บ้านมรณะ

"หลานอิม" เล่าประสบการณ์ขนหัวลุกจากบ้านผีสิง

บ้านร้างหลังนั้นมีคนงานมาปรับปรุงซ่อมแซมกันขนานใหญ่ ที่จริงมันก็ไม่ถึงกับทรุดโทรมมากมายอะไรหรอก มันเป็นแค่บ้านที่เจ้าของทิ้งไปเมื่อสามปีก่อน หลังจากสาวใช้ถูกฆ่าตายอย่างสยดสยอง

ดิฉันอยู่เยื้องๆ กับบ้านหลังนั้น โดยมีถนนของซอยคั่นอยู่ ถึงอย่างไรก็มองเห็นบ้านนั้นได้ถนัดตา และไม่เคยลืมเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนั้น แม้ว่ามันจะเนิ่นนานมาถึงสามปีแล้ว

"ออย" เป็นชื่อของสาวใช้ร่างเล็ก ผิวดำ ท่าทางกร้านโลกแต่ขยันทำงานน่าดู จึงเป็นที่พอใจของนายจ้างนักหนา ความขยันขันแข็งและมีน้ำใจทำให้เธอได้รางวัลจากนายอยู่บ่อยๆ ออยจึงอู้ฟู้ขนาดซื้อทองใส่เหลืองอร่ามไปเลย

ดิฉันรู้จักเธอและคุยกับเธอเสมอ เพราะเราชอบไปซื้อส้มตำไก่ย่างเจ้าเดียวกันเกือบทุกวัน ดิฉันเคยเตือนเธอเรื่องใส่สร้อยโชว์สายตาชาวบ้านว่ามันอันตราย แต่เธอก็ไม่เชื่อ กลับบอกว่าซื้อมาแล้วต้องใส่ให้คุ้ม

ตอนเย็นๆ ออยมักจะออกมาเดินคุยกับเพื่อนที่บ้านนั้นบ้านนี้ บางทีก็มีคนเห็นยืนคุยกับผู้ชายตอนค่ำๆ หัวเราะต่อกระซิกกันอย่างสนิทสนม จนมีเสียงนินทาว่าออยเป็นผู้หญิงเจ้าชู้!

บางวันก็มีคนเห็นหนุ่มๆ ออกมาจากบ้านนั้นตอนเช้ามืดด้วยซ้ำ

วันหนึ่ง นายของออยไปธุระต่างจังหวัด มีผู้ชายแปลกหน้า 2 คนเข้าไปหาออยตอนเย็น ไม่ช้าเธอก็ออกมาซื้อเหล้าและกับแกล้ม 2-3 อย่างที่ร้านส้มตำ เล่าว่าเพื่อนจากบ้านเดียวกันมาหา ขอคุยกันให้สนุกเพราะนานๆ จะได้พบกันที...คนที่รู้นิสัยเธอดีก็ไม่สนใจอะไร

คืนนั้นผ่านไปอย่างสงบเงียบ ไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่พอรุ่งเช้าประตูบ้านเจ้านายออยเปิดโร่อย่างผิดปกติ พอเพื่อนข้างบ้านร้องเรียกออยก็ไม่มีเสียงขานรับ

แหม! จะขานได้อย่างไรล่ะคะ ในเมื่อออยนอนจมกองเลือดอยู่บนเตียง หัวขาดกลิ้งอยู่บนพื้น...สร้อยคอหนักหนึ่งบาทหายไป พร้อมกับของมีค่าของนายจ้างอีกหลายรายการ

ดิฉันจำได้ว่ามีคนไปมุงบ้านนั้นแน่นขนัด มีตำรวจและมูลนิธิ ร่วมทั้งนักข่าวด้วยและที่น่าสงสารที่สุดคือนายจ้างของออยที่เดือดร้อนแสนสาหัส นอกจากจะสูญเสียทรัพย์แล้ว ทุกคนยังกลัวผีจนไม่อาจจะอยู่บ้านนี้ได้อีก มันจึงถูกทิ้งให้รกร้างอยู่สามปี

แล้วอยู่ดีๆ ก็มีการปรับปรุงบ้านใหม่ ทาสีใหม่ทั้งหลัง และไม่นานก็มีคนเข้ามาอยู่ใหม่ เป็นพ่อแม่กับลูกสาวคนเล็ก อายุไม่ถึงสี่ขวบอีกคนหนึ่ง

ที่น่าตกใจที่สุดคือพี่เลี้ยงเด็ก...เธอมีรูปร่างหน้าตาคล้ายออยอย่างน่าขนลุก!

