับเรา 3 คน พ่อแม่และลูกแล้ว การมาอยู่คอนโดฯ แบบนี้ แม้ว่าจะอยู่ลำพัง แต่ก็มีระบบรักษาความปลอดภัยที่น่าอุ่นใจทีเดียว

ลูกสาวคนแรกของเราเกิดในเดือนกันยายน...แกเป็นสิ่งมหัศจรรย์ที่สุดในโลก! น่ารักมากค่ะ ดิฉันตั้งชื่อให้ว่า "กำไล" เชยมั้ยคะ? มีหลายคนทักว่าทำไมตั้งชื่อลูกโบราณจัง แต่ก็เห็นพ้องต้องกันว่าเป็นชื่อที่เก๋มากๆ

กำไลเป็นเด็กเลี้ยงง่าย ไม่โยเย ถึงกระนั้นดิฉันก็รู้สึกเหนื่อยมาก ไม่เคยมีใครบอกเลยว่าการมีลูกอ่อนน่ะมันจะเหนื่อยแสนสาหัสขนาดนี้! ไม่ใช่ไม่รักลูกนะคะ แต่ดิฉันต้องดูแลคอยป้อนนมทุก 2 ชั่วโมง...เลี้ยงด้วยนมแม่ค่ะ ไม่ได้กินนมขวดเลย

ตอนกลางวันมีคุณแม่มาช่วย สอนดิฉันอาบน้ำลูกและช่วยซักผ้าอ้อม

มีอยู่เรื่องหนึ่งที่เราขัดใจกัน คือดิฉันไม่อยากให้ลูกนอนเปล แต่คุณแม่บอกว่าถ้าเด็กนอนแปลจะหลับง่ายและหลับนาน ท่านอุตส่าห์ซื้อเปลมาให้ เออ...จริงด้วย! กำไลหลับได้ง่ายและนานขึ้นกว่าเดิม คือดิฉันเคยให้แกกินนมแล้วก็เดินไปรอบๆ กว่าจะกลับก็เล่นเอาแม่หอบแฮก พอวางก็ร้องค่ะ

คุณแม่บอกว่า นี่ละ เด็กติดมือแล้ว! อย่างนี้แย่เลย แม่ไม่ได้พักผ่อน จะลุกไปทำอะไรก็ไม่ได้ ต้องยอมรับว่าใหม่ๆ น่ะดิฉันเครียดมาก แต่พอมีเปลก็ค่อยยังชั่ว

ขณะที่ดิฉันทำงานบ้าน คุณแม่จะไกวเปลกล่อมกำไล แต่พอตกเย็นท่านก็ขอตัวกลับ เพราะต้องไปดูแลเรื่องข้าวปลาอาหารให้คนบ้านใหญ่ทั้งบ้าน

ตอนกลางคืน ดิฉันมักจะอยู่กับกำไลสองคนแม่ลูก สามีน่ะทำงานกลับค่ำๆ บางวันก็ไปกับเพื่อนฝูงจนเกือบสองยาม ซึ่งดิฉันก็ไม่ได้คิดมากหรอกค่ะ แหม...มีลูกเล็กๆ น่ารักน่าเอ็นดูให้เลี้ยง จะมีเวลาไปคิดอะไรกับใครเขาล่ะคะ?

กำไลนอนกับดิฉันและสามีในห้องนอนใหญ่ เปลของแกตั้งอยู่ใกล้ๆ เตียงด้านที่ดิฉันนอน...มีอะไรบางอย่างที่ทำให้รู้สึกแปลกๆ อย่างไม่เคยเป็นมาก่อน!

นั่นก็คือ ตั้งแต่มีกำไล ดิฉันรู้สึกเหมือนไม่ได้อยู่ตามลำพัง แต่มีใครบางคนที่มองไม่เห็นตัวตนอยู่ในห้องนี้ด้วย! โดยเฉพาะอย่างยิ่งเวลากลางคืน...ความรู้สึกนั้นมันชัดมากเลยค่ะ

เมื่อก่อน ดิฉันมักจะเปิดไฟเฉพาะบริเวณห้องนั่งเล่น ห้องนอนและส่วนอื่นๆ ของบ้านนั้นปิดไฟไว้ แต่เมื่อรู้สึกว่ามีใครมองออกมาจากเงามืดนั้นตลอดเวลา จนในที่สุดก็ต้องเปิดไฟแทบทุกห้อง...เรื่องนี้ดิฉันไม่เคยบ่นกับใคร ไม่ว่ากับแม่หรือสามีก็ตาม

...กลัวเขาหาว่าเป็นแม่ลูกอ่อนแล้วประสาทรับประทาน เหลวไหลไม่เข้าเรื่อง!

