โรงแรมผีดุย่านท่าพระ | เรื่องเล่าเขย่าขวัญ

ผมเป็นคนกรุงเทพฯ อยู่ฝั่งธนมาตั้งแต่เกิด แต่ย้ายมาอยู่ต่างจังหวัดหลายปีแล้ว นานๆ ได้ขึ้นกรุงเทพฯ ก็จะขับเลยไปพักโรงแรมหรือรีสอร์ตจังหวัดใกล้เคียง แต่เหตุการณ์นี้ไม่ไหวจริงๆ ประมาณสามทุ่มกว่าถึงกรุงเทพฯ ก็เวียนหาโรงแรม แปลก.. อยู่กรุงเทพฯ แต่ไม่เคยรู้จักโรงแรม รู้จักแต่ม่านรูดอยู่สองถึงสามที่แถวท่าพระ คือโรงเรียนอยู่แถวนั้นก็นั่งรถผ่านบ่อยๆ ในรถก็ไปกันสี่คน พ่อ แม่ ลูกชาย และลูกสาว รู้อยู่ว่าเป็นม่านรูดแต่ไม่ไหวจริงๆ เอาวะ.. บอกแฟนว่าที่นี่สมัยยี่สิบปีก่อนหรูมาก (เขาเล่ามา) แต่ตอนนี้ไม่รู้เป็นอย่างไร

ขับเข้าไปก็บอกเขาว่า มาเป็นครอบครัวมีเด็กเล็กด้วย ขอห้องดีๆ หน่อย เด็กรับรถชี้ให้ขึ้นไปข้างบน น่าจะชั้นสาม สภาพพรมสีแดงใช้งานมาอย่างหนัก มีรอยไหม้บุหรี่ตามพื้นและเงียบมากๆ เหมือนไม่มีใครอยู่ แต่มีรถจอดอยู่เต็ม เข้าห้องมา ‘โอย! กลิ่นนี้ใช่เลย' เซ้นส์ผมเริ่มทำงาน แต่ไม่พูด เดี๋ยวเด็กๆ กลัว
ในห้องมีสองเตียงเล็กๆ ผม ลูกสาว แฟน นอนเตียงเดียวกัน ส่วนอีกเตียงลูกชายนอน อาบน้ำเสร็จดูนาฬิกาเกือบเที่ยงคืน บังเอิญทีวีมีถ่ายบอลสดฟุตบอล ลูกชายนั่งดู ส่วนผมเคลิ้มแต่ยังไม่หลับ แต่แฟนกับลูกสาวหลับสนิทนอนๆ ไปก็คิดไปเรื่อย ปิดไฟหมดยกเว้นทีวี ทำไมมันหันเตียงเอาขาไปทางประตู เตียงก็ผุ มีชุดรับแขกก็ประมาณสักสามสิบปีที่แล้ว ห้องน้ำไม่ต้องพูดถึง แต่น้ำไหล ชักโครกกดได้ ก็โอเคแล้ว สักพักก็ได้ยินเสียงอาบน้ำ ยังคิดว่าลูกชายอาบ แต่ปรกติมันขี้เกียจอาบน้ำนี่หว่า เสียงบอลยังไม่จบ เสียงอาบน้ำก็ยังไม่เสร็จ กะว่าจะลุกขึ้นมาดูแต่ไม่ไหวเลยนอนต่อ ครึ่งหลับครึ่งตื่น มันมีเสียงคนดิ้นอยู่ข้างๆ แล้วหวีดร้องสุดเสียง แฟนผมมันร้อง

"ไม่เอาๆ ฉันไม่ไป พี่ช่วยด้วย!"

ผมสะดุ้งตื่นมามืดๆ พยายามจับตัวเขย่ายังไงก็ไม่ตื่น หน้าซีด นัยน์ตาเหมือนลืมตามาครึ่งหนึ่ง เธอร้องไห้ มีน้ำตาไหลเต็มหน้าตลอด ผมจึงตะโกนสุดเสียงแล้วกอดแน่น เออ.. เธอรู้สึกตัว แล้วก็บอกว่า "ผีหลอก!"

เธอร้องไห้เล่าให้ฟังว่า เห็นผู้หญิงแก่หน้าตาน่ากลัวเคาะประตูให้เปิด แล้วมายืนปลายเตียงด่าว่าต่างๆ นานา บอกให้ไปกับยาย แต่แฟนบอกไม่ไป มันก็เลยจะเข้ามาทำร้าย แฟนผมบอกว่ามองเห็นผมนอนอยู่ พยายามเอามือมาดึงแล้วตี แต่ผมกลับไม่รู้สึกตัว เธอจึงร้องไห้ดังๆ ให้ได้ยิน

ว่าแล้วผมก็เปิดไฟหมดทุกดวงในห้อง ทุกคนตื่นขึ้น ผมเดินสำรวจรอบห้อง ประตูปิดสนิท ห้องน้ำเปิดไฟไว้ทั้งที่ก่อนนอนปิดแล้ว น้ำในก๊อก ฝักบัว มีน้ำไหลหยดดังติ๋งๆ ผมเลยเดินไปถามลูกชายว่า ก่อนน้ำอาบน้ำทำไมไม่ปิดไฟ ลูกชายผมทำตาโต แล้วบอกว่าไม่ได้อาบ พอเปิดบอลดูได้แปบเดียวก็หลับ
อ้าว!

