คนดวงขาด

"เมธิชัย" เล่าประสบการณ์ขนหัวลุกเมื่อคนเมา ขับรถ

สงกรานต์ปีนี้ทำให้ผมนึกถึงสงกรานต์ปีก่อน โดยเฉพาะเรื่องราวสยดสยองของอุบัติเหตุทางรถยนต์ ทำให้คนบาดเจ็บล้มตายปีละหลายร้อยหลายพัน...ไม่นึกว่าจะต้องประสบกับญาติมิตรตัวเองมาก่อนเลย

คำขวัญต่างๆ ล้วนออกมาปลุกเร้าให้ผู้ใช้รถใช้ถนนเพิ่มความระมัดมากยิ่งขึ้นทุกๆ ปี

"ดื่มแล้วขับ ถูกจับแน่"

"ดื่มไม่ขับ-ขับไม่ซิ่ง"

เคยเห็นคำขวัญทำนองนี้ที่ต่างจังหวัด กระทบใจสุดๆ

"ขับคะนอง-จองโลง!!"

เรื่องสยองขวัญวันสงกรานต์เกิดกับ "พี่แพ็ต" เพื่อนบ้านผมที่คลองประปา บางซื่อนี่เองครับ

พี่แพ็ตเป็นหนุ่มใหญ่ อาชีพรับราชการทั้งผัวทั้งเมีย นิสัยดี อารมณ์รื่นเริงคุยสนุก ข้อเสียอย่างเดียวของพี่แพ็ตคือชอบดื่มเหล้าขนาดหนัก ถึงจะไม่ดื่มตอนกลางวันจนเสียงาน แต่ตกเย็นเป็นร่ำสุราจนน่ากลัวใจ

ยิ่งรุ่งขึ้นเป็นวันหยุดด้วยแล้ว พี่แพ็ตกระหน่ำเหล้าชนิดไม่ยับยั้งจริงๆ เอ้า!

คนเมาขับรถก็น่ากลัวอยู่แล้ว แต่พี่แพ็ตขับซิ่งชนิดบ้าระห่ำ ผมเคยนั่งด้วยหนเดียวเข็ดจนตาย ถึงแม้พี่แพ็ตจะยืนยันว่าตั้งแต่ขับรถมาสิบกว่าปี ยังไม่เคยประสบอุบัติเหตุรุนแรงแม้ครั้งเดียวก็ตาม

เขาว่าพวกคอเหล้ามักจะมีเพื่อนฝูงมาก คงจะเป็นความจริงนะครับ เพราะเห็นพี่แพ็ตมีเพื่อนมากมายเหลือเกิน ขนาดผมอยู่บ้านรั้วติดกันยังรู้จักไม่หมด!

ระยะหลังๆ สังเกตว่าร่างกายของพี่แพ็ตชักจะอ่อนแอลง หรือเพราะดื่มหนักกว่าเดิมก็ไม่ทราบแน่ชัด บางคืนขับมาจอดหน้าบ้านแล้วขับรถเข้าประตูไม่ได้ ต้องทิ้งรถแล้วเดินโซเซเข้าไป บางคืนก็หลับผล็อยคาพวงมาลัย...เมียมาปลุกบ้าง หลับไปจนสว่างบ้าง ถึงจะไม่เกิดอุบัติเหตุก็น่าห่วงใยเต็มที

ผมเคยเตือน "เมาไม่ขับ" เป็นดีที่สุด ถ้าไม่นั่งแท็กซี่ก็ให้เพื่อนฝูงที่ไม่เมาขับให้ เมื่อถึงบ้านก็มีเพื่อนที่ขับรถตามมารับโชเฟอร์จำเป็นกลับไปด้วยก็จะดีมากๆ

พี่แพ็ตก็เชื่อบ้างไม่เชื่อบ้าง จนกระทั่งเหตุร้ายอุบัติขึ้นมา!

สงกรานต์ปีนั้น ผมกับพี่แพ็ตไม่ได้ออกไปเที่ยวต่างจังหวัด ก็เหมือนกับทุกปีน่ะแหละครับ คือเราไม่ชอบไปเที่ยวหน้าเทศกาล ไม่อยากแย่งกันใช้ถนน แย่งกันอยู่ แย่งกันกิน...แต่หลายๆ คนก็ชอบ บอกว่าไปเที่ยวทั้งทีไม่ได้แย่งอยู่แย่งกินก็ไม่สนุกน่ะซี

ผมอยู่บ้านกับครอบครัวจริงๆ แต่พี่แพ็ตไม่มีโอกาสเพราะเพื่อนมาก ต้องไปดื่มกับคนนั้น ต้องไปเฮกับคนนี้ จนถึงวันหยุดสุดท้ายแกบอกผมว่า เรามาฉลองสงกรานต์กันที่บ้านดีกว่า! แต่ไม่วายมีเพื่อนพี่แพ็ตมาหาอีกสามคน รถยนต์หนึ่งคัน

ยินดีต้อนรับเต็มที่ ทั้งเหล้าและกับแกล้มเหลือเฟือ เมียพี่แพ็ตก็นำอาหารมาเพิ่มเติม...ทำท่าว่าจะเมาให้หมดสติอยู่ที่บ้านนั่นแหละ รุ่งขึ้นก็ไปทำงานแล้ว

ราวสองทุ่มเศษก็มีเพื่อนโทร.มาตามพี่แพ็ต บอกว่านัดไว้จะไปฉลองกันที่ร้านซีฟู้ดริมแม่น้ำบางปะกง เพื่อนอีกสามคนก็นึกขึ้นได้...พี่แพ็ตเลยต้องขอตัวไปพบเพื่อน ผมบอกให้นั่งรถเพื่อนไปเลย แต่พี่แพ็ตบอกว่าเอารถไปดีกว่า อยากกลับจะได้กลับทันที

ผมย้ำให้เพื่อนที่ชื่อโจ้ช่วยขับรถให้ พี่แพ็ตก็หัวเราะ โบกมือล่ำลา...

คืนนั้นผมใจคอหงุดหงิดวุ่นวายบอกไม่ถูก กว่าจะขึ้นนอนก็ราวห้าทุ่ม...ฝันเห็นพี่แพ็ตขับรถตะบึงมาในความมืดน่ากลัว เสียงโครมสนั่น! เล่นเอาสะดุ้งตื่น...เมื่อลุกไปดูที่หน้าต่างก็เห็นพี่แพ็ตเดินโซซัดโซเซเข้าบ้าน

ก่อนจะลับตา ดูเหมือนแกจะหันมาเงยหน้ามองผมในแสงไฟเยือกเย็น...

รุ่งขึ้นก็ได้ข่าวว่าพี่แพ็ตเกิดอุบัติเหตุตอนขากลับ รถพุ่งชนเสาไฟคอหักตายคาที่กับเพื่อนชื่อโจ้...พี่แพ็ตเมามากจนนอนอยู่เบาะหลัง โจ้ต่างหากล่ะครับที่เป็นคนขับน่ะ...ไม่รู้ว่าผีพี่แพ็ตมองผมอย่างตัดพ้อหรือเปล่า? ที่แน่ๆ คือขนหัวลุกครับ!



ขอบคุณเรื่องเล่าจากข่าวสด