สยองที่ร้านสะดวกซื้อ

เรื่องนี้ส่งเข้ามาจากคุณออ (นามสมมติ) ครับ คุณออเล่าว่า.. ประมาณ 10 ปีที่แล้ว เราทำงานอยู่ร้านสะดวกซื้อแห่งหนึ่ง เราอยู่กะบ่าย – กะกลางคืนค่ะ ร้านสะดวกซื้อที่เราไปทำงานอยู่นั้น ขึ้นชื่อว่าเจ้าที่แรงมาก ซึ่งเราก็พอได้ฟังมาอยู่บ้างจากผู้จัดการร้าน และพี่ๆ พนักงานที่เคยทำงานมาก่อน ปกติเราเป็นคนกลัวผีมาก แต่ก็เป็นที่เคยเจอบ่อยเหมือนกันค่ะ.. ร้านนี้จะมี 2 ชั้น สต๊อคสินค้าจะอยู่ชั้น 2 โดยชั้น 2 จะแบ่งเป็นห้องของแห้ง ห้องเครื่องดื่ม และอีกห้องคือห้องผู้จัดการ แต่ผู้จัดการไม่ค่อยได้ไปนั่งหรอกค่ะ จะอยู่หน้าร้านเสียมากกว่า ห้องนั้นเลยเป็นห้องสำหรับไว้ไหว้เจ้าที่ค่ะ

คืนหนึ่ง เราอยู่กับพี่ปอ และ พี่ตอ (นามสมมติ) พี่ตอได้ถามเราว่า ‘จริงไหม? ที่เขาว่ากันว่าที่นี่ผีดุ พี่กลัวจัง..’ เราเลยพูดเชิงแหย่พี่ตอเล่นว่า ‘หนูก็ไม่รู้ เพราะหนูไม่เคยเจอ เคยแต่ได้ยินเขาเล่ากัน จะมาตอนไหนเดี๋ยวพี่ก็เห็นเองแหละ’ ..จนกระทั่งประมาณเกือบตี 4 เราขอตัวไปเติมของในตู้แช่เครื่องดื่ม โดยจะต้องเข้าไปเติมหลังร้าน มันจะเป็นประตูใหญ่ๆ คล้ายประตูตู้เย็น ที่เวลาปิดมันจะดัง ‘ตับ!’ ในขณะที่เรากำลังก้มเติมของอยู่นั้น หางตาเราก็เห็นว่ามีคนเดินมาอยู่ทางซ้ายมือ แล้วหยุดอยู่ตรงข้างๆ เรา ตามด้วยเสียงของพี่ปอพูดว่า ‘ไปช่วยพี่ตอปิดผลัดหน่อย เจ๊แกทำไม่เป็น!’ เราก็ตอบไป ‘ได้ๆ รอเดี๋ยวนะพี่ปอ!’ เราคิดในใจว่าพี่ปอนั่นแหละที่เดินมาเรียก แต่อีกใจเราก็คิดว่า ทำไมเข้ามาแล้วถึงไม่มีเสียงปิดประตูล่ะ หรือพี่ปอไม่ได้ปิดประตู? ในที่สุดเราก็ลุกขึ้นยืนมองไปที่ประตู และพบว่าประตูมันปิดสนิทอยู่ พอมองไปรอบๆ ก็ไม่มีใครอยู่ในห้องเลย.. เรานี่หน้าชาเลยค่ะ.. พอออกไปหน้าร้านเห็นพี่ปอ เราเลยรีบถามว่า ‘พี่ได้เข้าไปเรียกหนูข้างหลังตู้แช่หรือเปล่า?’ พี่ปอบอกว่า ‘บ้า! ฉันยังไม่ได้เข้าไปในตู้แช่เลยทั้งคืน ฉันเปิดประตูจากข้างหน้าเรียกแกย่ะ!’ (หมายถึงประตูตู้แช่ด้านหน้าที่ลูกค้าหยิบของ) เรานี่ขนลุกเลยค่ะ เพราะตอนนั้นคือแน่ใจว่ามีคนเดินมาหยุดอยู่ข้างเราแน่ๆ เราเลยเล่าให้พี่ปอ และพี่ตอฟัง ทุกคนพากันหลอนกันหมดเลย พี่ตอบอกเราว่า ‘เห็นไหม แกพูดอะไรออกไป เจอดีเลย!’

ที่ร้านสะดวกซื้อแห่งนี้ ยังมีคนเจอหนักกว่าเราอีกค่ะ อย่างน้องที่มาฝึกงานเป็นผู้ชาย คืนนั้นน้องเขาอยู่กะดึกกับเรา แล้วจะแอบอู้ เลยโกหกว่าจะขึ้นไปเอาของที่ชั้น 2 ลงมาเติม แต่น้องกลับไปยืนเล่นมือถือสบายใจ ปรากฏว่าสักพักนึง น้องมันก็วิ่งหน้าตื่นลงมา บอกว่ามันเหลือบไปเห็นผู้หญิงหน้าขาวๆ ผมยาว ตาแดงก่ำ ชะโงกหน้าออกมามองจากห้องผู้จัดการที่เอาไว้ไหว้เจ้าที่ แล้วก็ชะโงกกลับไป..

หรือพี่กะดึกรุ่นก่อนคนหนึ่งก็เคยเล่าว่า ในคืนหนึ่งราวตี 2-3 เป็นคืนที่ฝนตกหนัก มีผู้หญิงคนหนึ่งตากฝนตัวเปียกชุ่มเข้ามาที่ร้าน หน้าตาซีดเซียว และเสื้อผ้ามีรอยเลือดแดงฉาน พี่ที่ร้านก็ตกใจว่าเธอไปโดนอะไรมา? แต่ไม่ได้คิดอะไรมาก ก็รอเธอคนนั้นจะมาคิดเงิน แต่รออยู่นานสองนานก็ไม่เห็นเธอจะมา จึงลองเดินออกจากเคาน์เตอร์ไปดู และดูจากจอกล้องวงจรปิด แต่ปรากฏว่าในร้านกลับไม่มีใครอยู่เลย..

เรื่องต่างๆ ที่เคยได้ยินมาก็ทำเราหลอนนะคะ จนเราทำงานที่นี่ได้ประมาณปีกว่าๆ ก็ออกละค่ะ.. ก่อนออกเราได้ถามป้าที่บ้านเขาอยู่ข้างร้าน ป้าแกเล่าว่า ก่อนที่เขาจะมาเปิดเป็นร้านสะดวกซื้ออย่างทุกวันนี้ ที่นี่น่ะเคยเป็นที่ทำแท้งเถื่อนเก่ามาก่อนค่ะ..