แต่เนื่องจากผมเป็นหัวหน้าครอบครัวและชายอกสามศอกจึงมิอาจแสดงความหวาดกลัวให้ครอบครัวเห็น ทั้งๆ ที่เรากับผีนี่มันสุดๆ เห็นมาตั้งแต่เด็กๆ แล้ว เลยรู้ว่าเหตุการณ์นี้คือ ‘ผีรังควาน' เป็นแน่แท้

ผมรวบรวมความกล้า ขยับชุดรับแขกออกเพื่อเลื่อนเตียงมาใกล้กัน โอ้โห! เบาะโซฟาพอเลื่อน ไม้กระดานที่แปะอยู่ด้านหลังหลุดติดมือออกมา ผมเลยมองไปข้างใน มีเสื้อผ้า เศษบุหรี่ ถุงอะไรไม่รู้ แต่ผมก็ไม่สนใจ เลื่อนมันให้ไปอยู่ไกลๆ แล้วเลื่อนเตียงลูกชาย กะว่าต้องมีอะไรใต้เตียงอีก

ห่านเอ้ย! จริงด้วย เศษผม เศษผ้าถุงเก่า ปกติผมจะแขวนพระอยู่ ก็ถอดพระให้แฟนใส่แล้วบอกทุกคนว่า แกมาขอส่วนบุญ คงไม่มีอะไร เดี๋ยวพรุ่งนี้หรือว่าวันไหนถ้าว่างจะทำบุญไปให้ พร้อมกับตะโกนเสียงดังว่า

"ยายหรือป้าฟังผมนะ ผมขอนอนแค่คืนเดียว อย่ามาทำกันแบบนี้ อยากได้อะไรทำไมไม่มาบอกดีๆ มาหลอกกันทำไม พรุ่งนี้หรือถ้าสะดวกจะทำบุญสังฆทานไปให้ แล้วถ้าอยากได้อะไรให้มาบอกผม คนอื่นเขากลัวรู้ไหม"

ผมบอกแบบนี้จริงๆ โมโหด้วย กลัวด้วย สรุป.. คืนนั้นนอนเปิดไฟเปิดโทรทัศน์ทั้งคืน แต่ก็ยังมีเสียงกุกกักในห้องน้ำ โต๊ะ โซฟา แต่ก็หลับดี

ตื่นมาตอนเช้ารีบอาบน้ำ เผอิญแฟนผมเรียกให้ไปดูพระ ปรากฏว่า พระสิบทิศที่เมื่อคืนยังอยู่ดีในกล่องพลาสติกแข็ง ตอนนี้พระแตกเป็นเสี่ยง แต่แปลกที่กล่องไม่แตก แฟนผมบอกว่าอาจจะนอนทับ ผมคิดในใจ

‘อืม.. พระแตกแต่กล่องไม่แตก'

เอาเป็นว่าตอนนั้นพยายามคิดไปในทางที่ดี ซึ่งพระองค์นี้ผมยังเก็บอยู่จนถึงทุกวันนี้

ตอนออกจากโรงแรมไม่มีรถสักคัน ทั้งๆ ที่เพิ่งแปดโมงเช้าเอง และไม่เห็นคนอีกเช่นเคย แม้แต่เด็กโรงแรมหรือแม่บ้าน ตลอดระยะเวลาเกือบสิบปีที่ต้องตระเวนพักตามโรงแรมต่างจังหวัด ไม่ว่าจะเป็นม่านรูด รีสอร์ต โรงแรมธรรมดาไปจนถึงโรงแรมห้าดาว สิ่งหนึ่งที่กลัวคือผีนี่แหละ ทีแรกก็คิดว่าคิดไปเอง กลัวความมืด เลยทำให้คิดถึงตอนเด็กๆ น้าเคยบอกไว้ว่า

"ผีมันกลัวคนบ้ากับคนเมา"

อาจดูติดตลก แต่คงจะจริง อย่างอื่นมันไม่กลัว ไม่ว่าจะสวดมนต์ พระเครื่อง ไม้กางเขนหรือกระเทียม ไม่อยากจะชี้เป้าโรงแรมเพราะเป็นความซวยของผมและครอบครัว

ยายแกคงตายในห้องนี้แล้วอาจไปไหนไม่ได้ ทุกวันนี้แฟนผมยังจำหน้าได้แม่นยำ อายุประมาณหกสิบปี ใส่เสื้อคอกระเช้า นุ่งผ้าถุงลายเดียวกับที่เจอใต้เตียงในคืนนั้น เท่าที่รู้มา ผีดุมันชอบลองของ ถ้าคุณสวดมนต์หรือเอาพระมาขู่ มันมาทั้งคืนแน่นอน ผีมันกลัวอำนาจซ่อนเร้นในตัวเรา เราต้องทำใจอย่ากลัว หรือถ้าจำเป็นต้องนอนจริงๆ หาเครื่องดื่มกระดกย้อมใจ รับรองมันไม่มาหลอกเราแน่นอน

ความรู้สึกแรกที่เดินเข้าโรงแรม นั่นแหละคือความจริงของสัมผัสเรา ว่าดีหรือไม่ดี อย่าเห็นว่าสะดวกหรือราคาถูก มันอาจไม่ปลอดภัย พิมพ์ไปขนหัวลุกไปแต่ผมทำบุญให้แกแล้ว ใครได้นอนห้องนั้น ช่วยถามยายหน่อยได้รับหรือยัง

วันหน้าจะมาเล่าเรื่องโรงแรมที่มีข่าวผู้หญิงผูกคอตายนอกหน้าต่างโรงแรมเพราะอกหัก คนพื้นที่รู้เรื่องนี้ดีแต่คนที่อื่นไม่รู้ เช่น ผมกับพี่สาว ที่เล่ามาไม่ได้แต่งเติมแม้แต่เปอร์เซนต์เดียว เรื่องจริงทั้งหมด เห็นถ่ายบอลคืนนี้เลยนึกได้ เลยมาเล่าให้ฟังกัน สวัสดีครับ

เครดิตแหล่งข้อมูล : klangsayong.com