"มงคล" เล่าประสบการณ์ขนหัวลุกจากวิญญาณของผู้มีพระคุณ
ผมอยู่กับอาเม้งของผมมาตั้งแต่เจ็ดขวบ ใครๆ ก็ว่าผมเป็นเด็กอาภัพ พ่อแม่แยกทางกัน แล้วต่างฝ่ายต่างไปมีครอบครัวใหม่ มีลูกใหม่ ผมเป็นส่วนเกินที่ไม่มีใครต้องการ แต่อาเม้งรับเลี้ยงผมด้วยความรักและสงสาร
ผมเองก็รักอา...รักยิ่งกว่ารักพ่อแท้ๆ อีกครับ!
อาเม้งเองก็เป็นคนที่น่าสงสารไม่น้อย แกทำงานหนักมาก เพราะฐานะครอบครัวไม่ได้ร่ำรวยอะไร แล้วยังมีลูกเล็กๆ อีกสี่...แถมผมด้วยเป็นห้าคน
พี่แมนแก่กว่าผมแค่ปีเดียว เป็นพี่ชายที่ดีมาก น้องเมฆอ่อนกว่าผมปีหนึ่ง เกเรหน่อยพอๆ กับน้องมิวที่ซนยังกะลิง พวกเราอายุไล่เลี่ยกัน ยกเว้นน้องมุก-น้องสาวคนเดียวที่เกิดมาตอนผมอายุได้สิบขวบ
ตอนนี้ผมอายุสิบสี่อยู่ ม.3 แล้วครับ
ผมตั้งใจเรียนเพื่ออาเม้งและอาเพ็ญ-ภรรยาอาเม้ง โตขึ้นผมจะทำงานดีๆเอาเงินเดือนมาช่วยอาทั้งสองเป็นการตอบแทนบุญคุณ
อาเม้งเป็นช่างไฟฟ้าครับ แกเป็นข้าราชการ แต่ตอนกลางคืนหรือวันหยุดมักจะมีลูกค้าโทร.มาเรียกให้ไปดูไฟ หรือถ้าแอร์เสียอาเม้งก็แก้ได้ครับ เก่งจริงๆ แถมขยันอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยเหมือนเป็นเครื่องจักรที่ไม่มีชีวิตจิตใจ
คืนหนึ่งราวๆ สี่ทุ่ม พวกเรากำลังจะเข้านอน ก็มีโทรศัพท์เข้ามาตามอาเม้งให้ไปดูแอร์เขาหน่อย...
อาเม้งเตรียมเครื่องมือแล้วเข้าไปจูบแก้มน้องมุกที่นอนหลับปุ๋ย ก่อนจะขึ้นมอเตอร์ไซค์บึ่งออกไป ผมเป็นคนเปิดประตูและปิดประตูให้ อาเม้งบอกว่าดูแลบ้านดีๆ นะ ผมรับปากและมองตามไฟท้ายของมอเตอร์ไซค์ไปจนลับตา แล้วอาเม้งก็หายลับไปในความมืดเยือกเย็น...
ผมใจหายพิกล และนั่นคือครั้งสุดท้ายที่ผมเห็นหน้าอาเม้งยามมีชีวิตจริง!
สี่เท้ายังรู้พลาด นักปราชญ์ยังรู้พลั้ง! อาเม้งช่างไฟผู้เก่งกาจถูกไฟฟ้าดูดตายที่บ้านลูกค้าในคืนนั้นเอง!
หัวหน้าครอบครัวจากไปแล้ว อาเพ็ญตั้งตัวไม่ติด เธอเศร้าจนเลื่อนลอยเหมือนคนสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว เพื่อนๆ กับญาติๆ ต้องมาช่วยงานบ้านและดูแลเด็กๆ ให้ แต่ตอนกลางคืนเราก็อยู่กันตามลำพัง
วันที่สามหลังจากอาเม้งตาย เรากลับจากวัด แวะซื้อกับข้าวที่หน้าตลาดมากินกัน ผมซึ่งไม่ค่อยกลัวผีอาเม้ง กลับใจคอตุ๊มๆ ต้อมๆ เพราะเชื่อที่เขาว่ากันว่า คนตายจะรู้ตัวในวันที่สาม...วิญญาณจะกลับมาบ้านโดยไม่รู้ว่าตัวเองสิ้นลมหายใจไปแล้ว!
