กฎแห่งกรรม | ตอน คนเชือดหมู

แม้ว่าเรื่องนี้จะผ่านมานานมากแล้ว แต่ ‘ป้าอร' ยังจำเหตุการณ์นั้น ยังจำใบหน้าที่ร้องด้วยความเจ็บปวดของ ‘ลุงเทือง' ได้...ไม่เคยลืม

กรรม คือ การกระทำที่เกิดมาจากเหตุแห่งเจตนา เรามักจะได้ยินคำว่า ทำดีก็ได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว ทำอย่างไรกับใครไว้ก็มักจะสะท้อนกลับมาหาเราไม่ช้าก็เร็ว ดังเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับ ลุงเทือง จากปาก ป้าอร ภรรยาของแก

ลุงเทือง ชายหุ่นกำยำ ร่างสูงใหญ่ เป็นชาวจังหวัดอุทัยธานี มีพี่น้อง ๕ คน แกเป็นคนโต ฐานะที่บ้านไม่สู้ดีนัก แกและน้องต้องทำงานตั้งแต่เล็กๆ อะไรที่เป็นเงินเป็นทอง แกเอาหมด

จะว่าไปแกมีหัวการค้าตั้งแต่เด็ก มีอยู่ช่วงหนึ่งไปรับ ‘ไอติมกระติก' มาขาย สะพายขึ้นไหล่ สั่นกระดิ่งขายไอติม สมัยนั้นถือเป็นขนมชั้นเลิศ หวานเย็นคลายร้อน ขายดิบขายดี ลุงเทืองและน้องๆ มักจะไปรับมาขายในตอนเช้าและหลังเลิกเรียน สร้างรายได้ให้ครอบครัวอยู่เสมอ

ครั้นเรียนจบ ม.ศ.๕ ลุงเทืองก็ได้มาแต่งงานกับป้าอร ซึ่งเป็นชาวจังหวัดอ่างทอง และด้วยป้าอรไม่มีพี่น้องที่ไหน มีเพียงตากับยายที่ดูแลมาตั้งแต่เล็กๆ ลุงเทืองจึงย้ายมาอยู่ที่บ้านป้าอร ช่วยดูแลสวน ไร่นา ปลูกผัก นำปลาไปขายที่ตลาด พออยู่ได้ตามฐานะ ไม่เดือดร้อนอะไร

จนกระทั่งยายของป้าอรมาล้มป่วย ลุงเทืองจึงต้องช่วยหาเงินมารักษา ซึ่งแกคิดว่า แค่หาผักหาปลาขายเงินคงไม่พอแน่ จึงไปหางานทำที่ตลาด และนี่ก็เป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องนี้

ลุงเทืองเดินหางานในตลาดสักพักก็มีป้าคนหนึ่งมาเรียก บอกว่าที่ร้านแกขาดคนงานพอดี สนใจไหม
"สนใจจ้ะป้า" ลุงเทืองตอบอย่างไม่ลังเล ทั้งที่ยังไม่รู้ว่าคืองานอะไร

"มา...ตามป้ามา" ลุงเทืองจึงเดินตามแกไปฟังรายละเอียด

เดินตามไปสักพักก็ไปถึง ‘ร้านขายหมูสด' ซึ่งป้าคนนั้นเป็นเจ้าของร้าน แกรีบบอกตำแหน่งงานที่จะให้ลุงเทืองเข้ามาทำนั่นก็คือ คนเชือดหมู

"เห็นหุ่นเอ็งแล้ว ป้าอยากให้มาช่วยงานแทนคนเก่า คนเก่ามันป่วยบ่อย ไม่ยากหรอก ป้าจะให้ลุงมาสอนให้ ทำแค่ช่วงเช้ามืด เสร็จแล้วก็เอาหมูมาส่งป้า ป้าจะเอาไปขายต่อที่ตลาด"

เมื่อลุงเทืองได้ยินว่า ‘ทำแค่ช่วงเช้ามืด' แกคิดว่าช่วงสายๆ แกก็ไปทำงานอย่างอื่นต่อได้ แกจึงตกลงรับทำงาน และเริ่มในคืนนั้นทันที

เวลาตีหนึ่ง ลุงเทืองเดินทางมาที่บ้านป้าเจ้าของร้าน ซึ่งลุงนั่งรออยู่ก่อนแล้ว จากนั้นลุงพาแกขึ้นรถไปรับหมูที่คอกตามที่นัดหมายกันไว้ วันแรกของลุงเทือง แกไปรับหมูถึงสิบตัว ระหว่างที่นำหมูมาที่โรงเชือด ใจแกก็เต้นแรงด้วยเพราะยังไม่เคยทำ อีกใจก็กลัวบาปกลัวกรรม แต่ด้วยใจคิดอยากจะช่วยหาเงินมารักษายายของภรรยา แกจึงต้องทำ

ครั้นพอมาถึงโรงเชือด ได้เจอกับ ‘ทิดชาย' ซึ่งเป็นคนเชือดอีกคน เขาต้มน้ำในกระทะใบใหญ่ขนาดพอที่จะเอาหมูลงไปได้ทั้งตัว ทิดชายเปิดท้ายรถกระบะ ทยอยนำหมูลงมาทีละสามตัว ใส่ไว้ในคอกกั้น และเริ่มการเชือดทันที! ลุงเจ้าของหมูหันมาบอกลุงเทืองว่า "ตัวแรกข้ากับทิดชายจะทำให้ดู ตัวต่อไปเอ็งค่อยมาช่วยแล้วกัน"

ทิดชายไม่รอช้า เขานำไม้ตำข้าวเดินถือเข้าไปในคอก แล้วรอจังหวะให้หมูเดินผ่าน เมื่อหมูเดินเข้ามาได้จังหวะ ทิดชายหวดไม้ตำข้าวไปที่บริเวณหน้าผากหมูทันที!

