เฮี้ยน ผีชุดแดง

ปูเล่าให้ฟังตอนกินข้าวว่า

แม่เพื่อนที่เพิ่งตายวันก่อน เฮี้ยนมากที่จริงตอนกินข้าวเขาห้ามพูดเรื่องฝันร้าย, ผี และเรื่องอัปมงคลนะพอๆ กับไปเดินป่าห้ามพูดถึงเสือ ลงเรือห้ามถามหาจรเข้
เพราะว่า.... เรื่องราวร้ายๆ เหล่านั้นจะถูกกลืนลงไปในตัวเราพร้อมกับข้าวที่เราตักกินนั่นแล

น้าแดง... คือ

ชื่อของแม่เพื่อนคนนั้นน้าแดงฆ่าตัวตายเพราะเรื่องอะไรไม่ทราบคนแรกที่พบศพก็คือ น. เพื่อนปูนั่นเอง

วันที่เกิดเหตุ น. กลับมาจากข้างนอก

เข้ามาไม่เห็นแม่ แต่รู้ว่าต้องอยู่บ้านเพราะรองเท้ายังอยู่เลยเดินเข้าไปเคาะประตู
ไม่มีเสียงตอบ เลยผลักประตูเข้าไป แล้วก็ตกใจสุดขีดเมื่อเห็นแม่ตัวเองตายในสภาพผูกคอห้อยต่องแต่ง ชุดนอนสีแดงยาวคลุมเท้าที่แกว่งไปมา............

งานศพถูกจัดขึ้นเงียบๆ

โดยเพื่อนบ้านบางคนไม่รู้ด้วยซ้ำว่าน้าแดงเสียชีวิตแล้ว เนื่องจากเป็นชุมชนบ้านไม้เล็กๆ แคบๆ ไม่มีวัด ต้องไปจัดกันที่วัดในซอยอื่น

กลางดึกคืนวันที่สวดวันที่ 2 ประมาณเที่ยงคืนน้าผู้หญิงคนหนึ่งที่รู้จักสนิทสนมกับบ้าน น. เดินผ่านมาด้วยความที่มืดมากและไม่ได้เปิดไฟเห็นลางๆ ว่าเป็นคนใส่ชุดนอนสีแดง นั่งล้างจานอยู่ที่ลานหน้าบ้านเลยเดาเอาเองว่าน่าเป็นน้าแดง ดูจากรูปร่าง ทรงผมเลยตะโกนทักไป

"แหมพี่แดง ลงมาล้างจานซะดึกเลยนะ"

แล้วก็เดินผ่านไป เพราะแค่ทักทายเฉยๆ ไม่ได้ชวนคุยแบบต้องรอเอาคำตอบ
และก็ไม่ได้คำตอบรับใดๆ จากคนที่นั่งล้างจานคนนั้น

จนเช้าอีกวันถึงมาเล่าให้ น. ฟังแบบตลกๆ

ว่าเห็นเป็นธรรมดาที่ น. ต้องตกใจ แต่ก็ไม่เล่าให้คนที่บ้านฟังกลัวจะแตกตื่น กลัวแม่ตัวเองมาเล่าให้ปูฟังแทนปูมันเลยมายิงกลางวงข้าวให้ฉันฟังนี่ไง - -"

บางที น. กลับบ้านดึกๆ

เห็นเงาคนตะคุ่มๆ ตรงหน้าต่างเหมือนน้าแดงชโงกออกมาดูว่าลูกสาวมารึยัง... กลับดึกอีกแล้วหน้าต่างที่ว่านี่คือ หน้าต่างห้องน้าแดงเองนะซึ่งปิดลั่นกุญแจตายไปแล้ว

วันดีคืนดีก็ได้ยินเสียงเพลงแว่วมาเบาๆ จากห้องนั้น

เป็นเสียงที่จางมากเหมือนมาจากที่ไกลๆ ต้องเอาหูไปแนบกับประตู ถึงได้ยินว่า
มันเป็นเพลงเก่าที่น้าแดง ชอบมากและเปิดฟังบ่อยๆ เมื่อครั้งยังมีชีวิตอยู่

"คันทรี่โรดดดด เทคมีโฮมมมม......"

เสียงมันหวิวมาจางๆ... แต่ชัดเจน ว่ามาจากห้องนั้นชัวร์ๆ

แหล่งที่มา: บอร์ดรวมเรื่องผี