ทันใดนั้นก็มีกลิ่นเนื้อไหม้โชยมาก่อนจะกลายเป็นกลิ่นธูป และจากนั้นก็มีกลิ่นดอกไม้หอมเย็นๆ เข้ามาแทนที่ น้องมุกเดินไปที่หน้าต่างแล้วเรียก "พ่อ" เธอเดินเข้าไปหาอย่างไร้เดียงสา
"พ่อมาหาพวกเราจริงๆ" อาเพ็ญบอกเสียงแผ่ว "ลูกๆ ไม่ต้องกลัวนะ! พ่อรักเรา พ่อมาคุ้มครองเรา"
แน่ละครับ แม้ผมจะกลัวแต่ก็มีความอบอุ่นอย่างประหลาด ผมรู้ว่านี่ไม่ใช่การมาหลอกมาหลอน อาเม้ง มาด้วยความรักและห่วงใย คำพูดสุดท้ายที่ฝากให้ดูแลบ้านยังก้องอยู่ในหูผม ตอนนั้นผมอธิษฐานว่าผมจะช่วยอาเพ็ญและดูแลน้องๆ เพราะนี่คือครอบครัวของผม!
ไม่เหมือนบ้านที่อาเม้งไปทำแอร์ให้เขา แล้วถูกไฟดูดตายแน่นอน
เขาช่วยเงินเรามาสองหมื่น ได้ข่าวว่าเขาเอาหมอผีมาปัดรังควาน ไล่วิญญาณอาเม้งของผม แถมยังนิมนต์พระมาทำบุญ พรมน้ำมนต์ไปทั่ว เขาบอกว่าคนในบ้านและลูกๆ หลานๆ ของเขากลัวผีกันมาก แทบจะอยู่ไม่ได้เลย เพราะเชื่อว่าคนตายที่ไหนวิญญาณก็สิงสู่อยู่ที่นั่น
แต่ผมว่าไม่จริง! อาเม้งจะอยู่ทำไมที่นั่น? ถึงอาเม้งจะตายตรงนั้น แต่จิตสุดท้ายของแกต้องอยู่ที่บ้านเราแน่ๆ และเราไม่กลัวเลยสักนิดเดียว
ตั้งแต่นั้นมาอีกราวๆ สามเดือน น้องมุกทำท่าเห็นพ่อบ่อยๆ อาเพ็ญจะน้ำตาคลอทุกครั้ง หลังจากนั้น อาเม้งก็ไม่มาอีกเลย
ผมเชื่อว่าคงจะไปสู่สุคติแล้วละครับ เพราะญาติและเพื่อนๆ ช่วยเงินเรามาไม่น้อย ส่วน อาเพ็ญก็เริ่มทำขนมเปี๊ยะขาย ทำท่าว่าจะขายดีด้วยซิ อนาคตเราคงจะสดใส อาเม้งจะได้หมดห่วงลูกเมียไงครับ!
ผมอยู่กับอาเม้งของผมมาตั้งแต่เจ็ดขวบ ใครๆ ก็ว่าผมเป็นเด็กอาภัพ พ่อแม่แยกทางกัน แล้วต่างฝ่ายต่างไปมีครอบครัวใหม่ มีลูกใหม่ ผมเป็นส่วนเกินที่ไม่มีใครต้องการ แต่อาเม้งรับเลี้ยงผมด้วยความรักและสงสาร
ผมเองก็รักอา...รักยิ่งกว่ารักพ่อแท้ๆ อีกครับ!
อาเม้งเองก็เป็นคนที่น่าสงสารไม่น้อย แกทำงานหนักมาก เพราะฐานะครอบครัวไม่ได้ร่ำรวยอะไร แล้วยังมีลูกเล็กๆ อีกสี่...แถมผมด้วยเป็นห้าคน
พี่แมนแก่กว่าผมแค่ปีเดียว เป็นพี่ชายที่ดีมาก น้องเมฆอ่อนกว่าผมปีหนึ่ง เกเรหน่อยพอๆ กับน้องมิวที่ซนยังกะลิง พวกเราอายุไล่เลี่ยกัน ยกเว้นน้องมุก-น้องสาวคนเดียวที่เกิดมาตอนผมอายุได้สิบขวบ
ตอนนี้ผมอายุสิบสี่อยู่ ม.3 แล้วครับ
ผมตั้งใจเรียนเพื่ออาเม้งและอาเพ็ญ-ภรรยาอาเม้ง โตขึ้นผมจะทำงานดีๆเอาเงินเดือนมาช่วยอาทั้งสองเป็นการตอบแทนบุญคุณ
อาเม้งเป็นช่างไฟฟ้าครับ แกเป็นข้าราชการ แต่ตอนกลางคืนหรือวันหยุดมักจะมีลูกค้าโทร.มาเรียกให้ไปดูไฟ หรือถ้าแอร์เสียอาเม้งก็แก้ได้ครับ เก่งจริงๆ แถมขยันอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยเหมือนเป็นเครื่องจักรที่ไม่มีชีวิตจิตใจ
คืนหนึ่งราวๆ สี่ทุ่ม พวกเรากำลังจะเข้านอน ก็มีโทรศัพท์เข้ามาตามอาเม้งให้ไปดูแอร์เขาหน่อย...
