กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
วิญญาณเฮี้ยน
" ไผ่" เล่าประสบการณ์ขนหัวลุกเมื่อเห็นวิญญาณคุณยาย
เรื่องนี้เกิดขึ้นสดๆ ร้อนๆ ก่อนอื่นผมขอแนะนำตัวว่าผมชื่อต้อม เพิ่งเรียนจบ ม.1 กำลังจะขึ้นม.2 ผลการเรียนปานกลาง
ผมมีคุณยายกุน ที่เป็นน้องสาวคุณยายแท้ๆ ของผม ไม่ใช่ "กุนเชียง" นะครับ แต่เป็นชื่อไพเราะว่า "กอบกุล" ท่านใจดีแต่ขี้โรคชะมัด เป็นทั้งความดัน เบาหวานและโรคไต งอมพระรามเลยละ ช่วงหลังๆ นี่ผอมมากและไปไหนไม่ไหวแล้ว..
ในที่สุด ลูกๆ ต้องซื้อเตียงแบบโรงพยาบาลให้นอนที่ห้องรับแขก โดยมีคุณตาปรีชาสามีท่านนอนเฝ้า คอยดูแลตลอด
ลูกๆ ของคุณยายกุนมี 3 คน เป็นลูกชายทั้งหมด ชื่อน้าก้อง น้ากุ้งและน้ากั้ง ทุกคนแต่งงานแล้ว..ขอกระซิบว่าลูกสะใภ้น่ะสุดแสบทั้ง 3 คน!
แม่พาคุณยายกับผมไปเยี่ยมคุณยายกุนเกือบทุกสุดสัปดาห์ แม่ทำของอร่อยๆ ที่คุณยายกุนชอบไปกินกัน ฮาเฮ
เมื่อปลายมีนาคมที่ผ่านมานี้ คุณยายกุนมีท่าทางอ่อนเปลี้ย เหนื่อยง่าย ผอมดำจนตาลึกโหล กินไม่ค่อยได้.. และแล้วท่านก็จากพวกเราไปเงียบๆ บนเตียงพยาบาลที่ห้องรับแขกนั่นเอง!
แม้จะทำใจไว้แล้ว แต่เมื่อเวลานั้นมาถึงจริงๆ พวกเราก็อดเสียน้ำตาไม่ได้ครับ
ผมเป็นคนไม่กลัวผี แม่พาไปนอนเป็นเพื่อนคุณตาปรีชาแต่วันแรกที่คุณยายกุนเสีย เรานอนกันที่ห้องรับแขกนั่นแหละ เพราะคุณตาก็สุขภาพไม่ค่อยดีในช่วงหลังๆ ขึ้นบันไดไม่ค่อยไหวเหมือนกัน ท่านเศร้ามากเชียวละตอนรดน้ำศพภรรยาน่ะ..เอาแต่ลูบหน้าลูบผม จับมือศพคุณยายอยู่นั่นแล้ว
คืนงานศพวันที่สอง เรื่องไม่สมควรเกิดก็เกิดขึ้นทันใด!
พวกเขาแย่งมรดกกันครับ ลูกชายแท้ๆ น่ะไม่เท่าไหร่ พวกสะใภ้นั่นน่ะซิ ที่เคยยิ้มแย้มแจ่มใสก็กระฟัดกระเฟียดใส่กัน..คนนั้นจะเอานั่น! คนนี้จะเอาโน่น! โถ..คุณยายกุนไม่มีสมบัติพัสถานเท่าไรหรอก มีที่ดินสองแห่งกับเงินไม่กี่ล้าน แต่เครื่องเพชรเครื่องทองท่านมีเยอะอยู่
ไม่น่าเชื่อก็ต้องเชื่อว่าน้าสะใภ้ทุกคนลงทุนมาค้างคืนที่บ้านคุณยายกุน นัยว่าต่างกลัวว่าอีกฝ่ายจะขึ้นไปค้นเอาเครื่องเพชรเครื่องทองที่ว่า ผมละเศร้าใจจริงๆ ครับ งานนี้
พวกเขาทะเลาะกันเพราะความโลภ หรืองกจนน่าเกลียด ทำเอาบรรยากาศที่เศร้าสร้อยยิ่งหดหู่เข้าไปใหญ่
ศพคุณยายยังนอนสงบอยู่ในโลงก็จริง แต่ผมว่าถ้ารู้เห็นเรื่องน่าอายแบบนี้วิญญาณท่านคงไม่สงบหรอกครับ
ตอนดึกผมนอนกับแม่โดยปูที่นอนบนพื้น คุณตานอนเตียงเล็ก ลูกสะใภ้สองคนนอนโซฟา อีกคนขึ้นไปอยู่กับสามีของเธอที่ชั้นบน
ผมนอนไม่หลับ ได้แต่มองไปที่เตียงพยาบาลอันว่างเปล่า มันดูน่ากลัวพิลึกในแสงสลัวๆ แบบนี้ ผ้าปูที่นอน หมอนและผ้าห่มดูขาวโพลน..คุณยายนอนตายบนเตียงนี้เมื่อสามวันก่อนนี่เอง..
