แม่มาหา

มาอีกแว้วว เรื่องนี้เป็นเรื่องของเรากับแม่ของเราเอง

คือเมื่อหลายปีก่อน ไม่ขอบอกนะกี่ปีงุงิ แม่กะพ่อเราทะเลาะกันตอนเช้าเราลำบากใจมากเลย แต่ต้องไปโรงเรียนได้แต่ขอให้พ่อกะแม่คืนดีกันตอนเย็น วันนั้นเราไม่รู้เป็นไรที่โรงเรียนอ่ะใจมันวิ้วๆแปลกๆลืมบอกไปก่อนหน้านั้นหนึ่งอาทิตย์เราทำชามสีดำที่แม่ชอบใช้บ่อยๆแตกด้วยอ่ะแต่บอกพ่อห้ามบอกกะแม่

เรากลับมาทุกทีจะเจอแม่ทำกับข้าวแล้วแต่วันนี้มาไม่เจอนึกเป็นห่วงแปลกๆ

วันนั้นเป้นวันที่พ่อเข้าเวรดึกด้วย ลืมบอกไปพ่อเป้งตำรวจจ้า

ก็อ่ะนะไม่เคยเห็นแม่ไปข้างนอกแล้วกลับดึกมาก่อนเลย จนสองสามทุ่มก็ยังไม่กลับเราคิดว่าแม่จะหนีไปอ่ะป่าวนะ ได้แต่โทษพ่ออยู่ในใจที่ทะเลาะกับแม่ จนแม่อาจหนีไป แต่พอสี่ทุ่มพ่อกลับมาพอรู้ว่าแม่ไม่กลับพ่อก็เริ่มเป็นห่วงเหมือนกัน พ่อให้เรากับพี่เข้านอนก่อน พวกเราเลยทำตามพ่อบอก

สักดึกคิดว่าน่าจะตีหนึ่งรู้สึกเหมือนพ่อออกไปข้างนอก

จากนั้นสักชั่วโมงหนึ่งได้ยินเสียงคนเปิดประตู แล้วเดินมาที่เตียงของเรากับพี่ เตียงสองชั้นค่ะพี่อยู่ชั้นบนเรานอนล่างมีผ้าปิด ม่านที่เตียงเปิดออกแต่เรากะลังจะดูรู้สึกว่าเป็นแม่แต่แปลกมากมีความรู้สึกกลัวจับใจไม่รู้เพราะสาเหตุอะไรกลัวแม่มากๆแม่เอือมมือมาแตะที่ผ้าห่มแต่ความรู้สึกเหมือนแม่จะสังเกตุท่าทางเราออกดูลังเลเล็กน้อยแล้วก็ถอยไปเดินเข้าไปในห้อง

ตอนนั้นรู้สึกผิดอย่างประหลาดแต่ก็รู้สึกโล่งใจ

แต่ก็ไม่กล้าออกจากผ้าห่มเอาผ้าห่มคลุมตัวไว้ตลอดแปปหนึ่งเสียงประตูเปิดออกอีกรอบ คราวนี้พ่อเราไม่รู้ว่ารู้ได้ไงว่าเป็นพ่อรู้แต่ว่าเรารีบลุกขึ้นไปหาทันที พ่อหน้าซีดบอกว่ายังหาแม่ไม่เจอโทรตามโรงบาลยังไม่เจอ

ในที่สุดเพื่อนพ่อก็โทรมาบอกว่าแม่อยู่โรงบาลเลือดครั่งในสมองจากอุบัติเหตุ

เราช็อคมากเลย เรื่องนี้ก็ไม่ได้เล่าให้ใครฟังจนผ่านงานศพไปหลายเดือนเลยเล่าให้พ่อฟังว่าใช่พ่อหรือเปล่าที่กลับมาแล้วออกไปอีกรอบพ่อตอบเราว่าไม่ใช่ แล้วต่างคนต่างมองหน้ากันแต่ไม่มีใครพูดเรื่องนี้อีกเลย ยังรักแม่เสมอนะ จากลูกเด็กหัวดื้อ

แหล่งที่มา: บอร์ดรวมเรื่องผี