สิ่งที่เรียกว่า ผีอำ

จำได้ว่าตอนนั้นกลับจากไปเที่ยวต่างจังหวัดกับที่บ้าน

ถึงบ้านก็ดึกแล้ว ด้วยความที่เหนื่อยและง่วงนอนมาก

ก็ขึ้นมาชั้นสองและเข้าห้องนอนทันทีโดยไม่ได้ปิดประตู

จากนั้นก็หลับไปนานเท่าไหร่จำไม่ได้

ความรู้สึกคือเห็นเงาร่างคนสีดำๆ ยืนอยู่ตรงหน้าประตูห้อง

และเดินเข้ามาหาที่เตียง ในใจก็นึกว่าคงเป็นแม่เข้าห้องมานอนเหมือนกัน

แต่หลังจากนั้นก็รู้สึกว่าตัวเองขยับไม่ได้ จะตะโกนเรียกแม่ก็ไม่มีเสียงออกมา

พยายามลืมตาก็ลืมไม่ได้ แขนขาก็ขยับไม่ได้

ได้แต่ตกใจอยู่อย่างนั้น เผลอหลับไปเมื่อไหร่ก็ไม่รู้

ตื่นมาอีกทีก็เช้าแล้ว ลงไปถามแม่ข้างล่างว่าเมื่อคืนแม่ขึ้นมาบนห้องรึเปล่า

แม่ก็บอกว่าเปล่า เมื่อคืนเค้านอนข้างล่างกับญาติๆ

แล้วเงาสีดำนั่นคือใครกันหนอ?

คืนแรกจำได้ว่ากว่าเราจะหลับก็ดึกแล้ว 

พอนอนไปได้ซักพักก็รู้สึกว่าตัวเองขยับตัวไม่ได้

แต่หูได้ยินเสียงเพลงมาจากที่ไกลๆ เหมือนเพลงจากงานวัด

แยกไม่ออกว่าเป็นเพลงไทยหรือเป็นเพลงแขก

เสียงเพลงมหรสพบรรเลงแว่วมาเราได้ยินชัดเจน นอนได้ยินเสียงไปขยับตัวไม่ได้ไป

เหมือนเดิมอาการเดิมๆ พยายามลืมตาก็ลืมไม่ได้ แขนขาก็ขยับไม่ได้

เราก็พยายามทำทุกวีธี สวดมนต์ก็แล้ว สงบใจก็แล้ว

จนซักพักก็หลุดและรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา ปรากฏว่าทุกอย่างเงียบสนิท

ไม่มีเสียงเพลงใดๆทั้งสิ้น เราก็คิดในใจ อีกแล้วสินะ

จากนั้นก็พยายามนอนหลับไปจนเช้า พอเช้ามาก็เล่าให้แม่กับญาติฟัง

ญาติก็บอกว่าแถวนี้ไม่มีวัดนะ และช่วงนี้ก็ไม่มีงานวัดด้วย

แล้วเสียงเพลงที่เราได้ยินคืออะไร?

เป็นวันที่เราย้ายบ้านมานอนที่บ้านใหม่คืนแรก

ซึ่งบ้านหลังนี้เป็นบ้านเช่า ไม่รู้ว่าไม่มีคนอยู่มานานหรือยัง

หลังจากย้ายของจัดของอะไรเสร็จเรียบร้อยก็ได้เวลาเข้านอนพักผ่อน

กลางดึกคืนนั้นเรานอนตะแคงซ้ายหันหน้าเข้ากำแพง สามีก็นอนกรนอยู่ข้างๆ 

เรารู้สึกว่าเราหลับตาอยู่ แต่ตาเรามองเห็นทะลุกำแพงที่อยู่ตรงหน้าเรา

เห็นกระทั่งลายกำแพงทั้งๆที่ตาหลับอยู่นี่แหละ ตัวขยับไม่ได้แต่หูได้ยินทุกอย่าง

จากนั้นก็ได้ยินเสียงอะไรซักอย่างกำลังวิ่งมาแต่ไกล

เสียงดังคึ่กๆๆ เหมือนรถม้าหรือเสียงสัตว์วิ่งเคลื่นจากข้างๆเราไปที่ปลายเตียงของเรา 