แต่แล้วคืนหนึ่ง ดิฉันเข้านอนตอน 4 ทุ่ม หลังจากอุ้มลูกลงเปล แกหลับปุ๋ยน่ารักที่สุด ดิฉันห่มผ้าให้แล้วก็ถอยมานอนที่เตียง ห่างกันราว 3-4 ก้าวเท่านั้น

คืนนั้นสามียังไม่กลับ ดิฉันผล็อยหลับไปแล้วจึงรู้สึกตัวขึ้นมาเมื่อได้ยินเสียงลูกร้องแอ๊ะๆ ทว่า...คุณพระคุณเจ้าช่วย ดิฉันขยับตัวไม่ได้เลย!

ทันใดนั้น ลูกร้องจ้า และมีเสียงผู้หญิงจุ๊ย์ปาก "ชูวว์...จุ๊ยๆๆ"

ดิฉันมองไป ยังขยับตัวไม่ได้ ก็เห็นเงาของผู้หญิงโบราณ เธอนุ่งโจงกระเบน มีผ้าคาดอก ผมทรงดอกกระทุ่ม เธอนั่งพับเพียบข้างเปล มือจับขอบเปลไกว ดวงตาก็มองทารกในนั้น...ลูกสาวของดิฉันเอง!

เสียงเย็นๆ เอื้อนทำนองเพลงกล่อมเด็ก ลากเสียงยาวชวนขนหัวลุก

กำไลเงียบลงคล้ายงงงัน แกเริ่มคุยอ้อๆ แอ้ๆ แล้วอารมณ์ดีทันที

ดิฉันนึกถึงคุณพระ และพ่อแก้วแม่แก้ว ขณะพยายามฮึดสู้กับอาการผีอำ...และแล้วดิฉันก็ขยับเขยื้อนร่างกายได้...

มันเหมือนตื่นจากฝัน ฝันที่เหมือนจริงเหลือเกิน! ห้องทั้งห้องกลับสู่สภาพปกติ แต่กำไลซิคะ...ทารกอายุไม่ถึง 3 เดือน กำลัง "คุย" อะไรกับใครบางคนที่ดิฉันมองไม่เห็นตัว...ไม่มีแม้เงา!

ทีแรกก็คิดว่าฝันไปเองเหมือนกัน แต่เหตุการณ์ทำนองนี้เกิดขึ้นติดๆ กันหลายคืน จนสุดท้ายดิฉันไม่สบายใจอย่างแรง ต้องเล่าให้คุณแม่และสามีฟังอย่างละเอียด

เราคิดว่า ที่ตรงนี้สมัยก่อนคงเป็นที่อยู่อาศัยของคนโบราณ เผลอๆ ใต้คอนโดฯ นี้อาจจะมีหลุมฝังศพก็ได้ ใครจะไปรู้?

คุณแม่ให้ดิฉันทำสังฆทาน ทำบุญให้วิญญาณผู้หญิงนั้น บอกตรงๆ ว่าเรากลัวว่าเธอจะรักเอ็นดูกำไลมากจนเอาตัวไปเป็นลูกของเธอ ดิฉันเลยแก้เคล็ดด้วยการซื้อตุ๊กตาผมจุกโจงกระเบนมาไว้ในห้อง แล้วพูดกับลมกับแล้งว่า...ถ้าอยากได้ลูก ก็นี่ละ...ลูกของเธอ!

ตั้งแต่นั้นมา ในห้องดิฉันก็สงบ แต่...พูดแล้วอย่าเอ็ดไปนะคะ เพื่อนๆ ร่วมคอนโดฯ เล่าให้ฟังว่ามีหลายคนเห็นผีกัน เป็นผีกับเด็กผมจุก...เห็นในคอนโดฯ เรานี่แหละค่ะ!บรื๋อส์...


แหล่งที่มาจากข่าวสด