กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
ศาลกลางสวน
"จิงโจ้" เล่าเรื่องขนหัวลุกจากสวนทุเรียนนนทบุรี
ช่วงนี้ใกล้จะถึงฤดูทุเรียน-อันได้ชื่อว่าเป็นราชาแห่งผลไม้ กำลังจะออกจากสวนมาสู่ท้องตลาด หรือ "ทุเรียนระบุ" แล้วนะครับ ทำให้ผมนึกถึงอดีตสมัยวัยรุ่นของตัวเองที่เคยอยู่แถวบางใหญ่กับพ่อแม่ แถมมีเรื่องขนหัวลุกมาเล่าสู่กันฟังอีกต่างหาก
ตอนนั้นสวนทุเรียนที่นนทบุรีกำลังโรยราแล้ว จะมีหลงเหลืออยู่บ้างก็น้อยเต็มที
คนเก่าแก่ที่นั่นเคยเล่าให้ฟังว่า ชาวสวนส่วนมากท้อใจตั้งแต่น้ำท่วมปี 2524 รีบเก็บกิ่งพันธุ์ทุเรียนใส่ชะลอมหนีน้ำก็ตายเสียเกือบหมด พอถึงปี 2526 เลยถอดใจขายสวนทิ้งไปตามๆ กัน...ถือว่าคิดถูกนะครับ เพราะคนที่ยังกัดฟันสู้ต่อก็รีบฟื้นฟูพื้นที่ แล้วเริ่มต้นปลูกทุเรียนใหม่...ที่ไหนได้ล่ะ พอถึงปี 2538 ก็เจอน้ำท่วมใหญ่เข้าให้เต็มรักเต็มใคร่
ขายสวนทิ้งเกือบหมด จนสิ้นชื่อเสียงของ "ทุเรียนสวนนนท์" ตั้งแต่นั้นมา!
ผมชอบพอกับลุงทัด-วัยเฉียด 70 แล้วแต่ยังแข็งแรง เพราะออกกำลังทำสวนสม่ำเสมอมาตั้งแต่หนุ่มๆ ที่น่าสังเกตคือสวนทุเรียนที่ยกร่องเรียงรายนั้นไม่มีการล้อมรั้วเลย กับมีต้นทองหลางปลูกแซมทุเรียนเกือบทุกต้นก็ว่าได้
ลุงพัดให้ความรู้ว่า ขโมยขโจรไม่ชุกชุมนัก การลักขโมยทุเรียนหนามแหลมๆ ก็เป็นเรื่องยากเอาการ พอถึงหน้าทุเรียนระบุเจ้าของสวนลงมากอดปืนนอนเฝ้าก็กันขโมยได้แล้ว
การปลูกทองหลางแซมทุเรียนก็เพื่อช่วยบังลม รากจะช่วยทำให้ต้นและดินเย็น อีกทั้งป้องกันหน้าดินพัง แถมขุดลอกท้องร่องนำใบมาเป็นปุ๋ยให้ต้นทุเรียนได้อีกต่างหาก
ทำไมทุเรียนสวนจังหวัดนนทบุรีจึงโด่งดังนักหนา?
รสชาติอร่อยถูกปากคนทั่วไปน่ะซีครับ ไม่หวานจัดแต่หวานมัน เม็ดลีบเล็ก พันธุ์ที่ขึ้นชื่อลือชามากๆ คือหมอนทอง, ก้านยาว, กำปั่นและกบ สวนไหนปลูกทุเรียนได้รสชาติดีก็จะตั้งชื่อตามเจ้าของสวน เช่น กบตาขำ, กบยายแพ, กบแม่เฒ่า เป็นต้น
ที่อำเภอบางใหญ่นี่สมัยก่อนมีมากมายที่ตำบลบางเลน, บางม่วงและเสาธงหิน
ความเชื่อถือเรื่องภูตผีหรือพระภูมิเจ้าที่ก็คล้ายๆ กันทั่วไป แต่ชาวสวนจังหวัดนนท์จะตั้งศาลพระภูมิไว้ในสวน บูชาด้วยเครื่องเซ่นและดอกไม้ธูปเทียนเหมือนที่อื่นๆ
เมื่อถึงหน้าเก็บทุเรียน ชาวสวนจะเลือกทุเรียนลูกดีที่สุด 1 ลูก ระดับหมอนทอง 5 พูลั่ง...อะไรประมาณนั้นไปถวายศาลพระภูมิ แล้วบนบานศาลกล่าวขอให้ปีหน้าได้ผลดกมากกว่าปีนี้เถิด เจ้าประคู้นนน...
