"นายจิงโจ้" เล่าประสบการณ์ขนหัวลุกจากนนทบุรี
ตอนนี้กำลังจะย่างเข้าสู่หน้าทุเรียนซึ่งได้ฉายาว่า "ราชาแห่งผลไม้" แล้ว คุณผู้อ่านเคยได้ข่าวว่ามีทุเรียนลูกละหนึ่งหมื่นบาทบ้างไหมครับ?
หลายท่านอาจจะไม่เชื่อ แต่ผมขอยืนยันว่าเป็นเรื่องจริง เพราะทุเรียนพันธุ์ดีๆ อย่างกำปั่น, ก้านยาว, ชะนี, หมอนทอง รวมทั้งชื่อแปลกๆ อย่าง กบแม่เฒ่า, กบตาขำ อะไรพวกนี้ถือว่ามีชื่อเสียงสุดๆ ของจังหวัดนนทบุรี...
สาเหตุที่แพงสุดๆ ก็เพราะสวนทุเรียนเหลือน้อยนิดเต็มทีแล้ว!
สมัยก่อนเรียกกันว่า "ทุเรียนสวน" หมายถึง "ทุเรียนในสวนเมืองนนท์" ส่วนทุเรียนจังหวัดอื่นๆ ไม่ว่าทางภาคตะวันออกหรือภาคใต้เรียก "ทุเรียนนอก" หรือนอกสวนเมืองนนท์นั่นเอง
บางทีเรียก "สวนใน" ก็มีครับ นั่นคือ หมายถึงทุเรียนและพืชผลอื่นๆ ที่ปลูกในแหล่งที่เป็นสวนสองฝั่งเจ้าพระยา คือกรุงเทพฯ ธนบุรี และนนทบุรี ส่วนพื้นที่สวนอื่นๆ แม้จะอยู่ไม่ไกลนัก เช่นสมุทรสาครหรือสมุทรสงคราม ก็จะเรียกว่า "สวนนอก" ทั้งสิ้น
ผู้คนทั้งในและนอกเมืองนนท์จะเรียกผลไม้และพืชผลอื่นๆ คล้ายกัน เช่น ทุเรียนสวน, มะม่วงสวน, มะนาวสวน...ขนาดพริกขี้หนูยังเรียกพริกขี้หนูสวนเลยครับ
เชื่อถือกันว่า "ของสวน" หรือ "สวนใน" จะมีคุณภาพดีกว่าอย่างแน่นอน!
ตอนที่ผมไปอยู่เมืองนนท์ใหม่ๆ ยังพอมีสวนทุเรียนอยู่เป็นพันไร่ วันไหนว่างก็ไปคุยกับลุงพัดวัย 70 เศษ แต่ยังแข็งแรงเพราะออกกำลังทำสวนสม่ำเสมอมาตั้งแต่หนุ่มๆ ได้เห็นทุเรียนพันธุ์ก้านยาวอายุ 100 ปีเศษ
ที่น่าสังเกตก็คือสวนทุเรียนที่ยกร่องเรียงรายนั้นไม่มีการล้อมรั้วเลย กับมีต้นทองหลางปลูกแซมทุเรียนแทบทุกต้นก็ว่าได้
ลุงพัดให้ความรู้ว่าขโมยขโจรยังไม่ชุกชุมนัก การลักขโมยทุเรียนหนามแหลมๆ ถือว่าเป็นเรื่องยากอยู่ พอถึงหน้าทุเรียนระบุ เจ้าของสวนลงมากอดปืนนอนเฝ้ากันขโมยก็พอ...การปลูกต้นทองหลางแซมกับต้นทุเรียนก็เพื่อช่วยบังลม รากจะทำให้ต้นและดินเย็น ป้องกันหน้าดินพังได้ด้วย
ทำไมทุเรียนสวนจังหวัดนนทบุรีจึงได้โด่งดังนักหนา?
