แม่นางไม้พิกุล

ต้นพิกุล เป็นต้นไม้ดอกที่เขามักปลูกไว้ในวัด

นั่นสิทำไมไม่นิยมปลูกที่บ้านก็ไม่รู้ ตอนหนูเป็นเด็กๆยังไม่เป็นเด็กผี ชอบวิ่งไปเล่นในวัดและเก็บดอกพิกุลมาดมหอมจริงๆค่ะ ใครๆเขาก็ว่าที่ต้นพิกุลมีผีเจ้าแม่พิกุลทองกันมานานแล้ว หนูไม่เคยเห็นหรอกค่ะ

แต่มีเพื่อนหนูเห็นคือเขาเป็นคนบ้าหวยชอบไปหาขอหวย

ได้ข่าวว่ามีพระวัดหนึ่งให้หวยแม่นมากแต่ต้องรองานเลิกจึงไปได้ มันเริ่มเย็นแล้วเขาเดินทางไปกันสองคนกว่าจะถึงวัดก็เป็นเวลามองแทบไม่เห็นแสงอาทิตย์แล้ว สลัวๆแล้ว

และต้องเดินผ่านต้นพิกุลที่ชาวบ้านบอกว่ามีผี...

เพื่อนที่แก่กว่าบอกว่าเดินเงียบๆนะอย่าพูดมาก เพราะอีกคนที่ไปด้วยมีฉายาว่าเป็นคน "ปากสว่าง"น่ะคนปากสว่างจึงพูดว่า "มีจริงหรือผีน่ะอยากเห็น" เพื่อนแก่กว่าตกใจว่า หาเรื่องแล้ว

อยู่ดีๆ คนปากสว่างก็เงยหน้า

มองขึ้นไปบนต้นพิกุลที่อยู่ตรงหัวพอดี....แล้วร้องอย่างดังว่า "เห็นแล้วๆๆ" ร้องดังมากและนิ่งอยู่กับที่ไม่กระดิกเลย เขายืนแข็งทื่อนั่นเอง ไปไหนไม่ได้ หมดแรงก้มหน้าลงก็ไม่ได้ มันค้างอย่างนั้นแหละ

เพื่อนที่แก่กว่ารู้ว่าเจอดีแล้ว

ไม่มองตามหรอกรีบกระชากแขนให้คนปากสว่างตามเขาเข้าวัดไป ไม่พูดเลย จนพ้นจากวัด จึงถามว่าเกิดอะไร เห็นอะไร

จอมซ่าจึงเล่าว่า พอเขาพูดท้าทายจบเท่านั้นแหละเหมือนมีใครดึงหน้าเขาให้แหงนขึ้น มองข้างบน

และเขาเห็นผู้หญิงใส่ชุดไทย
สใบเฉียง
ผมยาวแบบคนโบราณ
มองหน้าเขาอยู่บนต้นพิกุลนั้น

และเขาก็ช่วยตัวเองไม่ได้อีกเลยมันแข็งทื่อแล้ว จนโดนกระชากตัวไม่งั้นก็ค้างอยู่งั้นแหละ ตั้งแต่วันนั้นมาเขาได้รู้แล้วว่าผีมีจริงไหม?