ทวงผมคืน

เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องจากคุณหาญ ใจสิงห์ครับ คุณหาญเล่าว่า..

หลานสาวของภรรยาผมชื่อว่า น้องปิ่น กำลังเรียนอยู่มหาวิทยาลัยปี 1 ในกรุงเทพฯ น้องปิ่นเล่าให้ฟังว่าได้งานพิเศษทำนอกเวลา เกี่ยวกับการขายสินค้าที่ห้างแห่งหนึ่ง ปิ่นเป็นเด็กสาวหน้าตาดี ผิวขาว หุ่นดี พูดจาฉะฉานมีสัมมาคารวะกับคนอื่น ปิ่นอยู่กับแม่เพราะพ่อเสียชีวิตจากอุบัติเหตุหลายปีแล้ว ตอนนั้นปิ่นมีผมสีดำสั้นแค่บ่า ซึ่งก็ดูน่ารักเหมาะกับเธอดี แต่เมื่อเดือนก่อน ห้างที่ปิ่นทำงานมีการจัดโปรโมชั่น เลยอยากให้ปิ่นแต่งตัวสวยๆ ใส่ชุดเหมือนพริตตี้อะไรแบบนั้น ปกติจะใส่แต่เสื้อขาวกับกางเกงเข้ารูป ผู้จัดการที่เป็นผู้หญิงเลยแนะนำว่า ถ้าใส่ชุดนี้แล้วปิ่นผมยาวจะสวยมาก ปิ่นเลยบอกว่า งั้นไปหาซื้อผมมาต่อก็ได้ค่ะพี่..

อีก 2 วันต่อมา ปิ่นเลยไปหาซื้อผมที่ตลาดแห่งหนึ่ง พอดีมีร้านมานั่งขายผมแฮร์พีซ (ไม่รู้เรียกถูกไหม) ปิ่นลองหยิบขึ้นมาดูทีละปอย แล้วก็ไปสะดุดกับผมปอยนึง สีดำสนิทเงาสวยมากๆ คนขายผู้หญิงถามว่าชอบไหม? ลดให้นะ จาก 1,200 เหลือแค่ 600 เอาไหม? ปิ่นยิ้มแล้วลองเอามาทาบกับผมข้างหลัง ดูแล้วสวยเข้ากับใบหน้ามาก เลยตกลงซื้อมา.. หลังจากกลับมาที่ห้องพัก พอปิ่นเปิดประตูแล้วไหว้คุณแม่ แม่ยิ้มแล้วถามว่า ‘วันนี้เหนื่อยไหมลูก? แม่ทำกับข้าวไว้รอแล้ว ไปอาบน้ำก่อนเถอะ..' ปิ่นยิ้มพยักหน้าให้แม่ วางกระเป๋าแล้วหยิบผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำไป แต่ไม่ทันไร ปิ่นก็ต้องแปลกใจเมื่อได้ยินเสียงแม่พูดว่า ‘หนูเป็นเพื่อนน้องปิ่นเหรอลูก? เข้ามาก่อนสิ เดี๋ยวกินข้าวด้วยกันเลย..' ปิ่นรีบคว้าผ้ากระโจมอกแล้วออกมาถามแม่ว่า ‘แม่คุยกับใคร?' แม่บอกเพื่อนลูกไม่ใช่เหรอ? แม่จะเดินไปปิดประตู เห็นยืนอยู่หน้าห้องมองมาในห้องเราด้วย ปิ่นบอก ‘ไม่มีแม่.. หนูมาคนเดียวนะ' แม่เลยบอก ‘งั้นสงสัยเขามาผิดห้องมั้ง ไม่รู้ไปไหนแล้ว..' ปิ่นเลยไปอาบน้ำต่อ แล้วออกมากินข้าวกับแม่