ในที่สุดก็เคลิ้มไปได้หน่อย แล้วปรือตามองไปที่เตียงนั้น..
คุณพระช่วย! ผมเห็นคุณยายกุนครับ!!
คุณยายนอนหงาย มือพนมบนอก ลักษณะคล้ายนอนอยู่ในโลง และแล้วท่านก็กระดุกกระดิก ลุกขึ้นนั่งช้าๆ ท่านมองมาทางผมพร้อมกับยกนิ้วชี้ขึ้นปิดปาก คล้ายจะเป็นสัญญาณให้ผมเงียบๆ จากนั้นก็ปีนข้ามที่กั้นเตียงลงมายืนที่พื้น..ค่อยๆ ก้าวไปหาสะใภ้คนโตที่กำลังหลับสนิท
คุณผู้อ่านครับ ผมวูบ..หมดสติไปตอนนั้นเอง!
รู้สึกตัวตื่นอีกทีก็เช้าแล้ว น้าสะใภ้ร้องไห้อยู่กับแม่ผม บอกว่าคุณยายกุนมาชี้หน้า ทำท่าดุร้ายน่าสยองขวัญที่สุด
เรื่องของคุณยายกุนก็มีแค่นี้ละครับ
สรุปว่าพวกลูกสะใภ้ล้วนหน้าตาซีดเซียว เหลียวซ้ายแลขวา หายซ่าไปเยอะ และยอมให้คุณตาแบ่งสมบัติให้ลูกๆ ตามแต่จะเห็นสมควร
แหม..ถ้าเป็นอย่างนี้ มีบรรยากาศปรองดองซะแต่แรก ไม่แสดงความงกชนิดอยากได้ใคร่ดีจนเก็บอาการไม่อยู่ ก็คงไม่ต้องมารบกวนวิญญาณคุณยายกุนให้ต้องเดือดร้อน โผล่มาหลอกหลอนให้ขนหัวลุกไปตามๆ กันซินะ!
เรื่องนี้เกิดขึ้นสดๆ ร้อนๆ ก่อนอื่นผมขอแนะนำตัวว่าผมชื่อต้อม เพิ่งเรียนจบ ม.1 กำลังจะขึ้นม.2 ผลการเรียนปานกลาง
ผมมีคุณยายกุน ที่เป็นน้องสาวคุณยายแท้ๆ ของผม ไม่ใช่ "กุนเชียง" นะครับ แต่เป็นชื่อไพเราะว่า "กอบกุล" ท่านใจดีแต่ขี้โรคชะมัด เป็นทั้งความดัน เบาหวานและโรคไต งอมพระรามเลยละ ช่วงหลังๆ นี่ผอมมากและไปไหนไม่ไหวแล้ว..
ในที่สุด ลูกๆ ต้องซื้อเตียงแบบโรงพยาบาลให้นอนที่ห้องรับแขก โดยมีคุณตาปรีชาสามีท่านนอนเฝ้า คอยดูแลตลอด
ลูกๆ ของคุณยายกุนมี 3 คน เป็นลูกชายทั้งหมด ชื่อน้าก้อง น้ากุ้งและน้ากั้ง ทุกคนแต่งงานแล้ว..ขอกระซิบว่าลูกสะใภ้น่ะสุดแสบทั้ง 3 คน!
แม่พาคุณยายกับผมไปเยี่ยมคุณยายกุนเกือบทุกสุดสัปดาห์ แม่ทำของอร่อยๆ ที่คุณยายกุนชอบไปกินกัน ฮาเฮ
เมื่อปลายมีนาคมที่ผ่านมานี้ คุณยายกุนมีท่าทางอ่อนเปลี้ย เหนื่อยง่าย ผอมดำจนตาลึกโหล กินไม่ค่อยได้.. และแล้วท่านก็จากพวกเราไปเงียบๆ บนเตียงพยาบาลที่ห้องรับแขกนั่นเอง!