หมูร้องดิ้นด้วยความเจ็บปวด ทิดชายรีบหวดต่อไปอีก ๒-๓ ครั้ง จนหมูเริ่มแน่นิ่ง จากนั้นจึงนำมีดมาแทงที่คอ เลือดสดๆ พุ่งทะลักใส่กะละมัง เมื่อเลือดหมดจึงยกหมูทั้งตัวลงหม้อ ลวกหนัง และขูดขนออกทั้งตัวให้ขาวสะอาด จากนั้นนำตะขอเกี่ยวที่ขาหลังทั้งสองข้าง ยกหมูขึ้นในท่ากางแขน นำมีดผ่าครึ่งและนำเครื่องในออก ผ่ากลางเป็นสองส่วน รอแยกชิ้นส่วนต่อไป

จากนั้นถึงคิวของลุงเทือง ตัวแรกยังเก้ๆ กังๆ ตัวต่อไปจึงคล่องแคล่วขึ้น แกต้องเชือดหมูวันละสิบตัวทุกวัน เว้นวันพระ แกทำอาชีพนี้ได้สองปีก็เริ่มเห็นช่องทาง ด้วยมีหัวทางการค้าเป็นทุนเดิม ลุงเทืองจึงขอแยกตัวมาเปิดร้านขายหมูเอง ไม่นานแกก็เป็นคนมีฐานะ ซื้อบ้าน ซื้อที่ดินเพิ่ม ครอบครัวมีความสุขดี จนแกหลงลืมสิ่งที่เคยทำมาในอดีตไปจนหมดสิ้น

วันหนึ่งขณะที่ลุงเทืองขับรถจักรยานยนต์กลับบ้านหลังจากไปซื้อของกับป้าอร อยู่ๆ แขนขวาของแกเกิดอาการชาขึ้นมาดื้อๆ จนกระทั่งแกไม่สามารถบังคับรถได้ รถจักรยานยนต์เสียหลัก ลุงเทืองล้มลงกับพื้น แต่ไม่รู้ว่าเพราะเหตุใด หน้าผากลุงเทืองไปฟาดเข้ากับท่อนไม้ท่อนหนึ่งที่ตกอยู่ข้างทางอย่างแรง ท่อนไม้นั้นมีขนาดพอๆ กับไม้ตำข้าวที่ใช้ตีหัวหมู

แกดิ้นทุรนทุรายอย่างเจ็บปวด เลือดอาบหน้า แขนขวาก็ไม่มีเรี่ยวแรง ป้าอรที่ล้มไปกับแกแต่บาดเจ็บไม่มากนัก ตะโกนร้องให้คนช่วยด้วยกลัวลุงเทืองจะเป็นอะไรไป ไม่นานเจอพลเมืองดีเข้ามาช่วยส่งโรงพยาบาล ระหว่างทางไปโรงพยาบาล แกร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวดคล้ายกับหมูที่โดนทุบหัว
หลังจากที่หมอช่วยรักษาบาดแผลที่หน้าผากแล้ว อาการชาของลุงเทืองได้ลุกลามเพิ่มมากขึ้น ปากแกเริ่มเบี้ยวจนพูดไม่ได้ หมอบอกว่าแกเป็นอัมพาต รักษาอยู่นานหลายปี ทรัพย์สินที่เคยสร้างจากการขายหมูก็ถูกขายทอดออกไปเพื่อนำเงินมารักษาตัว ที่ไหนที่ว่าดี ที่ว่าช่วยได้ ป้าอรจะพาลุงเทืองไปรักษาทุกที่ หมดไปมากโขจนเกือบสิ้นเนื้อประดาตัว

อาการของลุงเทืองไม่มีวี่แววว่าจะดีขึ้น แกทนทุกข์ทรมานอยู่หลายปี จนเริ่มกินข้าวไม่ได้ หลังจากนั้นไม่นานลุงเทืองก็สิ้นใจ

หรือนี่จะเป็นผลกรรมที่ลุงเทืองได้รับ เริ่มจากแขนขวาข้างที่แกใช้ทุบหัวหมู มีอาการชา รถล้มหน้าผากกระแทกท่อนไม้ในบริเวณเดียวกันกับที่แกใช้ไม้ตำข้าวฟาดไปที่หน้าผากหมู ฟังดูแล้วเหมือนจะไม่รุนแรงมากนัก แต่ด้วยเหตุอะไรไม่ทราบได้ แกถึงได้มีอาการหนักถึงเพียงนี้ ใครทำอย่างไรก็ได้อย่างนั้น กรรมของคนเชือดหมู ทัณฑ์...มาทัน! เห็นกันในชาตินี้จริงๆ

ป.ล. ขอให้อ่านในทิศทางของความบันเทิงเสมือนเป็นนิยายเรื่องหนึ่ง โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

เครดิตแหล่งข้อมูล : klangsayong