มีดปราบปอบ

"ยายไม่ชอบนอนในบ้าน"

ตอนนั้นดิฉันอายุได้ 8 ขวบ แต่เหตุการครั้งนั้นดิฉันจำได้ไม่มีวันลืมค่ะบ้านฉันเป็นบ้านนอกอยู่เป็นครอบครัวใหญ่เพราะว่าแม่ดิฉันยังไม่ได้แยกบ้านมาอยู่เป็นครอบครัวเดียว เราอยู่บ้านตากับยายค่ะ บ้านยายอยู่ติดกับต้นโพธิ์ ยายบอกกับฉันว่าตั้งแต่ยายมาอยู่ต้นโพธิ์ต้นนี้มันก็อยู่ตรงนี้แล้วยายชอบไปนอนอยู่ใต้ต้นโพธิ์ต้นนี้มากๆค่ะ ยายจะบอกเสมอว่าไม่ชอบนอนในบ้าน ตาของฉันก็เลยทำแคร์ใว้ให้ยายค่ะ ฉันตื่นขึ้นมาตอนเช้าก็มีพี่ชัชซึ่งเป็นพี่ลูกป้าจะพาฉันนั่งซ้อนท้ายรถจักรยานไปโรงเรียน

พ่อฉันก็จะไปทำงานพ่อฉันเป็นเสมียนรถไฟค่ะ ส่วนตาฉันก็ทำงานรถไฟเหมือนกันก็จะไปทำงานพร้อมพ่อกันและกลับบ้านพร้อมกันทุกวันค่ะ ส่วนแม่ฉันก็จะไปขายไก่ย่างค่ะ ทุกคนไปทำงานกันหมดทิ้งใว้ให้ยายของฉันอยู่บ้านคนเดียวค่ะ เย็นวันหนึ่งฉันจำได้ว่าเป็นวันศุกร์ค่ะ ฉันกลับค่ำกว่าปกติเพราะพี่ชัชพาฉันไปตกปลากันแต่ตกไม่ได้สักตัวสเดียวเลยค่ะเราก็เลยแห้วกันกลับบบ้าน พอกลับมาถึงบ้านฉันเห็นพ่อฉันกับ ตาฉันเอารถออก ฉันเลยถามแม่ว่าเค้าไปใหนกัน แม่ฉันตอบว่าไปโรงพยาบาล

"ยายให้ไปซื้อเนื้อมาให้"

ฉันนึกในใจว่าใครเป็นอะไรนะไปโรงพยาบาลทำไมนะ ฉันถามแม่ แต่ว่าก็ไม่ได้คำตอบอะไรกลับมาเลยมีแต่ความเงียบแล้วฉันก็นอนหลับไปค่ะ เช้าแล้วฉันตื่นเช้ากว่าปกติเพราะเป็นวันหยุด แต่แม่ฉันหายไปใหนนะพ่อด้วย แล้วฉันไปหาตากับยาย ทุกคนอยู่ห้องตากับยายหมดทุกคนเลย อ๋อ ยายต้องไม่สบายแน่เลย เพราะฉันเห็นแม่นวดให้ยาย แล้วบนหัวเตียงมีห่อยาวางอยู่ ยายตัวซีดมากค่ะตาบ้อนยายายแล้วบอกกับทุกคนว่าไปเถอะยายจะได้พักผ่อน

ตอนนั้นฉันสังเกตุเห็นว่ายายตาขวางใส่กับทุกคนเลย และแน่นอนค่ะฉันไม่ได้เห็นคนเดียวนะค่ะ เพราะพอออกมาจากห้องฉันได้ยินแม่ถามพ่อว่ายายเปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิน น้ำเสียงที่พูดดูเป็นเหมือนเสียงคนอื่น ตาก็ขวาง ถึงตัวจะซีด แต่ทำไมหน้าดำคล้ำมากนะ พ่อฉันบอกว่าคอยดูไปก่อนก็แล้วกัน มองอาการดูว่าเป็นอะไรกันแน่ เพราะหมอก็บอกว่าเป็นโรคคนแก่ แต่ยายของดิฉันอายุ แค่50ต้นๆนะยังไม่แก่มากเท่าไหร่ แม่ฉันแปลกใจอีกเรื่องเพราะยายแข็งแรงมานะอยู่ๆก็มาล้มป่วยอย่างรวดเร็วเลย เอ๋แม่ฉันหันหลังมาเห็นยาย ยายไม่นอนหรอ(ฉันถาม) ยายใช้ฉันไปซื้อเนื้อหมูสดที่ร้านขายของชำให้เงินฉันมา 200 บาท