แม้จะทำใจไว้แล้ว แต่เมื่อเวลานั้นมาถึงจริงๆ พวกเราก็อดเสียน้ำตาไม่ได้ครับ
ผมเป็นคนไม่กลัวผี แม่พาไปนอนเป็นเพื่อนคุณตาปรีชาแต่วันแรกที่คุณยายกุนเสีย เรานอนกันที่ห้องรับแขกนั่นแหละ เพราะคุณตาก็สุขภาพไม่ค่อยดีในช่วงหลังๆ ขึ้นบันไดไม่ค่อยไหวเหมือนกัน ท่านเศร้ามากเชียวละตอนรดน้ำศพภรรยาน่ะ..เอาแต่ลูบหน้าลูบผม จับมือศพคุณยายอยู่นั่นแล้ว
คืนงานศพวันที่สอง เรื่องไม่สมควรเกิดก็เกิดขึ้นทันใด!
พวกเขาแย่งมรดกกันครับ ลูกชายแท้ๆ น่ะไม่เท่าไหร่ พวกสะใภ้นั่นน่ะซิ ที่เคยยิ้มแย้มแจ่มใสก็กระฟัดกระเฟียดใส่กัน..คนนั้นจะเอานั่น! คนนี้จะเอาโน่น! โถ..คุณยายกุนไม่มีสมบัติพัสถานเท่าไรหรอก มีที่ดินสองแห่งกับเงินไม่กี่ล้าน แต่เครื่องเพชรเครื่องทองท่านมีเยอะอยู่
ไม่น่าเชื่อก็ต้องเชื่อว่าน้าสะใภ้ทุกคนลงทุนมาค้างคืนที่บ้านคุณยายกุน นัยว่าต่างกลัวว่าอีกฝ่ายจะขึ้นไปค้นเอาเครื่องเพชรเครื่องทองที่ว่า ผมละเศร้าใจจริงๆ ครับ งานนี้
พวกเขาทะเลาะกันเพราะความโลภ หรืองกจนน่าเกลียด ทำเอาบรรยากาศที่เศร้าสร้อยยิ่งหดหู่เข้าไปใหญ่
ศพคุณยายยังนอนสงบอยู่ในโลงก็จริง แต่ผมว่าถ้ารู้เห็นเรื่องน่าอายแบบนี้วิญญาณท่านคงไม่สงบหรอกครับ
ตอนดึกผมนอนกับแม่โดยปูที่นอนบนพื้น คุณตานอนเตียงเล็ก ลูกสะใภ้สองคนนอนโซฟา อีกคนขึ้นไปอยู่กับสามีของเธอที่ชั้นบน
ผมนอนไม่หลับ ได้แต่มองไปที่เตียงพยาบาลอันว่างเปล่า มันดูน่ากลัวพิลึกในแสงสลัวๆ แบบนี้ ผ้าปูที่นอน หมอนและผ้าห่มดูขาวโพลน..คุณยายนอนตายบนเตียงนี้เมื่อสามวันก่อนนี่เอง..
ในที่สุดก็เคลิ้มไปได้หน่อย แล้วปรือตามองไปที่เตียงนั้น..
คุณพระช่วย! ผมเห็นคุณยายกุนครับ!!
คุณยายนอนหงาย มือพนมบนอก ลักษณะคล้ายนอนอยู่ในโลง และแล้วท่านก็กระดุกกระดิก ลุกขึ้นนั่งช้าๆ ท่านมองมาทางผมพร้อมกับยกนิ้วชี้ขึ้นปิดปาก คล้ายจะเป็นสัญญาณให้ผมเงียบๆ จากนั้นก็ปีนข้ามที่กั้นเตียงลงมายืนที่พื้น..ค่อยๆ ก้าวไปหาสะใภ้คนโตที่กำลังหลับสนิท
คุณผู้อ่านครับ ผมวูบ..หมดสติไปตอนนั้นเอง!
รู้สึกตัวตื่นอีกทีก็เช้าแล้ว น้าสะใภ้ร้องไห้อยู่กับแม่ผม บอกว่าคุณยายกุนมาชี้หน้า ทำท่าดุร้ายน่าสยองขวัญที่สุด
เรื่องของคุณยายกุนก็มีแค่นี้ละครับ
สรุปว่าพวกลูกสะใภ้ล้วนหน้าตาซีดเซียว เหลียวซ้ายแลขวา หายซ่าไปเยอะ และยอมให้คุณตาแบ่งสมบัติให้ลูกๆ ตามแต่จะเห็นสมควร
แหม..ถ้าเป็นอย่างนี้ มีบรรยากาศปรองดองซะแต่แรก ไม่แสดงความงกชนิดอยากได้ใคร่ดีจนเก็บอาการไม่อยู่ ก็คงไม่ต้องมารบกวนวิญญาณคุณยายกุนให้ต้องเดือดร้อน โผล่มาหลอกหลอนให้ขนหัวลุกไปตามๆ กันซินะ!
เครดิต :
ข่าวดารา ข่าวในกระแส บน Facebook อัพเดตไว เร็วทันใจ คลิกที่นี่!!
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