พอเสียงนั้นมาหยุดที่ปลายเตียง จากนั้นอะไรซักอย่างก็ขึ้นมาบนเตียง 

จากนั้นเตียงก็สั่นแรงมากเหมือนมีคนมาเขย่า หรือมีอะไรกำลังสู้กันอยู่ 

ในใจเราก็นึกกลัวไม่กล้าหันไปดูที่ปลายเท้า พยายามขยับตัวให้ได้

โชคดีที่สามีขยับตัวพอดี เราเลยรู้สึกตัวขยับตัวได้ รีบมองไปที่ปลายเตียง

ก็มีแต่ความว่างเปล่าไม่มีอะไรทั้งนั้น ในใจก็คิด เอาอีกแล้วคืนแรกก็เล่นตูซะละ

เช้ามาก็มานั่งคิดว่าเมื่อคืนมันคืออะไร ปรากฏว่านึกขึ้นได้ว่า

เรามีวัวธนูซึ่งเอาใส่ไว้ในกระเป๋าพระ หนุนไว้ใต้หมอน

เป็นไปได้มั้ยว่าเมื่อคืนนี้อาจจะมีแขกยามวิกาลมาเยี่ยม วัวธนูเลยออกมาป้องกัน

หรือวัวธนูจะโกรธที่เราย้ายบ้านแต่ไม่ได้บอกกล่าว

พอเรานึกได้อย่างนั้นก็ทำการบอกกล่าวขออนุญาตเจ้าที่เจ้าทางขอนำวัวธนูเข้าบ้าน

และบอกวัวธนูว่าตอนนี้ย้ายมาอยู่ที่ใหม่แล้วให้ตามมาดูแลรักษาด้วย

แต่ครั้งนี้เป็นฝันซ้อนฝัน หลังจากตื่นมาเข้าห้องน้ำกลางดึกประมาณตีหนึ่งครึ่ง

พอกลับมาเราก็นอนภาวนาจนหลับไป จากนั้นก็ฝันว่าเรานอนหลับอยู่ในสถานที่แห่งหนึ่ง

คล้ายโรงนา นอนอยู่บนเตียงมีมุ้งกางอยู่บนเพดาน เราหลับแต่ตาเห็นทะลุไปถึงมุ้ง

และเห็นไปถึงหลังคาไม้ ในฝันเรากำลังสู้กับอะไรบางอย่างที่พาเรามานอนที่นี่ 

เราพยายามลืมตาให้ได้แต่ตาหนักเหลือเกิน 

เรานึกถึงพระคุณบิดามารดาแล้วก็ลืมตาแต่ก็ลืมได้ประเดี๋ยวเดียวตาก็ปิดอีก

นึกถึงพระพุทธพระธรรมพระสงค์ก็เหมือนเดิมลืมได้ประเดี๋ยวเดียวตาก็ปิดอีก

ครั้งที่สามจำไม่ได้ว่านึกถึงอะไรแต่หลุดทำให้เราตื่นขึ้นและรู้สึกตัว

พอตื่นก็รีบดูรอบๆตัวก็ปกติดีไม่มีอะไร จากนั้นก็พยายามนอนให้หลับจนถึงเช้า

หรือเป็นเฉพาะคืนแรกที่เราไปนอนต่างถิ่นแปลกที่

ถ้าไปที่ไหนแล้วนอนไม่หลับ หรือตื่นขึ้นมากลางดึกคนเดียวนี่

รู้ละว่าที่นี่ต้องมีอะไรแปลกๆแน่นอน

เราเคยทำความตกลงกับผีว่า ถ้าจะมาขอส่วนบุญให้มาเข้าฝันได้เท่านั้น

ไม่ต้องมาให้เห็นเป็นตัว หรือมาทำให้ตกใจกลัว 

ถ้าใครมาไม่ดีแบบนั้นนอกจากเราจะไม่แผ่ส่วนกุศลให้แล้วยังจะแช่งอีกด้วย