รสชาติอร่อยถูกปากคนทั่วไปน่ะซีครับ คือส่วนมากไม่หวานจัดแต่หวานมัน แถมเมล็ดลีบเล็ก (เม็ดตาย) อีกต่างหาก พันธุ์ที่ขึ้นชื่อลือชามากๆ คือ กำปั่น, หมอนทอง, กบ และก้านยาว เป็นต้น
มีมากมายที่ตำบลบางเลน, บางม่วง และเสาธงหิน
ความเชื่อเรื่องภูตผีหรือพระภูมิเจ้าที่ก็คล้ายๆ กันไม่ว่าจังหวัดไหน แต่ชาวสวนทุเรียนเมืองนนท์จะตั้งศาลพระภูมิไว้ในสวน บูชาด้วยเครื่องเซ่นและดอกไม้ธูปเทียนเหมือนที่อื่นๆ
เมื่อถึงหน้าทุเรียน ชาวสวนจะเลือกทุเรียนลูกดีที่สุด 1 ลูก ระดับหมอนทอง 5 พูลั่ง...อะไรประมาณนั้นแหละครับไปถวายที่ศาลพระภูมิ แล้วบนบานศาลกล่าว ขอให้ปีหน้าได้ผลดกมากกว่าปีนี้เถิด...เจ้าประคู้น!
นอกจากผีก็คือพระ!! ในช่วงทุเรียนตกดอก ชาวสวนจะนิยมไปกราบไหว้พระพุทธรูปศักดิ์สิทธิ์ที่วัดพิกุลเงินขอให้ปีนี้ขายได้เงินเป็นหมื่นๆ ถ้าเกินห้าหมื่นจะนำทุเรียนมาแก้บนแน่นอน
เมื่อคุยกันถูกคอบ่อยครั้ง ลุงพัดก็เล่าเรื่องน่าขนหัวลุกให้ผมฟัง ทั้งน่าแปลกประหลาดและน่าสยดสยองจนผมจำได้ไม่มีวันลืมเลือน
สมัยที่ยังหนุ่มฉกรรจ์ พ่อแม่เพิ่งล้มตายไปไล่ๆ กัน ไม่ช้าก็ถึงหน้าทุเรียนระบุพอดี!
ลุงพัดเลือกหมอนทองลูกโตไปถวายศาลพระภูมิในสวนตามธรรมเนียม บอกกล่าวว่าเป็นสิ่งตอบแทน บุญคุณที่ช่วยให้ทุเรียนผลิดอกออกผลน่าชื่นใจ ขายได้เงินทองเป็นกอบเป็นกำ...ปีหน้าฟ้าใหม่ก็ขอให้เจ้าพ่อ จงดลบันดาลให้ทุเรียนติดลูกดกมากกว่านี้เถิด...สาธุ!
แทบจะไม่ขาดเสียง สรรพสิ่งก็ตกอยู่ในความเงียบสงัด ลมไม่พัด ใบไม้ไม่กระดิก เมฆหนาทึบเคลื่อนมาบดบังแสงแดดในยามสายจนหมดสิ้น หมาเจ้ากรรมจากสวนขนัดติดๆ กันก็โก่งคอหอนเสียงโหยหวนเยือกเย็น
ลุงพัดรู้สึกร้อนๆ หนาวๆ อย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ปากคอแห้งผาก เหลียวซ้ายแลขวาก็ไม่เห็นสิ่งใดผิดปกติ ยกเว้นแต่ความเงียบเชียบน่าใจหาย
ขณะที่จะล่าถอยออกมาด้วยความหวาดระแวง ใจเต้นระทึก ก็ได้ยินเสียงตุ้บ...แม้จะไม่ดังนักก็ทำให้สะดุ้งโหยงสุดตัว!
ทุเรียนหมอนทองที่เพิ่งเซ่นศาลพระภูมิหยกๆ นั่นเองที่ตกลงมาเองเหมือนมีมือใครจับโยน! แต่นั่นยังไม่น่าขนลุกขนพองเท่ากับทุเรียนแตกกระจาย...เหลือแต่เปลือกกับเม็ดลีบๆ เท่านั้นเอง...ร่างของหญิงสาวผมยาว นุ่งโจงกระเบนสีเขียว ห่มสไบสีตองอ่อนยืนเด่น เป็นรูปเงาเลือนรางอยู่ข้างศาลไม้เก่าแก่ ลุงพัดรู้สึกแก้วหูลั่นเปรี๊ยะ ม่านตาลายพร่า...จ้องมองอีกครั้งภาพนั้นก็จางหายไปแล้ว
ต่อมา ลุงพัดเอาเครื่องเซ่นไปถวายที่ศาลพระภูมิกลางสวนเมื่อไหร่ก็จะบอกกล่าวชัดแจ้งว่า "ขอให้เจ้าแม่จงรับเครื่องเซ่นด้วยเถิด" เจ้าแม่คงพอใจจนไม่ปรากฏร่างให้แกขนหัวลุกอีกเลย!