อาเม้งเตรียมเครื่องมือแล้วเข้าไปจูบแก้มน้องมุกที่นอนหลับปุ๋ย ก่อนจะขึ้นมอเตอร์ไซค์บึ่งออกไป ผมเป็นคนเปิดประตูและปิดประตูให้ อาเม้งบอกว่าดูแลบ้านดีๆ นะ ผมรับปากและมองตามไฟท้ายของมอเตอร์ไซค์ไปจนลับตา แล้วอาเม้งก็หายลับไปในความมืดเยือกเย็น...
ผมใจหายพิกล และนั่นคือครั้งสุดท้ายที่ผมเห็นหน้าอาเม้งยามมีชีวิตจริง!
สี่เท้ายังรู้พลาด นักปราชญ์ยังรู้พลั้ง! อาเม้งช่างไฟผู้เก่งกาจถูกไฟฟ้าดูดตายที่บ้านลูกค้าในคืนนั้นเอง!
หัวหน้าครอบครัวจากไปแล้ว อาเพ็ญตั้งตัวไม่ติด เธอเศร้าจนเลื่อนลอยเหมือนคนสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว เพื่อนๆ กับญาติๆ ต้องมาช่วยงานบ้านและดูแลเด็กๆ ให้ แต่ตอนกลางคืนเราก็อยู่กันตามลำพัง
วันที่สามหลังจากอาเม้งตาย เรากลับจากวัด แวะซื้อกับข้าวที่หน้าตลาดมากินกัน ผมซึ่งไม่ค่อยกลัวผีอาเม้ง กลับใจคอตุ๊มๆ ต้อมๆ เพราะเชื่อที่เขาว่ากันว่า คนตายจะรู้ตัวในวันที่สาม...วิญญาณจะกลับมาบ้านโดยไม่รู้ว่าตัวเองสิ้นลมหายใจไปแล้ว!
ทันใดนั้นก็มีกลิ่นเนื้อไหม้โชยมาก่อนจะกลายเป็นกลิ่นธูป และจากนั้นก็มีกลิ่นดอกไม้หอมเย็นๆ เข้ามาแทนที่ น้องมุกเดินไปที่หน้าต่างแล้วเรียก "พ่อ" เธอเดินเข้าไปหาอย่างไร้เดียงสา
"พ่อมาหาพวกเราจริงๆ" อาเพ็ญบอกเสียงแผ่ว "ลูกๆ ไม่ต้องกลัวนะ! พ่อรักเรา พ่อมาคุ้มครองเรา"
แน่ละครับ แม้ผมจะกลัวแต่ก็มีความอบอุ่นอย่างประหลาด ผมรู้ว่านี่ไม่ใช่การมาหลอกมาหลอน อาเม้ง มาด้วยความรักและห่วงใย คำพูดสุดท้ายที่ฝากให้ดูแลบ้านยังก้องอยู่ในหูผม ตอนนั้นผมอธิษฐานว่าผมจะช่วยอาเพ็ญและดูแลน้องๆ เพราะนี่คือครอบครัวของผม!
ไม่เหมือนบ้านที่อาเม้งไปทำแอร์ให้เขา แล้วถูกไฟดูดตายแน่นอน
เขาช่วยเงินเรามาสองหมื่น ได้ข่าวว่าเขาเอาหมอผีมาปัดรังควาน ไล่วิญญาณอาเม้งของผม แถมยังนิมนต์พระมาทำบุญ พรมน้ำมนต์ไปทั่ว เขาบอกว่าคนในบ้านและลูกๆ หลานๆ ของเขากลัวผีกันมาก แทบจะอยู่ไม่ได้เลย เพราะเชื่อว่าคนตายที่ไหนวิญญาณก็สิงสู่อยู่ที่นั่น
แต่ผมว่าไม่จริง! อาเม้งจะอยู่ทำไมที่นั่น? ถึงอาเม้งจะตายตรงนั้น แต่จิตสุดท้ายของแกต้องอยู่ที่บ้านเราแน่ๆ และเราไม่กลัวเลยสักนิดเดียว
ตั้งแต่นั้นมาอีกราวๆ สามเดือน น้องมุกทำท่าเห็นพ่อบ่อยๆ อาเพ็ญจะน้ำตาคลอทุกครั้ง หลังจากนั้น อาเม้งก็ไม่มาอีกเลย
ผมเชื่อว่าคงจะไปสู่สุคติแล้วละครับ เพราะญาติและเพื่อนๆ ช่วยเงินเรามาไม่น้อย ส่วน อาเพ็ญก็เริ่มทำขนมเปี๊ยะขาย ทำท่าว่าจะขายดีด้วยซิ อนาคตเราคงจะสดใส อาเม้งจะได้หมดห่วงลูกเมียไงครับ!
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
