“โออิวะ” ผีญี่ปุ่นที่น่าเห็นใจที่สุด

โออิวะเป็นชื่อหญิงสาวที่มีชีวิตอยู่ในช่วงสมัยเอโดะ หรือประมาณ 200 ถึง 300 ปีที่แล้ว เธอนั้นเป็นหญิงสาวสวยของลูกคนมีชาติมีตระกูลและร่ำรวย ตั้งแต่ที่เธอเริ่มเป็นสาว มีบรรดาชายมากมายมาหลงใหลเธอ แต่เธอไม่เคยชายตาแลชายเหล่านั้นเลย จนวันหนึ่งเธอได้เจอกับอิเอม่อนซามูไรหนุ่ม เธอตกหลุมรักชายคนนี้ และทั้งคู่ตกลงอยู่ด้วยกัน โดยหารู้ไม่ว่าซามูไรคนนี้ เพียงแค่หวังในทรัพย์สินเงินทองของตระกูลของเธอเท่านั้น ทั้งคู่ใช้ชีวิตผ่านไปโดยดูเหมือนราบรื่น แต่อยู่มาวันหนึ่งโออิวะเกิดล้มป่วยลง โดยฝ่ายสามีก็ตามหาหมอหรือหายามารักษาต่างๆนาๆ แต่จนแล้วจนรอดโออิวะก็ไม่หายสักที ดั่งโชคชะตะกลั่นแกล้งโออิวะ ซามุไรหนุ่มเริ่มที่จะเหนื่อยกับการต้องมาดูแลคนป่วยอย่างเธอ วันหนึ่งเจ้าซามูไรคนนี้ได้ไปพบรักกับสาวคนใหม่ ซึ่งเธอเป็นลูกเศรษฐีในเมืองเดียวกัน เขาได้วางแผนกับตาของผู้หญิงคนใหม่ โดยเอายาพิษชนิดอ่อนๆให้โออิวะกินทุกวันๆโดยที่เธอไม่รู้ตัว เพราะด้วยความที่เธอรักสามีเธอมากเธอจึงยอมดื่มยานั้นทุกๆวันโดยที่เธอไม่คิดอะไร แต่หารู้ไม่ว่ายานั่นคือยาพิษ ที่ค่อยๆบั่นทอนร่างกายเธอให้อ่อนแอลงทุกวัน และที่สำคัญฤทธิ์จากการดื่มยาพิษเป็นเวลานานนั้น ทำให้ใบหน้าครึ่งซีกของเธอ เริ่มเพี้ยนและเป็นแผล และเริ่มเสียโฉมลงเรื่อยๆ โดยที่เธอไม่ได้ระแคะระคายในการกระทำของสามีเธอเลย

และที่สำคัญกว่าอื่นใด ในตอนนั้นเธอก็ตั้งครรภ์อยู่ด้วย และตัวสามีเธอเองก็รู้ดี เวลาผ่านไป สามีเธอเห็นว่าโออิวะไม่ตายสักที จึงหาเรื่องฆ่าเธอทิ้งเสีย เพื่อที่จะได้ไปเสวยสุขกับเมียใหม่เร็วๆ วันหนึ่งในขณะที่โออิวะนอนล้มป่วยในห้อง สามีเธอได้พาเมียใหม่มาที่บ้าน โออิวะเกิดเอะใจ จึงได้ลากสังขารที่ป่วยๆแอบไปส่องดูข้างประตู ในที่สุดเธอก็เห็นภาพบาดตาบาดใจ เธอทรุดลงต่อหน้าชู้รักและสามีของมีของเธอ พร้อมทั้งคร่ำครวญว่า “เจ้าทรยศข้า เข้าทรยศข้า” สามีของเธอตกใจ และประกอบกับความคิดที่คิดจะฆ่าเธอทิ้งอยู่แล้ว ทันใดนั้นเจ้าซามุไรชั่วใช้ดาบฟันที่ร่างของโออิวะตายอย่างอนาถ และทรมาน สามีของโออิวะ กลัวจะถูกชาวบ้านครหา ว่าฆ่าเมียเพื่อไปเสวยสุขกับหญิงอื่น จึงสร้างเรื่องว่าโออิวะนั้นเป็นชู้กับชายรับใช้ในบ้าน และได้ฆ่าชายคนนั้นตามไป