ตอนนี้กำลังจะย่างเข้าสู่หน้าทุเรียนซึ่งได้ฉายาว่า "ราชาแห่งผลไม้" แล้ว คุณผู้อ่านเคยได้ข่าวว่ามีทุเรียนลูกละหนึ่งหมื่นบาทบ้างไหมครับ?
หลายท่านอาจจะไม่เชื่อ แต่ผมขอยืนยันว่าเป็นเรื่องจริง เพราะทุเรียนพันธุ์ดีๆ อย่างกำปั่น, ก้านยาว, ชะนี, หมอนทอง รวมทั้งชื่อแปลกๆ อย่าง กบแม่เฒ่า, กบตาขำ อะไรพวกนี้ถือว่ามีชื่อเสียงสุดๆ ของจังหวัดนนทบุรี...
สาเหตุที่แพงสุดๆ ก็เพราะสวนทุเรียนเหลือน้อยนิดเต็มทีแล้ว!
สมัยก่อนเรียกกันว่า "ทุเรียนสวน" หมายถึง "ทุเรียนในสวนเมืองนนท์" ส่วนทุเรียนจังหวัดอื่นๆ ไม่ว่าทางภาคตะวันออกหรือภาคใต้เรียก "ทุเรียนนอก" หรือนอกสวนเมืองนนท์นั่นเอง
บางทีเรียก "สวนใน" ก็มีครับ นั่นคือ หมายถึงทุเรียนและพืชผลอื่นๆ ที่ปลูกในแหล่งที่เป็นสวนสองฝั่งเจ้าพระยา คือกรุงเทพฯ ธนบุรี และนนทบุรี ส่วนพื้นที่สวนอื่นๆ แม้จะอยู่ไม่ไกลนัก เช่นสมุทรสาครหรือสมุทรสงคราม ก็จะเรียกว่า "สวนนอก" ทั้งสิ้น
ผู้คนทั้งในและนอกเมืองนนท์จะเรียกผลไม้และพืชผลอื่นๆ คล้ายกัน เช่น ทุเรียนสวน, มะม่วงสวน, มะนาวสวน...ขนาดพริกขี้หนูยังเรียกพริกขี้หนูสวนเลยครับ
เชื่อถือกันว่า "ของสวน" หรือ "สวนใน" จะมีคุณภาพดีกว่าอย่างแน่นอน!
ตอนที่ผมไปอยู่เมืองนนท์ใหม่ๆ ยังพอมีสวนทุเรียนอยู่เป็นพันไร่ วันไหนว่างก็ไปคุยกับลุงพัดวัย 70 เศษ แต่ยังแข็งแรงเพราะออกกำลังทำสวนสม่ำเสมอมาตั้งแต่หนุ่มๆ ได้เห็นทุเรียนพันธุ์ก้านยาวอายุ 100 ปีเศษ
ที่น่าสังเกตก็คือสวนทุเรียนที่ยกร่องเรียงรายนั้นไม่มีการล้อมรั้วเลย กับมีต้นทองหลางปลูกแซมทุเรียนแทบทุกต้นก็ว่าได้
ลุงพัดให้ความรู้ว่าขโมยขโจรยังไม่ชุกชุมนัก การลักขโมยทุเรียนหนามแหลมๆ ถือว่าเป็นเรื่องยากอยู่ พอถึงหน้าทุเรียนระบุ เจ้าของสวนลงมากอดปืนนอนเฝ้ากันขโมยก็พอ...การปลูกต้นทองหลางแซมกับต้นทุเรียนก็เพื่อช่วยบังลม รากจะทำให้ต้นและดินเย็น ป้องกันหน้าดินพังได้ด้วย
ทำไมทุเรียนสวนจังหวัดนนทบุรีจึงได้โด่งดังนักหนา?