นอกจากผีก็คือพระ!!
ในช่วงที่ทุเรียนตกดอก ชาวสวนจะนิยมไปกราบไหว้พระพุทธรูปศักดิ์สิทธิ์ที่วัดพิกุลเงิน ขอให้ปีนี้ขายได้เงินเป็นหมื่นๆ ถ้าเกินห้าหมื่นจะนำทุเรียนมาแก้บนแน่นอน
เมื่อคุยกันถูกคอบ่อยครั้ง ลุงพัดก็เล่าเรื่องขนหัวลุกให้ผมฟัง
สมัยที่ยังหนุ่มฉกรรจ์ พ่อแม่เพิ่งล้มตายไปไล่ๆ กัน ไม่ช้าก็ถึงหน้าทุเรียนระบุพอดี หนุ่มพัดก็เลือกหมอนทองลูกโตไปถวายศาลพระภูมิในศาลตามธรรมเนียม บอกกล่าวว่าเป็นสิ่งตอบแทนบุญคุณที่ช่วยให้ทุเรียนผลิดอกออกผลน่าชื่นใจ ขายได้เงินทองเป็นกอบเป็นกำ...ปีหน้าฟ้าใหม่ก็ขอให้เจ้าพ่อจนดลบันดาลให้ทุเรียนติดลูกดกมากกว่าปีนี้เถิด...สาธุ!
แทบจะไม่ขาดเสียง สรรพสิ่งก็ตกอยู่ในความเงียบสงัด ลมไม่พัด ใบไม้ไม่กระดิก เมฆหนาทึบเคลื่อนมาบดบังแสงแดดในยามสายจนร่มครึ้ม หมาเจ้ากรรมจากสวนขนัดติดๆ กันก็โก่งคอหอนเสียงโหยหวนเยือกเย็น
หนุ่มพัดรู้สึกร้อนๆ หนาวๆ อย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ปากคอแห้งผาก เหลียวซ้ายแลขวาก็ไม่เห็นสิ่งใดผิดปกติ ยกเว้นแต่ความเงียบเชียบน่าใจหาย ขนาดปลาในคูยังไม่ผุดเสียงจ๋อมๆ อย่างที่เคยได้ยิน
ขณะที่จะล่าถอยออกมาด้วยความหวาดระแวง ใจเต้นระทึก ก็ได้ยินเสียงตุ้บ! แม้จะไม่ดังนักก็ทำให้สะดุ้งโหยงสุดตัว
คุณพระช่วย! ทุเรียนหมอนทองที่เพิ่งเซ่นศาลพระภูมิหยกๆ นั่นเอง ที่ตกลงมาเหมือนมีคนจับโยน! แต่นั่นยังไม่น่าขนลุกขนพองเท่ากับทุเรียนแตกกระจาย...เหลือแต่เปลือกกับเม็ดลีบๆ แถวโคนศาลเท่านั้นเอง!
...ปรากฏร่างหญิงสาวผมยาว นุ่งโจงกระเบนสีเขียว ห่มสไบสีตองอ่อนยืนเด่น...เป็นรูปเงาเลือนรางอยู่ที่ศาลไม้เก่าแก่ หนุ่มพัดรู้สึกแก้วหูลั่นเปรี๊ยะ ม่านตาลายพร่า... ครั้นจ้องมองอีกครั้งก็ไม่เห็นร่างของหญิงสาวผู้นั้นเสียแล้ว
ตั้งหลักได้ก็หันกลับ โกยอ้าวชนิดแหกป่าแหกสวนในบัดดล
นับแต่วันนั้นมา หนุ่มพัดแข็งใจเอาเครื่องเซ่นไปถวายที่ศาลพระภูมิกลางสวนครั้งใด ก็จะบอกกล่าวชัดเจนว่า "ขอให้เจ้าแม่จงมารับเครื่องเซ่นด้วยเถิด" ทุกครั้งไป...เจ้าแม่ก็คงพอใจที่หนุ่มพัดไม่เรียกว่าเจ้าพ่อ จนไม่เคยปรากฏร่างให้แกต้องขนหัวลุกชันอีกเลย!
