แม่ย่านางเตือนภัย

"มัธยันต์" เล่าเรื่องขนหัวลุกจากแม่ย่านางเรือ

วันนี้จะเล่าเรื่อง "ผีน้ำ" หรือ "ผีประจำเรือ" ที่เรียกว่า "แม่ย่านาง" ให้ฟัง!

ตามแม่น้ำลำคลองทั่วไป แม้ว่าการเดินเรือจะไม่มีอันตรายมากมายเหมือนในทะเล แต่เรือน้อยใหญ่ทั้งหลายก็มักมีแม่ย่านางประจำเรือ ตั้งแต่เรือมาด เรือจ้าง เรือสำปั้น จนถึงเรือเขียวเรือแดงที่ขึ้นล่องระหว่างจังหวัดสมัยก่อน ก็เป็นที่รู้กันดีว่ามีแม่ย่านางทั้งสิ้น...ขนาดเรือจ้างเรือไอยังปิดทองกันอร่าม แถวหัวเรือบ้าง แถวพวงมาลัยบ้าง

เรือในแม่น้ำลำคลองยังขนาดนี้ แล้วเรือที่ต้องออกท้องทะเล ต้องฝ่าคลื่นฝืนลมไม่ว่าลึกหรือตื้นจะขนาดไหน?

ชาวเรือย่อมเคารพนับถือแม่ย่านางประจำเรือของตน เหมือนแม่บังเกิดเกล้า หรือเทพธิดาประจำเรือ นอกจากจะผูกผ้าเหลืองผ้าแดงที่หัวเรือเพราะเชื่อว่าแม่ย่านางชอบ แล้วยังมีเครื่องเซ่นสังเวยต่างๆ จะได้อยู่คุ้มครองดูแลเรือ และชาวเรือนั้นๆ ไปเนิ่นนานจนถึงที่สุด

ไม่กระทำการอุจาดลามกบริเวณหัวเรืออย่างเด็ดขาด ไม่ควรกล่าวคำหยาบใกล้ๆ แม่ย่านาง...ผู้หญิงนะยะ จะบอกซะก่อน!

เมื่อเจอะเจอคลื่นลมรุนแรงชนิดมหาวาตะ หรือประสบกับเหตุการณ์ที่ดูชะดีชะร้าย ก็รีบตั้งจิตอธิษฐาน หรือบนบานศาลกล่าวให้แม่ย่านางช่วยเหลือ ปัดเป่าสิ่งชั่วร้ายไปให้พ้นๆ หรือหลบหลีกเอาตัวรอดไปจนได้

เรือหาปลาอับโชคได้แต่ปลาเล็กปลาน้อยแทบไม่คุ้มค่าน้ำมันและค่าน้ำแข็งที่ตระเตรียมมามากมาย ก็จะขอพรจากแม่ย่า นางให้ช่วยดลใจ ได้พบแหล่งปลาชุกชุม พอคุ้มทุนคุ้มค่าเหนื่อย ด้วยเถิด เจ้าประคู้น! ส่วนมากมักจะสมปรารถนาไปตามๆ กัน

ชาวเรือญี่ปุ่นถือสานักเรื่องผู้หญิงลงเรือ ไม่ว่าจะเป็นเรือหาปลาหรือเรือบรรทุกสินค้า โดยเชื่อถือสืบต่อกันมาตั้งแต่สมัยโบราณ ว่าถ้ามีผู้หญิงลงเรือไปหาปลาเมื่อไร รับรองว่าอับโชคเมื่อนั้น ปลาน้อยใหญ่ล้วนหลบลี้หนีหน้าไปจนหมดสิ้นเมื่อเห็นผู้หญิงในเรือ

แม้แต่นาวาขนาดใหญ่ บรรทุกสินค้าไปต่างเมือง ก็ห้ามผู้หญิงลงเรืออีกเหมือนกัน เพราะจะทำให้เทพเจ้าแห่งท้องทะเลพิโรธ หาว่าดูถูกดูหมิ่น...ใครบังอาจลองดีเมื่อไหร่เป็นโดนลงโทษด้วยการสร้างมรสุมรุนแรงจนเรือย่อยยับอับปาง

ในที่สุดก็มีกฎบังคับใช้...ห้ามผู้หญิงอยู่ในเรือเด็ดขาด!

