ห่วงลูก

"ษา" เล่าประสบการณ์ขนหัวลุกจากวิญญาณรักของแม่

ดิฉันไม่ใช่คนเชื่อถืออะไรง่ายๆ โดยเฉพาะเรื่องผี! คิดว่าเป็นเรื่องเหลวไหลไร้สาระ เหมาะสำหรับเอาไว้หลอกเด็กเท่านั้นแหละค่ะ แต่ผู้ใหญ่อีกหลายๆ คนก็พลอยหวาดกลัวไปด้วยอย่างไม่น่าเชื่อ

จนกระทั่งดิฉันได้พบกับเหตุการณ์แปลกประหลาด และแสนจะน่าสยองขวัญด้วยตัวเองอย่างจังๆ

คุณผู้อ่านโปรดพิจารณาด้วยค่ะ ว่าสิ่งนั้นคืออะไรแน่?

"พี่ไหม" เป็นสาวเพื่อนบ้านดิฉันเอง มีลูกสาวเล็กๆ วัยเกือบสามขวบ สามีทำงานอยู่จังหวัดตาก ส่วนเธอทำงานในกรุงเทพฯ นี่เอง เสาร์อาทิตย์จะได้พบหน้ากันทั้งครอบครัวเสียที

สามีมักเป็นฝ่ายขับรถมาหา

แต่บางครั้งสามีงานยุ่ง พี่ไหมเป็นฝ่ายขับรถไปหาเอง!

เธอมักออกจากกรุงเทพฯ เช้าวันเสาร์กลับถึงบ้านค่ำวันอาทิตย์ มีลูกสาวตัวน้อยคอยวิ่งไปรับพลางส่งเสียงร่าเริง

"แม่มาแล้ว! แม่มาแล้ว...ไชโย!"

ดิฉันและเพื่อนบ้านอดไม่ได้ที่จะยิ้มอย่างเอ็นดู โดยเฉพาะเมื่อพี่ไหมก้มลงอุ้มลูกน้อยขึ้นมาจูบซ้ายจูบขวาอย่างรักใคร่ จนชาวบ้านนินทากันว่า รักลูกขนาดนี้ไม่รู้ว่าทิ้งไปเกือบทุกอาทิตย์ได้ยังไง?

ดูๆ แล้วก็เป็นครอบครัวที่มีความสุขน่าอิจฉานะคะ แต่ระยะหลังๆ พี่ไหมบอกว่าสามีต้องทำงานทั้งเสาร์และอาทิตย์ เธอเลยต้องเป็นฝ่ายขับรถไปหา แต่ไม่ใช่ต้องพบกันทุกอาทิตย์เหมือนตอนแรก

จนกระทั่งวันเกิดเหตุ!

เด็กหญิงก้อยวนเวียนไปมาแถวสนามหน้าบ้าน ตั้งแต่เย็น...พี่ไหมขับรถไปตากตั้งแต่เมื่อวานแล้ว เด็กน้อยดูกระวนกระวายผิดปกติ คอยชะเง้อมองไปที่ประตูรั้วไม่หยุด

กระทั่งตกค่ำ คุณยายมาชวนเข้าบ้านก็ไม่ยอมค่ะ

เธอร้องแต่ว่า...จะรอแม่! จะหาแม่!!

ทันใดนั้น เสียงรถยนต์ก็ดังกระหึ่มเข้าซอยมา

ดิฉันอยู่ที่ระเบียงชั้นบน ชะโงกไปมองก็เห็นรถของพี่ไหมแล่นเข้ามาจอดที่ประตูรั้ว ยายก้อยกระโดดโลดเต้นอย่างดีอกดีใจตามประสาเด็ก ร้องดังๆ ไม่ขาดปาก

"แม่มาแล้ว! แม่มาแล้ว...ไชโย!"

เห็นแล้วพลอยโล่งใจไปด้วย...แต่แล้วก็ต้องชาวาบไปทั้งตัวเมื่อได้ยินเสียงใครร้องไห้โฮ...คุณยายน้องก้อยนั่นเอง ที่มาอุ้มเธอเข้าบ้าน แม้ว่าน้องก้อยจะดิ้นรนและร้องร่ำเสียงดังๆ ไม่ขาดปาก

"ไม่ไป! จะหาแม่..."

ดิฉันลงมาข้างล่างก็ได้ทราบข่าวร้ายสุดขีด

พี่ไหมขับรถกลับบ้านด้วยความเร็วสูง มาประสบอุบัติเหตุที่ประตูน้ำพระอินทร์ คอหักตายคาที่!

แต่เกิดอะไรขึ้นต่อจากนั้นล่ะคะ?

ดิฉันกับเพื่อนบ้านใกล้ๆ กันก็ได้ยินเสียงยายก้อยร่ำร้องชัดเจน...ดังสะท้อนสะท้านไปมาเหมือนจะไม่มีวันจบสิ้น

"ก้อยจะหาแม่! แม่นั่งอยู่ในรถนั่นไง...รีบเข้าบ้านเถอะ! แม่จ๋า...ก้อยคิดถึงแม่จังเลย..."

แม้ว่าเหตุการณ์นั้นจะผ่านมาหลายปีแล้วก็ตามแต่เมื่อนึกถึงทีไร ดิฉันเป็นต้องขนหัวลุกทุกทีค่ะ!


ขอบคุณเรื่องเล่าจากข่าวสด