วิญญาณอาวรณ์

หนูมีพี่น้อง 7 คน คนโตถึงคนที่ 3 เป็นผู้ชายคะ

นอกนั้นจะเป็นผู้หญิง คือเรื่องมีอยู่ว่าพี่ชายคนที่ 2 ของน้องเป็นทหารบก อยู่ที่เมืองกาญจน์กำลังจะบวช

จึงไปทำเรื่องบวชที่จ.อยุธยา

เพราะมีญาติอยู่ที่นั่นโดยมีพี่ชายคนโตเป็นคนขับรถไปให้ ก่อนออกจากบ้านแม่กำชับพี่ว่าเสร็จธุระแล้วให้รีบกลับบ้านอย่าไปไหนต่อนะ แต่พี่ไม่เชื่อ ขับรถไปหาแฟนที่เมืองกาญจน์ คนข้างบ้านกับบ้านแฟนของพี่นั้นไม่ค่อยถูกกัน

พี่ชายหนูขับรถไปจอดหน้าบ้านเค้า(เพราะถนนวิ่งเข้าออกได้แค่ทางเดียว)

เข้าขับรถมอเตอร์ไซด์กลับบ้านมาเข้าบ้านไม่ได้จึงบอกให้พี่หนูถอยรถให้หน่อยคะ พี่ก็ถอกให้ก็ไม่คิดว่าจะเกิดอะไรขึ้น ก็เข้าบ้านไปทานข้าวต่อ อยู่ ๆ เข้าก็ถือปืนลูกซองมายืนเรียกอยู่หน้าบ้านบอกให้พี่ชายลงไป แฟนพี่ชายบอกว่าอย่าลงไปเลยเขามีปืนแต่พี่บอกว่าไม่เป็นไรจึงออกไปหน้าบ้าน

แต่ยังไม่ทันลงบันไดเลยเขาก็ยิงเข้าที่หน้าอกแล้วก็ยิงขึ้นบ้านอีก 2 นัด

ลูกปืนกระจายออกพอดีกับพี่ชายคนโตยืนขึ้นดูจึงโดนยิงด้วย คืนนั้นแม่เป็นห่วงว่าทำไมพี่ ๆ ยังไม่กลับแต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก เวลาประมาณตี 2 ทางเมืองกาญจน์โทรมาว่าพี่ชายทั้ง 2 คนตายแล้ว

พอเวลาประมาณ ตี 4

จะไปรับศพพี่ปรากฏว่าพี่ชายคนโตได้มาเข้าพี่สาวคนที่ 4 แต่ไม่พูดอะไรนะคะ ได้แต่ร้องไห้และกราบเท้าพ่อกับแม่ พอดีว่าพี่สาวหนูยืนอยู่หน้าบ้านพี่เขาเลยเข้าบ้านไม่ได้

ได้แต่ชี้เข้าไปให้บ้านแล้วร้องไห้

สักพักพี่เขาก็ออกพี่สาวหนูสลบไป พวกหนูเลยพาพี่สาวเข้าไปในบ้าน สักพักหนึ่งพี่ชายคนที่ 2 เข้าอีกทีนี้ร้องไห้และจักที่หน้าอกเหมือนจะบอกว่าเจ็บแล้วก็กราบเท้าพ่อกับแม่และยายแล้วเข้าไปกอดทั้งน้ำตา