ผีร้องไห้

วันก่อนออกพรรษา 1 วันเรียกว่า วันปวารณา แต่ในทางคติความเชื่อภาคเหนือ

มันคือวันปล่อยผี เพื่อออกมารับส่วนบุญที่พวกญาติๆจะทำบุญอุทิศมาให้ผู้ตายในวันออกพรรษาวันรุ่งขึ้น คืนวันเข้าพรรษาวัดสุดท้าย หลวงพี่ธร ท่านเจ้าอาวาสที่บ้านนั่งทำวัตรสวดมนต์ตามปกติ

มีอุ๊ยคำ อุ๊ยกุ่น อุ๊ยคำดา อุ๊ยอิ่น ที่เป็นคนรักษาอุโบสถศีลมานอนด้วย

สามทุ่มทั้งหมดก็เข้านอน หลวงพี่ธรกางกลดนั่งสมาธิก่อนอันเป็นกิจวัตรก่อนจำวัดของท่าน เวลาล่วงเลยไป สายลมหนาวพัดพลิ้วแผ่ว วิ้ววววววววว จนหนาวยะเยือกไปทั้งหัวใจ

นาฬิกาบอกเวลาเที่ยงคืน เต๊งๆๆ ดังสงัดในรัติกาล

อุ๊ยกุ่นที่นอนใกล้ประตูที่สุด รู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างกำลังเปิดมุ้งและมุดมุ้งเข้ามา คิดว่าเณรมาแกล้งอำเล่น จึงลืมตา ไม่มีอะไร ทั้งวิหารมีแต่ความมืดมิด จึงมองซ้ายมองขวา เหงื่อเริ่มแตกซิกๆ เอากูแล้ว เกิดมาไม่เคยเจอผี จะเจอวันนี้หรือนี่ จึงค่อยๆลุกขึ้นนั่ง เขยิบไปหาอุ๊ยคำที่นอนหลับสนิทอยู่ นั่งอยู่อย่างนั้นจนกระทั่ง

ฮือๆๆๆๆ บ๊อกๆๆๆ บรู๋ว ฮือๆๆๆๆ

เที่ยงคืนครึ่ง เสียงร้องไห้ผสานกับเสียงหมาหอนลอยมาตามลม อุ๊ยคำและอุ๊ยคนอื่นๆที่เหลือได้ยินเสียงร้องไห้ดังในยามรัตติกาล เสียงมันเย็นยะเยือกจับขั้วหัวใจ ต่างก็นอนไม่หลับกันแล้ว จึงลุกขึ้นมานั่งคุยกันจนตีสอง

หลวงพี่ธรที่เพิ่งจำวัดไปรู้สึกแปลกใจที่คืนนี้ท่านผุ้เฒ่ามีแรงลุกขึ้นมาคุยกันดึกๆ

แต่ขณะกำลังจะอ้าปากถาม หูก็ได้ยินเสียงร้องไห้เจ้ากรรมเช่นกัน พวกเณรๆที่หลับอยู่ด้วยได้ยินเสียงร้องไห้จึงตื่นขึ้นมา มีบ้างบางองค์ที่เป็นเด็กๆก็กลัว ร้องไห้กันระงม

เสียงร้องไห้ย้ายไปด้านทิศเหนือของวิหาร

มันยังคงดังทั้งคืนพร้อมกับเสียงหมาหอน จนกระทั่งตีห้าเณรสมพงษ์ หัวหน้าเณรที่นอนบนกุฏิตื่นขึ้นมาทำกิจวัตรคือตีระฆังตอนตีห้าเพื่อบอกเวลา จึงเดินไปหอระฆังที่ด้านทิศเหนือ

หลังจากกระหน่ำตีระฆังจนครบแล้วก็เดินลงมา

พบเด็กน้อยคนหนึ่งเสื้อผ้าเก่าๆขาดๆขมุกขมอม ก้มหน้าร้องไห้กับม้าหิน จึงถามว่า


เอ้า เจ้าหนูน้อย แกเป็นใคร ทำไมมาร้องไห้อยู่แถวนี้ พ่อแม่ไปไหนบ้านช่องไม่กลับล่ะ เฮ้อ คนเราสมัยนี้

จึงหันไปมองทางประตูใหญ่ที่ปิดอยู่

ประตูก็ปิดเจ้าเด็กน้อยคนนี้เข้ามาได้ไง หรือว่า... หันไปมอง ที่โต๊ะมีแต่ความว่างเปล่า แต่เสียงร้องไห้ยังดังอยู่ข้างหน้า ฮือๆๆๆ ชัดเจน....
"................................."

อ้ากกกกกกกกกกกกกกก หลวงพี่โว้ยยยยยย ผีหลอกคร้าบบ ช่วยด้วยยย

เณรสมพงษ์วิ่งไปที่ประตูวิหาร เคาะดังปึงปังๆ ตัวสั่นพั่บๆๆๆๆ หลังจากเช้าก็ทำบุยอุทิศไปให้ผีเด็กลึกลับ คืนวันออกพรรษาเสียงร้องไห้เจ้ากรรมก็เงียบไป

ไม่รู้ว่าเพราะเขาได้รับส่วนบุญหรือเพราะมีที่สิงสถิตย์ในวัดแล้วก็ไม่ทราบได้...