และผูกมัดกับประตูพร้อมกับโออิวะเอาไปทิ้งแม่น้ำ และในสุดเจ้าซามูไรคนนั้นก็แต่งงานอยู่กินกับเมียใหม่ทันที แต่ทว่า….หลังจากนั้นไม่กี่วัน เจ้าซามูไรอิเอม่อน เริ่มนอนไม่หลับ จิตใจเริ่มไม่อยู่กับเนื้อกับตัว และมีอยู่คืนหนึ่ง เขาได้สะดุ้งตื่นมากลางดึกเหตุเพราะได้ยินเสียงร้องไห้สะอึกสะอื้น อิเอม่อนจึงเดินไปจุดตะเกียงเพื่อที่จะหาต้นตอของเสียงว่ามีใครมานั่งร้องไห้ในเวลาดึกสงัดเช่นนี้ แต่ทันใดที่ไฟสว่างขึ้น เจ้าอิเอม่อน ค่อยๆแหงนหน้ามองขึ้นด้านบนเพดานตามเสียงร้องนั่น ภาพที่ซามุไรชั่วได้เห็นนั้น เป็นอะไรที่ชวนสยองยิ่งนัก ภาพนั้นคือ โออิวะถูกตรึงติดกับประตูห้อยต่องแต่งด้านบนแปะอยู่บนเพดาน สติของอิเอม่อนตะเลิดอย่างสุดขีด พยายามที่จะใช้ดาบฟันร่างนั้นอย่างสะเปะสะปะ แต่ทว่า…ดาบนั้นกลับแกว่งไปโดนศรีษะของภรรยาใหม่ตายอย่างน่าสยดสยอง เขาตกใจวิ่งเสียสติไปบ้านพ่อตา แต่ในระหว่างที่วิ่งไปนั้น โคมไฟข้างทางกลับกลายเป็นหน้าชายคนรับใช้ที่ถูกเขาฆ่าและใส่ร้ายว่าเป็นชู้กับเมียตัวเอง แลหน้าโออิวะ เขาจึงใช้ดาบฟันโคมไฟนั้น แต่ทว่า….โคมไฟที่เค้าเห็นคือพ่อตาของเค้านั่นเอง ณ ตอนนั้นสติของเขาหายไปหมดสิ้น เค้าหนีไปในป่า คลุ้มคลั่งเพราะไปทางไหนก็เจอแต่โคมไฟหน้าโออิวะตามหลอกหลอนทุกทิศทาง จนตอนเช้าหลังจากหลับไปเพราะหมดแรงและตื่นขึ้นมา เขาได้ไปตกปลากินเพื่อประทังความหิวที่ลำธารแห่งหนึ่ง แต่เบ็ดเจ้ากรรมดันไปเกาะเอาประตูที่ตรึงร่างโออิวะเอาไว้ เค้าตกใจร้องวิ่งไปทั่วเมือง และสารภาพผิดว่าฆ่าโออิวะ จนพี่ชายของโออิวะมาได้ยินเข้า จึงฆ่าเจ้าซามูไรอิเอม่อนทิ้งเสีย เหตุการณ์ที่น่าแปลกคือ คนที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการตายของเธอล้วนจบชีวิตลงทั้งสิ้น ซึ่งถือว่าเธอได้แก้แค้นจนหมด

แม้ปัจจุปันเรื่องราวของโออิวะจะผ่านไป200กว่าปีแล้ว แต่เรื่องราวที่โด่งดังของเธอยังถูกเล่าขาลต่อมาในหมู่ชาวญี่ปุ่น และได้ถูกนำไปถ่ายทอดในรูปแบบต่างๆ และช่วงที่เรื่องโออิวะโด่งดังที่สุด คือการเอาไปแสดงในรูปแบบละครคาบูกิ และประสบความสำเร็จเป็นอย่างมาก ซึ่งปัจจุบันชาวญี่ปุ่นได้สร้างศาลเจ้าไว้ มีชื่อว่าศาลโออิวะไว้เพื่อเป็นที่ระลึกอีกด้วย