ช่วงนี้ใกล้จะถึงฤดูทุเรียน-อันได้ชื่อว่าเป็นราชาแห่งผลไม้ กำลังจะออกจากสวนมาสู่ท้องตลาด หรือ "ทุเรียนระบุ" แล้วนะครับ ทำให้ผมนึกถึงอดีตสมัยวัยรุ่นของตัวเองที่เคยอยู่แถวบางใหญ่กับพ่อแม่ แถมมีเรื่องขนหัวลุกมาเล่าสู่กันฟังอีกต่างหาก
ตอนนั้นสวนทุเรียนที่นนทบุรีกำลังโรยราแล้ว จะมีหลงเหลืออยู่บ้างก็น้อยเต็มที
คนเก่าแก่ที่นั่นเคยเล่าให้ฟังว่า ชาวสวนส่วนมากท้อใจตั้งแต่น้ำท่วมปี 2524 รีบเก็บกิ่งพันธุ์ทุเรียนใส่ชะลอมหนีน้ำก็ตายเสียเกือบหมด พอถึงปี 2526 เลยถอดใจขายสวนทิ้งไปตามๆ กัน...ถือว่าคิดถูกนะครับ เพราะคนที่ยังกัดฟันสู้ต่อก็รีบฟื้นฟูพื้นที่ แล้วเริ่มต้นปลูกทุเรียนใหม่...ที่ไหนได้ล่ะ พอถึงปี 2538 ก็เจอน้ำท่วมใหญ่เข้าให้เต็มรักเต็มใคร่
ขายสวนทิ้งเกือบหมด จนสิ้นชื่อเสียงของ "ทุเรียนสวนนนท์" ตั้งแต่นั้นมา!
ผมชอบพอกับลุงทัด-วัยเฉียด 70 แล้วแต่ยังแข็งแรง เพราะออกกำลังทำสวนสม่ำเสมอมาตั้งแต่หนุ่มๆ ที่น่าสังเกตคือสวนทุเรียนที่ยกร่องเรียงรายนั้นไม่มีการล้อมรั้วเลย กับมีต้นทองหลางปลูกแซมทุเรียนเกือบทุกต้นก็ว่าได้
ลุงพัดให้ความรู้ว่า ขโมยขโจรไม่ชุกชุมนัก การลักขโมยทุเรียนหนามแหลมๆ ก็เป็นเรื่องยากเอาการ พอถึงหน้าทุเรียนระบุเจ้าของสวนลงมากอดปืนนอนเฝ้าก็กันขโมยได้แล้ว
การปลูกทองหลางแซมทุเรียนก็เพื่อช่วยบังลม รากจะช่วยทำให้ต้นและดินเย็น อีกทั้งป้องกันหน้าดินพัง แถมขุดลอกท้องร่องนำใบมาเป็นปุ๋ยให้ต้นทุเรียนได้อีกต่างหาก
ทำไมทุเรียนสวนจังหวัดนนทบุรีจึงโด่งดังนักหนา?
รสชาติอร่อยถูกปากคนทั่วไปน่ะซีครับ ไม่หวานจัดแต่หวานมัน เม็ดลีบเล็ก พันธุ์ที่ขึ้นชื่อลือชามากๆ คือหมอนทอง, ก้านยาว, กำปั่นและกบ สวนไหนปลูกทุเรียนได้รสชาติดีก็จะตั้งชื่อตามเจ้าของสวน เช่น กบตาขำ, กบยายแพ, กบแม่เฒ่า เป็นต้น
ที่อำเภอบางใหญ่นี่สมัยก่อนมีมากมายที่ตำบลบางเลน, บางม่วงและเสาธงหิน
ความเชื่อถือเรื่องภูตผีหรือพระภูมิเจ้าที่ก็คล้ายๆ กันทั่วไป แต่ชาวสวนจังหวัดนนท์จะตั้งศาลพระภูมิไว้ในสวน บูชาด้วยเครื่องเซ่นและดอกไม้ธูปเทียนเหมือนที่อื่นๆ
เมื่อถึงหน้าเก็บทุเรียน ชาวสวนจะเลือกทุเรียนลูกดีที่สุด 1 ลูก ระดับหมอนทอง 5 พูลั่ง...อะไรประมาณนั้นไปถวายศาลพระภูมิ แล้วบนบานศาลกล่าวขอให้ปีหน้าได้ผลดกมากกว่าปีนี้เถิด เจ้าประคู้นนน...