รสชาติอร่อยถูกปากคนทั่วไปน่ะซีครับ คือส่วนมากไม่หวานจัดแต่หวานมัน แถมเมล็ดลีบเล็ก (เม็ดตาย) อีกต่างหาก พันธุ์ที่ขึ้นชื่อลือชามากๆ คือ กำปั่น, หมอนทอง, กบ และก้านยาว เป็นต้น
มีมากมายที่ตำบลบางเลน, บางม่วง และเสาธงหิน
ความเชื่อเรื่องภูตผีหรือพระภูมิเจ้าที่ก็คล้ายๆ กันไม่ว่าจังหวัดไหน แต่ชาวสวนทุเรียนเมืองนนท์จะตั้งศาลพระภูมิไว้ในสวน บูชาด้วยเครื่องเซ่นและดอกไม้ธูปเทียนเหมือนที่อื่นๆ
เมื่อถึงหน้าทุเรียน ชาวสวนจะเลือกทุเรียนลูกดีที่สุด 1 ลูก ระดับหมอนทอง 5 พูลั่ง...อะไรประมาณนั้นแหละครับไปถวายที่ศาลพระภูมิ แล้วบนบานศาลกล่าว ขอให้ปีหน้าได้ผลดกมากกว่าปีนี้เถิด...เจ้าประคู้น!
นอกจากผีก็คือพระ!! ในช่วงทุเรียนตกดอก ชาวสวนจะนิยมไปกราบไหว้พระพุทธรูปศักดิ์สิทธิ์ที่วัดพิกุลเงินขอให้ปีนี้ขายได้เงินเป็นหมื่นๆ ถ้าเกินห้าหมื่นจะนำทุเรียนมาแก้บนแน่นอน
เมื่อคุยกันถูกคอบ่อยครั้ง ลุงพัดก็เล่าเรื่องน่าขนหัวลุกให้ผมฟัง ทั้งน่าแปลกประหลาดและน่าสยดสยองจนผมจำได้ไม่มีวันลืมเลือน
สมัยที่ยังหนุ่มฉกรรจ์ พ่อแม่เพิ่งล้มตายไปไล่ๆ กัน ไม่ช้าก็ถึงหน้าทุเรียนระบุพอดี!
ลุงพัดเลือกหมอนทองลูกโตไปถวายศาลพระภูมิในสวนตามธรรมเนียม บอกกล่าวว่าเป็นสิ่งตอบแทน บุญคุณที่ช่วยให้ทุเรียนผลิดอกออกผลน่าชื่นใจ ขายได้เงินทองเป็นกอบเป็นกำ...ปีหน้าฟ้าใหม่ก็ขอให้เจ้าพ่อ จงดลบันดาลให้ทุเรียนติดลูกดกมากกว่านี้เถิด...สาธุ!
แทบจะไม่ขาดเสียง สรรพสิ่งก็ตกอยู่ในความเงียบสงัด ลมไม่พัด ใบไม้ไม่กระดิก เมฆหนาทึบเคลื่อนมาบดบังแสงแดดในยามสายจนหมดสิ้น หมาเจ้ากรรมจากสวนขนัดติดๆ กันก็โก่งคอหอนเสียงโหยหวนเยือกเย็น
ลุงพัดรู้สึกร้อนๆ หนาวๆ อย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ปากคอแห้งผาก เหลียวซ้ายแลขวาก็ไม่เห็นสิ่งใดผิดปกติ ยกเว้นแต่ความเงียบเชียบน่าใจหาย
ขณะที่จะล่าถอยออกมาด้วยความหวาดระแวง ใจเต้นระทึก ก็ได้ยินเสียงตุ้บ...แม้จะไม่ดังนักก็ทำให้สะดุ้งโหยงสุดตัว!
ทุเรียนหมอนทองที่เพิ่งเซ่นศาลพระภูมิหยกๆ นั่นเองที่ตกลงมาเองเหมือนมีมือใครจับโยน! แต่นั่นยังไม่น่าขนลุกขนพองเท่ากับทุเรียนแตกกระจาย...เหลือแต่เปลือกกับเม็ดลีบๆ เท่านั้นเอง...ร่างของหญิงสาวผมยาว นุ่งโจงกระเบนสีเขียว ห่มสไบสีตองอ่อนยืนเด่น เป็นรูปเงาเลือนรางอยู่ข้างศาลไม้เก่าแก่ ลุงพัดรู้สึกแก้วหูลั่นเปรี๊ยะ ม่านตาลายพร่า...จ้องมองอีกครั้งภาพนั้นก็จางหายไปแล้ว
ต่อมา ลุงพัดเอาเครื่องเซ่นไปถวายที่ศาลพระภูมิกลางสวนเมื่อไหร่ก็จะบอกกล่าวชัดแจ้งว่า "ขอให้เจ้าแม่จงรับเครื่องเซ่นด้วยเถิด" เจ้าแม่คงพอใจจนไม่ปรากฏร่างให้แกขนหัวลุกอีกเลย!
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