"ข้างในไม่มีอะไรให้กินแล้ว"

ฉันคิดว่ายายจะต้องต้มจืดแน่เลย แต่ไม่ใช่อย่างที่คิดยายเอามากินสด ๆ พอฉันถามยายก็บอกว่าเป็นการบำรุงเลือด ทำให้ฉันอวก แม่ฉันเข้ามาห้ามว่าอย่ากินเลยนะ ยายทำตาขวางแล้วบอกว่าก็ข้างในไม่มีอะไรให้กูกินแล้ว หรือจะให้กูกินมึงหรอ แม่ฉันตกใจมาก
แล้วแม่ฉันบอกให้ตาพายายไปหาหมออีกครั้ง แม่ฉันบอกว่าให้หมอ เอ็กซเรย์ ดูด้วยนะ ผลปรากฏว่าไม่พบอะไรเลยในท้อง ทางแพทย์ก็แปลกใจมาก อวัยวะภายใยหายไปใหนนะ

พ่อฉันเดินทางไปจังหวัด ลพบุรี โชคดีที่เค้าพาฉันกับพี่ชัชไปด้วย พี่ชัชดีใจมากที่จะได้ไปหาพ่อกับแม่ของตน
พอไปถึงพ่อฉันเล่าเรื่องยายให้ลุงฟัง ลุงไปหยิบมีด ที่ห้องพระและบอกว่าถึงเวลาที่ต้องใช้สิ่งนี้แล้วหละ และไปตามลุงยาย แหมตัวยาวสมชื่อเลย แล้วทุกคนก็เดินทางกลับในวันนั้นเลยฉันโอดครวนว่าทำไมรีบกลับอยากไปดูลิง อยากให้พ่อพาไปเที่ยว แล้วพ่อบอกว่าวันหลังจะพาไปฉันก็เลยยอมเพราะก็กลัวพ่อดุเอา พอจะกลับมาถึงก็ค่ำมากเลย ลุงยาวจับยายฉันมัดมือ มัดเท้าในท่านอน

"ไม่พ้นคืนนี้แน่"

ในมือยายมีดอกไม้ธูปเทียน ฉันดันไปนั่งใต้เท้ายาย ลุงยาวบอกว่า ให้ไปนั่งที่อื่นเดียวนี้ ฉันก็เลยลุดไปนั่งข้าง ๆแม่ของฉัน ลุงยาวถามยายว่า มึงจะออกจากล่างนี้ใหม ยายฉันตอบว่าไม่ออกโว๊ย ลุงยาวก็เลยเอาไม้ฟาดไปที่ยาย 1 ที่ ยายบอก กูไม่ออกหรอก
ไม่ได้ผลมันไม่กลัว มันร้ายกาจมา จะทำไงดี พอดีลุงฉันยื่นมีดให้ลุงยาว ลุงยาวทำปากงุบงิบ แล้วเอามีดไปจ่อที่หน้าผากยาย ยายร้องลั่นเลย ฉันก็มองดูแค่ปายมีดโดนหน้าผากนิดเดียวรองยังกลับโดนน้ำร้อนลวกเลย แล้วเสียงยายก็เงียบไป ทุกคนดีใจว่ายายหายแล้ว ยายลืมตาขึ้นมา ตาพายายไปนอนในห้อง

ลุงยาวคุยกับแม่และลุงฉันว่าไม่พ้นคืนนี้ยายต้องสิ้นลมแน่ เพราะไอ้พี่ปอบมันกินข้างในไม่เหลือแล้ว คืนนั้นทุก ๆ คนไปรวมตัวกันนอนที่ห้องยายทุกคนนอนเฝ้ายาย
ตอนนั้นเป็นเวลาประมาณตี4เห็นจะได้ ตาได้มาจับมือยายแต่ตัวยายเย็นมาก ตาร้องบอกลูกทุกคนว่่า
ลูกแม่เอ็งไปแล้ว ทุกคนร้องไห้แทบจะขาดใจ พ่อฉัน ก็น้ำตาคลอ

แหล่งข้อมูล : กุฏิแตก