"เห็นทีแรกฉันก็ตกใจเหมือนกันค่ะคุณ" แม่ค้าส้มตำบอกดิฉัน "เลยเลียบๆ คียงๆ ถามว่ามาจากจังหวัดไหน? เขามาจากโคราชค่ะ ไม่ใช่มาจากร้อยเอ็ด ไม่ใช่ญาติของออยหรอกค่ะ แต่ทำไมเหมือนกันยังกะพี่น้องยังงี้ก็ไม่รู้"

เวลาเดินผ่านบ้านนั้นและเห็นเด็กคนนี้ ดิฉันสะดุ้งทุกที นึกว่าเห็นผีของออยน่ะสิคะ! หล่อนแต่งเนื้อแต่งตัว ไว้ผมเผ้าสไตล์เดียวกันเสียด้วย แถมยังนอนห้องเดียวกันอีก

ห้องนอนของคนใช้บ้านนี้ มองผ่านรั้วไปก็เห็นค่ะ นึกแล้วเสียวไส้...คนมาอยู่ใหม่คงไม่รู้หรอกว่า ที่นี่เคยเกิดอะไรขึ้น?!

ดิฉันคิดว่าวิญญาณของออยคงไปสู่สุคติแล้ว แต่สาวใช้คนใหม่ทำให้คนเกือบทั้งซอยสะดุ้งผวาได้ตลอดเวลา ด้วยความที่เหมือนกันมาก ราวกับออยลุกขึ้นมาจากกองฟอน!!

อยู่มาไม่นาน หล่อนก็มาซื้อมากินส้มตำประจำซอยเช่นเดียวกับเรา จะเรียกว่าเป็นสมาชิกใหม่เลยก็ได้ ในที่สุดเราก็รู้ว่าหล่อนชื่อเปีย นิสัยคนละเรื่องกับออยเลยค่ะ คือเงียบเชียบเรียบร้อย ไม่สนใจจะแต่งเนื้อแต่งตัวด้วยเครื่องประดับประดาใดๆ

แต่ไม่กี่เดือนนิสัยของเปียก็เปลี่ยนไป มันกระเดียดคล้าย ออยอย่างน่าอัศจรรย์ ทั้งการชม้ายตากับหนุ่มๆ การพูดการจา ท่าเดิน และเริ่มสนใจใส่แหวนใส่ตุ้มหูทอง

พวกเรานินทาเธออย่างหวาดๆ ว่า สงสัยวิญญาณของออย จะหาร่างใหม่ได้แล้ว เราอยากรู้จริงๆ ว่าเวลาที่เปียนอนในห้อง ของออย...นอนตรงที่ที่ออยถูกเชือดจนหัวหลุดจากร่างนั้น เธอ ฝันอะไรบ้างหรือเปล่า วิญญาณออยมาหลอกหลอนเธอไหม?

คำตอบมาถึงเราในไม่ช้า เมื่อจู่ๆ คืนหนึ่งก็มีเสียงกรีดร้องโหยหวน และเสียงคร่ำครวญอย่างเจ็บปวดดังมาจากบ้านนั้น... มันดังจนชาวบ้านตกใจ ออกมาดูกันเป็นแถว

ผีเข้าค่ะ!! เปียถูกผีเข้าจริงๆ และพวกเรารู้ว่าเป็นผีของออยที่มาเรียกร้องความยุติธรรม...มาให้เรารู้ว่าเธอเจ็บปวดแสนสาหัส เราทำอะไรไม่ได้นอกจากทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้

แน่ล่ะค่ะ ผู้มาอยู่ใหม่ต้องย้ายกันไปอีกแล้ว ส่วนบ้านก็ถูกปล่อยร้างอีกครั้ง...เรื่องราวที่เกิดขึ้นมันประหลาดสิ้นดี และทุกครั้งที่มองเห็นบ้านนั้น ดิฉันก็ขนลุกทุกทีเลยค่ะ!


ขอบคุณเรื่องเล่าจากข่าวสด