มีเรื่องเล่าว่า เรือบรรทุกสินค้าหนึ่งเพิ่งจะแล่นออกจากอ่าวโทบะ มุ่งหน้าไปยังเมืองท่าอิโต จู่ๆ กัปตันก็มองเห็นผู้หญิงคนหนึ่งยืนโดดเด่นอยู่บนดาดฟ้า ทั้งโกรธทั้งตกใจตะโกนให้ลูกเรือนำผู้หญิงคนนั้นมาหาทันที อยากรู้นักว่าลักลอบมาขึ้นเรือตอนไหน?

แต่เมื่อลูกเรือพาหญิงสาวแปลกหน้ามาถึง เธอกลับบอกกัปตันให้ช่วยพาไปส่งที่ท่าเรืออ่าวโทบะ เล่นเอากัปตันถึงกับฉุนขาด

"จะบ้าเรอะ! เรือออกมาไกลอ่าวขนาดนี้แล้วจะหันกลับไปที่เก่าได้ยังไง?"

สาวเจ้าก็อ้อนวอนต่อ กัปตันยืนกรานตามเดิม จนสาวสวยส่ายหน้าเศร้าๆ คล้ายจะปลงอนิจจังในความดื้อรั้นของมนุษย์

"ถ้าไม่รีบนำเรือกลับอ่าวโทบะเพื่อช่วยชีวิตลูกเรือทุกๆ คน ก็จะเกิดเรื่องร้ายกาจขึ้นอย่างแน่นอน"

"เรื่องร้ายกาจบ้าบอคอแตกอะไร?"

"เรือลำนี้จะต้องล่มจม...พบจุดจบในทะเลน่ะซี!"

กัปตันหัวเราะเยาะ ผู้หญิงประหลาดได้แต่หันหน้าไปมองทางหัวเรือ ถอนใจอย่างเศร้าสร้อย ประหนึ่งเธอมองเห็นชะตากรรมเศร้าสลด รอคอยอยู่เบื้องหน้าอย่างถนัดชัดเจน

ไม่ช้า คลื่นลมก็เริ่มปั่นป่วนรุนแรงขึ้นทุกที!

ทันใดนั้นเอง ลูกเรือผู้หนึ่งก็เห็นหญิงสาวเดินไปที่กราบเรือแล้วยกมือขึ้นโบกไปมา ปรากฏเรือเล็กๆ ลำหนึ่งแล่นเข้ามาเทียบเรือบรรทุกสินค้า สาวประหลาดลงไปนั่งในเรือเล็กลำนั้น...ก่อนจะลอยหายลับตาไป

คลื่นลมรุนแรงยิ่งบ้าคลั่งสุดขีด จนเรือบรรทุกสินค้าถึงกับย่อยยับอับปางลง กัปตันและลูกเรือเกือบทั้งหมดกลายเป็นผีเฝ้าทะเล มีแต่ลูกเรือผู้เห็นเหตุการณ์พิศวงนั่นรอดชีวิตมาได้แต่ผู้เดียว!

ที่อ่าวโทบะ มีชาวประมงชราผู้หนึ่งได้รับฟังเรื่องนี้ แกจึงอธิบายให้แจ่มแจ้งว่า...ผู้หญิงประหลาดนั้นคือแม่ย่านางเรือ เธอรู้ว่ามีอันตรายรอคอยอยู่ข้างหน้าจึงมาบอกให้รู้ เมื่อกัปตันดื้อรั้นไม่ยอมเชื่อฟัง เธอจึงทิ้งเรือไป

เรือที่ขาดแม่ย่านางจึงมักประสบอุบัติเหตุรุนแรงเช่นนี้เสมอมา!


ขอบคุณเรื่องเล่าจากข่าวสด