บ้านเรือนไทย

"เดินปะปนไปกับคน"

หลายๆคนต้องคิดว่ามันต้องหน้ากลัว แลบลิ้นปล้นตา หรือ เน่าเฟะ มาบีบคอ ทำร้ายเรา
แต่ที่ได้เจอกับตัวเองมันไม่ใช่ คือหลายคนอาจสงสัยนะว่าทำไมเราเจอเรื่องเล้นลับบ่อยมาก เอาเป็นว่า วันที่เราเกิดเป็นวันที่เขาใหว้ราหู หรือราหูอมจันทร์นี่และ ชื่อเราก็เลยเป็นชื่อที่เกี่ยวกับดวงจันทร์ และสิ่งที่เราได้รับคือ การเห็นในสิ่งที่คนอื่นเขาไม่ค่อยเห็น

เจอในสิ่งที่ไม่ควรเจอ เราจึงมีเรื่องเล่าให้เพื่อนที่ทำงานและเพื่อนๆตามบอร์ดเยอะมาก การเห็นวิญญาน ของเราจะเป็นประมาณว่า เห็นเป็นคนนี่แหละ เดินปนไปมากับคนในบ้าน เห็นผ้าถุงไวๆ เดินผ่านหน้าห้อง แต่บ้านเราไม่ได้ใส่ผ้าถุง อะไรประมาณเนี้ย มีวันนึงเราไป เฝ้าพ่อเราซ่อมรถ ตอนนั้น15-16 แล้วล่ะ คือพ่อจะไปซ่อมรถตามบ้าน(service)

"หน้ายื่นเข้ามาใกล้ๆ"

เราก็ไปกับพ่อ บ้านนั้นเป็นบ้านทรงไทย แถวพระราม 2 เราก็ไปนอนบนแคร่ ที่หน้าบ้าน และมองพ่อซ่อมไป แล้วเผลอหลับ ไปได้สักพัก ตรงหัวเราเรานอนหงายเห็น เป็นคนยืนอยู่บนหัว เพราะเห็นปลายกางเกงผ้าแพร ไม่เห็นหน้า(เพราะระยะมันประชิดมาก) เขายืนอยู่แล้วถามเราว่ามานอนตากยุงทำไม่ไปนอนในบ้านสิ เราก็แบบสลึมสลือ บอกไปว่าไม่ค่ะ

พอดีพ่ออยู่ข้างนอกขอเฝ้าพ่อก่อน เขาก็ถามไปต่างๆนานา คือแบบว่าถามว่าพ่อเราซ่อมเก่งมั้ย รถเขารุ่นเก่าไปหน่อยนะ อะไรเงี้ย แต่แปลกที่ร่างกายเรามันจะอยู่ในห้วงสรึมสลือตลอด และการได้ยินเสียงเขามันค่อนข้างก้องๆในหูเรามากกว่า ไม่เหมือนการคุยปกติ และการที่เขายืนอยู่ แต่หน้าเข้ายื่นมาใกล้เราได้นี่สิ เป็นสิ่งแปลก แต่ก็ไม่คิดอะไรมา

"พ่อเขาเพิ่งเสียไป"

จนพ่อซ่อมรถเสร็จ ประมาณเกือบ ตี 2 พ่อเราก็มาปลุกให้เรากลับบ้าน เราก็หวัดดี คนที่บ้าน แต่เอ แล้วลุงคนนั้นละ มะกี้ยังคุยกันอยู่เลย สักพักเจ้าของรถเขาก็ทำหน้า เหวอๆ เราก็บอกว่าคนที่ใส่เกงแพรสีน้ำเงิน เสื้อขาว ผมหงอกๆ นั่นไคร อืมน่านแหละเขาก็เหวอหนัก บอกทีบ้านไม่มีคนแก่เลย พ่อเราเห็นไม่ดีก็พาเรากลับบ้าน เพิ่งมารู้ที่หลังตอนที่พ่อบอกอ่ะ

ว่าพี่คนนี้โทรมาเล่าให้ฟังว่า พ่อเขาพึ่งตายไปและเสีอผ้าก็เป็นอย่างที่เราบอก และเป็นเจ้าของรถเก่าคันนั้นแหละ เท่านั้น ไม่ต้องพูด เราวิ่งเข้าไปเยี่ยวในห้องน้ำไม่ทัน น่านแหละที่เราเห็น คือเหมือนคนทุกประการ ไม่ได้มาแบบเละๆๆเลย แต่สู้ไม่เห็นจะดีกว่า

แหล่งข้อมูล : เรื่องเล่าผีๆ