หลังจากกินข้าวเสร็จแล้ว ปิ่นเลยเอาผมปอยนั้นออกมาให้แม่ดู แม่ถามว่าซื้อมาทำไม? ปิ่นบอกว่าเอามาใส่เวลาไปทำงานไงแม่ เดี๋ยวหนูจะใส่ให้แม่ดูนะว่าสวยไหม.. แล้วปิ่นก็ไปใส่ที่หน้ากระจกสักพักนึงแล้วหันหลังกลับมาให้แม่ดู แม่ก็ยิ้มให้ แต่พอสายตาแม่มองไปในกระจกแม่ก็บอกปิ่นว่า ‘นี่ก็ดึกแล้ว เข้านอนกันเถอะ..' พอเข้านอนประมาณตี 2 ปิ่นปวดท้อง เลยออกมาเข้าห้องน้ำ ปิ่นปิดประตูห้องน้ำเสร็จ กำลังจะนั่งทำธุระ เห็นเงาสีดำเป็นรูปร่างผู้หญิงผมยาว พาดมาเต็มบนผนังห้องน้ำ แล้วตามด้วยเสียงผู้หญิงกระซิบใส่หูว่า ‘มึงอยากผมยาว ทำไมมึงไม่ไว้เองล่ะ!' ปิ่นสะดุ้งสุดตัว รีบเปิดประตูแล้วเดินกลับเข้าไปในห้อง ด้วยความกลัว น้องจึงไปกอดแม่ไว้ แต่ปรากฏว่าร่างที่กอดไม่ใช่แม่ ตัวนอนตะแคงแต่หัวหันกลับรอบมาจ้องหน้าปิ่น เป็นหน้าผู้หญิงแววตาสีแดง แล้วพูดด้วยเสียงแหบพร่าออกมาว่า ‘เอาผมกูคืนมา!' แล้วหัวนั้นก็หลุดจากคอกลิ้งมาใส่หน้าปิ่นที่ตกใจสุดขีด!! ปิ่นกรี๊ดจนสลบไป

ระหว่างนั้น ปิ่นฝันว่ามีผู้หญิงคนหนึ่งใส่ชุดสาวออฟฟิศ กำลังข้ามถนนแล้วรถมาชน เธอตายคาที่ ภาพตัดมาที่ศพเธออยู่ที่โรงพยาบาล ปิ่นเห็นแขนของใครสักคนกำลังตัดผมสีดำเงาจากศีรษะเธอ แล้วเอาใส่ถุงพลาสติกยื่นให้มือผู้หญิงคนหนึ่งรับไป.. หรือว่านี่จะเป็นเจ้าของผมที่ปิ่นซื้อมา!? ขณะนั้นเองในฝัน จู่ๆ ศพก็ลุกขึ้นนั่งพรวด แล้วชี้มาตรงหน้าปิ่นพูดว่า ‘เออ!! ผมกูนี่ล่ะ!!' ปิ่นตกใจสะดุ้งตื่นทันที พบว่าแม่หน้าตาตื่นเอาพระมาใส่ที่คอ และเอาฝ้ายมาผูกแขนให้ คำแรกที่แม่บอกคือ ‘หนูรีบเอาผมนี้ไปคืนเขานะลูก เอาไปไว้ที่วัด ฝังดินจุดธูปบอกเขาด้วย..' ปิ่นสงสัยถามแม่ว่า ‘ทำไมแม่รู้ล่ะคะ?' แม่เลยบอกว่า ‘เมื่อกี้ลูกร้องกรี๊ดเสียงดังจนแม่ตื่น คิดว่าคงฝันร้ายแน่ๆ แม่เลยเอาพระกับฝ้ายมาใส่ให้ จากนั้นก็มีเสียงเคาะประตู แม่ดูที่บานเกล็ดเห็นเป็นผู้หญิงคนที่แม่เจอตอนหนูกลับมา พอไปเปิดประตู เธอก็บอกแม่ว่า น้าช่วยบอกลูกสาวให้เอาผมหนูไปคืนด้วย หนูรักผมมาก เอาไปไว้ที่วัดฝังดินไว้..' แม่กำลังจะถามเธอต่อ แต่เธอเอียงหัวลง แล้วเดินลากขาค่อยๆ หายไปกับตาแม่เลย!

วันต่อมาน้องปิ่นเลยตัดสินใจเอาผมนั้นไปที่วัดกับแม่ เอาไปฝังดิน และทำบุญสังฆทานให้เธอด้วย..

Cr:::thehouse.online