นอกจากผีก็คือพระ!!
ในช่วงที่ทุเรียนตกดอก ชาวสวนจะนิยมไปกราบไหว้พระพุทธรูปศักดิ์สิทธิ์ที่วัดพิกุลเงิน ขอให้ปีนี้ขายได้เงินเป็นหมื่นๆ ถ้าเกินห้าหมื่นจะนำทุเรียนมาแก้บนแน่นอน
เมื่อคุยกันถูกคอบ่อยครั้ง ลุงพัดก็เล่าเรื่องขนหัวลุกให้ผมฟัง
สมัยที่ยังหนุ่มฉกรรจ์ พ่อแม่เพิ่งล้มตายไปไล่ๆ กัน ไม่ช้าก็ถึงหน้าทุเรียนระบุพอดี หนุ่มพัดก็เลือกหมอนทองลูกโตไปถวายศาลพระภูมิในศาลตามธรรมเนียม บอกกล่าวว่าเป็นสิ่งตอบแทนบุญคุณที่ช่วยให้ทุเรียนผลิดอกออกผลน่าชื่นใจ ขายได้เงินทองเป็นกอบเป็นกำ...ปีหน้าฟ้าใหม่ก็ขอให้เจ้าพ่อจนดลบันดาลให้ทุเรียนติดลูกดกมากกว่าปีนี้เถิด...สาธุ!
แทบจะไม่ขาดเสียง สรรพสิ่งก็ตกอยู่ในความเงียบสงัด ลมไม่พัด ใบไม้ไม่กระดิก เมฆหนาทึบเคลื่อนมาบดบังแสงแดดในยามสายจนร่มครึ้ม หมาเจ้ากรรมจากสวนขนัดติดๆ กันก็โก่งคอหอนเสียงโหยหวนเยือกเย็น
หนุ่มพัดรู้สึกร้อนๆ หนาวๆ อย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ปากคอแห้งผาก เหลียวซ้ายแลขวาก็ไม่เห็นสิ่งใดผิดปกติ ยกเว้นแต่ความเงียบเชียบน่าใจหาย ขนาดปลาในคูยังไม่ผุดเสียงจ๋อมๆ อย่างที่เคยได้ยิน
ขณะที่จะล่าถอยออกมาด้วยความหวาดระแวง ใจเต้นระทึก ก็ได้ยินเสียงตุ้บ! แม้จะไม่ดังนักก็ทำให้สะดุ้งโหยงสุดตัว
คุณพระช่วย! ทุเรียนหมอนทองที่เพิ่งเซ่นศาลพระภูมิหยกๆ นั่นเอง ที่ตกลงมาเหมือนมีคนจับโยน! แต่นั่นยังไม่น่าขนลุกขนพองเท่ากับทุเรียนแตกกระจาย...เหลือแต่เปลือกกับเม็ดลีบๆ แถวโคนศาลเท่านั้นเอง!
...ปรากฏร่างหญิงสาวผมยาว นุ่งโจงกระเบนสีเขียว ห่มสไบสีตองอ่อนยืนเด่น...เป็นรูปเงาเลือนรางอยู่ที่ศาลไม้เก่าแก่ หนุ่มพัดรู้สึกแก้วหูลั่นเปรี๊ยะ ม่านตาลายพร่า... ครั้นจ้องมองอีกครั้งก็ไม่เห็นร่างของหญิงสาวผู้นั้นเสียแล้ว
ตั้งหลักได้ก็หันกลับ โกยอ้าวชนิดแหกป่าแหกสวนในบัดดล
นับแต่วันนั้นมา หนุ่มพัดแข็งใจเอาเครื่องเซ่นไปถวายที่ศาลพระภูมิกลางสวนครั้งใด ก็จะบอกกล่าวชัดเจนว่า "ขอให้เจ้าแม่จงมารับเครื่องเซ่นด้วยเถิด" ทุกครั้งไป...เจ้าแม่ก็คงพอใจที่หนุ่มพัดไม่เรียกว่าเจ้าพ่อ จนไม่เคยปรากฏร่างให้แกต้องขนหัวลุกชันอีกเลย!
เครดิต :
ข่าวดารา ข่าวในกระแส บน Facebook อัพเดตไว เร็วทันใจ คลิกที่นี่!!
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
