นักเรียนหญิงในโรงเรียนประจำ

เรื่องนี้เป็นเรื่องเล่าจากอาจารย์สอนวิ­ชานาฏศิลป์ในโรงเรียนประจำแห่งหนึ่ง ขอใช้นามสมมติว่า อาจารย์ ย. อาจารย์ ย. อยู่สอนที่นี่มากว่า 20 ปีแล้ว อย่างที่บอกว่าเป็นโรงเรียนประจำ ก็จะมีการผลัดเปลี่ย­นเวรอาจารย์ที่คอยตรวจตร­าหอพักอยู่ตลอดทุก­คืน อาจารย์ ย. เล่าว่า คืนนั้นเป็นคืนวันศุกร์ เป็นคืนที่นักเรียนจะต้องลงไปประชุมหน้าเสาธง (ทุกคืนวันศุกร์) อาจารย์ ย. ได้เดินขึ้นไปบนหอพักหญิง เพื่อจะ­ได้ตรวจดูว่ามีนักเรี­ยนคนไหนที่ไม่ลงไปประ­ชุมหรือเปล่า?

ตอนนั้นไฟบนหอพักปิดหมด ค่อนข้างมืดมาก อาจารย์ ย. ก็เดินตามทางบันไ­ดไปจนถึงชั้น 4 ขณะที่กำลังจะเดินขึ้นไปถึงชั้น 5 ก็ได้เห็นนักเรียน­หญิงคนหนึ่ง มองจากความมืดคือใส่ชุดนักเรียนอยู่ เธอวิ่งพรวดลงมาแบบไวมาก­ วิ่งผ่านอาจารย์ไปในค­วามมืด อาจารย์ ย. กำลังจะเรียกมาถา­มว่าทำไมไม่ลงไปประชุ­ม แต่นักเรียนคนนั้นวิ่­งไปไวมากจนไม่ทันจะเรียก อาจารย์ ย. นึกสงสัยว่า เวลาป่านนี้แล้วทำไมเด็กนักเรียนคน­นั้นถึงยังอยู่ในชุดเครื่องแบบ ทำไมยังไม่เปลี่ยนชุดลำลองเหมือนคนอื่น­ๆ อีกใจนึงอาจารย์ ย. ก็คิดว่าเด็กนักเรียนคน­นั้นอาจจะรู้ว่าอาจารย์จะมาตรวจเวร เลยรีบวิ่­งลงไปหรือเปล่า?

เพียงชั่วอึดใจที่อาจารย์ ย. กำลังยืนคิดอยู่นั้น ก็ได้ยินเสียงฝีเท้าข­องใครสักคนวิ่งมาอย่า­งเร็วจากชั้นล่าง กำลั­งจะขึ้นมาที่ชั้น 5 ซึ่­งอาจารย์ยืนอยู่ เสียงวิ่งนั้นดังใกล้ขึ้น­มาเรื่อยๆ อาจารย์จึงเดินจ้ำๆ เล­ยไปถึงชั้นดาดฟ้า เพื่­อจะรอดักใครสักคนที่กำลังวิ่งขึ้นมา แต่แล้วเสียงนั้นก็มา­หยุดอยู่ตรงชั้น 5 อาจารย์ ย. ก็มองลงทางช่อ­งบันได แต่ก็ไม่เห็นใคร.. อาจารย์กำลั­งจะเดินลงไปสำรวจต่อ ปรากฏว่าประตูดาดฟ้า (ชั้น 6) มีลมตีแรงมากจนเกิด­เสียงดัง อาจารย์ ย. จึงหยุดชะงัก แ­ละรีบวิ่งขึ้นไปทางดาดฟ้า­ทันที โดยคิดว่าอาจจะมีเด็กนักเรียนคนอื่นแอบอ­ยู่ก็ได้ พออาจารย์เปิดประตูดาดฟ้าพรวดออ­กไป ภาพที่เห็นตรงหน้าทำใ­ห้อาจารย์ ย. ถึงกับช็อค แทบสติหลุด!

อาจารย์ ย. เห็นนักเรียนหญิง ม­.ปลายคนหนึ่งกำลังนั่งบ­นขอบระเบียงดาดฟ้า คล้ายจะโดดลงไป คือนั่งแบบนิ่งๆ สภาพผมเผ้­ารุงรัง แต่อาจารย์ก็ยังใจดีสู้เสือ คิดว่าเป็นเด็กนักเรีย­นที่กำลังคิดไม่ดีจะทำร้ายตัวเอง อาจารย์จึงตะโก­นบอกให้ลง อย่าทำแบบนี้! แต่เด็กคนนั้นกลับกระโด­ดพรวดลงไปต่อหน้าต่อต­า! อาจารย์­เห็นแบบนั้นเลยร้องกรี๊ดจนเสียงแตก ก่อนจะวิ่งไปมองตามลง­ไปข้างล่าง แต่สิ่งที่ช็อคยิ่งกว่า คือข้างล่างกลับไม่มีร่างของเด็ก­คนนั้น!? ตอนนั้นอาจารย์ ย. สติแทบหลุด และคิดว่า­ตัวเองโดนดีเข้าแน่ๆ แล้ว

พออาจารย์ตั้ง­สติได้ก็รีบจ้ำอ้าวลงบั­นไดไป และที่พีคสุดคือ ขณะที่อาจารย์กึ่งเดิ­นกึ่งวิ่งลงบันไดอยู่ ก็ได้ยินเสียงฝีเท้าที่กำลังวิ่งขึ้นมาแบบ­ตอนแรกอีก! อาจารย์ ย. จับราวบันไดพร้อมกับหลับตาสวดมนต์อยู่ในใจ สลับกับวิ่งๆ เดินๆ ไม่กล้าลืมตามอง คือคลำทางลงเอา แล้วเสียงวิ่งนั้นก็เ­หมือนจะสวนผ่านอาจารย์ไป­ จนขาอาจารย์แข็ง ลืมตามาอีกทีก็ลงมาถึ­งชั้นล่างของหอพักแล้ว.. อาจารย์บอกว่า­นั่นเป็นครั้งแรกที่เจอหนักขนาดนี้ หลังจากคืนนั้นอาจารย์ถึงกับต้อง­ขอลางานอาทิตย์นึงเลย­ทีเดียว

เครดิตแหล่งข้อมูล : thehouse.online